આસા કી વાર

(પાન: 36)

ਤਿਨੑ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕੋਈ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥

tina kee nindaa koee kiaa kare jina har naam piaaraa |

કોઈ તેમની નિંદા કેવી રીતે કરી શકે? પ્રભુનું નામ તેમને પ્રિય છે.

ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਸਭ ਦੁਸਟ ਝਖ ਮਾਰਾ ॥

jin har setee man maaniaa sabh dusatt jhakh maaraa |

જેમના મન ભગવાન સાથે સુસંગત છે - તેમના બધા દુશ્મનો તેમના પર વ્યર્થ હુમલો કરે છે.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥੩॥

jan naanak naam dhiaaeaa har rakhanahaaraa |3|

સેવક નાનક ભગવાન રક્ષક ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਦਾਤਿ ਆਪਸ ਤੇ ਜੋ ਪਾਈਐ ॥

eh kinehee daat aapas te jo paaeeai |

આ કેવા પ્રકારની ભેટ છે, જે આપણને આપણા પોતાના પૂછવાથી જ મળે છે?

ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥

naanak saa karamaat saahib tutthai jo milai |1|

ઓ નાનક, તે સૌથી અદ્ભુત ભેટ છે, જે ભગવાન તરફથી મળે છે, જ્યારે તે સંપૂર્ણ પ્રસન્ન થાય છે. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

બીજી મહેલ:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥

eh kinehee chaakaree jit bhau khasam na jaae |

આ કઈ પ્રકારની સેવા છે, જેનાથી ભગવાનનો ડર દૂર થતો નથી?

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥

naanak sevak kaadteeai ji setee khasam samaae |2|

હે નાનક, તે એકલા જ સેવક કહેવાય છે, જે ભગવાન માસ્ટરમાં ભળી જાય છે. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

પૌરી:

ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥

naanak ant na jaapanaee har taa ke paaraavaar |

હે નાનક, પ્રભુની મર્યાદા જાણી શકાતી નથી; તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥

aap karaae saakhatee fir aap karaae maar |

તે પોતે બનાવે છે, અને પછી તે પોતે જ નાશ કરે છે.

ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥

eikanaa galee janjeereea ik turee charreh biseeaar |

કેટલાકના ગળામાં સાંકળો હોય છે, જ્યારે કેટલાક ઘણા ઘોડા પર સવારી કરે છે.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |

તે પોતે કાર્ય કરે છે, અને તે પોતે જ આપણને કાર્ય કરવા પ્રેરે છે. મારે કોને ફરિયાદ કરવી?

ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥

naanak karanaa jin keea fir tis hee karanee saar |23|

ઓ નાનક, જેણે સૃષ્ટિની રચના કરી છે - તે પોતે તેની સંભાળ લે છે. ||23||

ਹਰਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਭਗਤ ਉਪਾਇਆ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

har jug jug bhagat upaaeaa paij rakhadaa aaeaa raam raaje |

દરેક યુગમાં, તે પોતાના ભક્તોનું સર્જન કરે છે અને તેમના સન્માનની રક્ષા કરે છે, હે ભગવાન રાજા.

ਹਰਣਾਖਸੁ ਦੁਸਟੁ ਹਰਿ ਮਾਰਿਆ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਤਰਾਇਆ ॥

haranaakhas dusatt har maariaa prahalaad taraaeaa |

ભગવાને દુષ્ટ હરનાકશનો વધ કર્યો અને પ્રહલાદને બચાવ્યો.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਿੰਦਕਾ ਪਿਠਿ ਦੇਇ ਨਾਮਦੇਉ ਮੁਖਿ ਲਾਇਆ ॥

ahankaareea nindakaa pitth dee naamadeo mukh laaeaa |

તેણે અહંકારીઓ અને નિંદા કરનારાઓ તરફ પીઠ ફેરવી, અને નામ દૈવને પોતાનો ચહેરો બતાવ્યો.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਇਆ ॥੪॥੧੩॥੨੦॥

jan naanak aaisaa har seviaa ant le chhaddaaeaa |4|13|20|

સેવક નાનકે ભગવાનની એટલી સેવા કરી છે કે તે અંતમાં તેને મુક્ત કરશે. ||4||13||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

સાલોક, પ્રથમ મહેલ: