ڌناسري، پهرين مهل، آرتي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
آسمان جي پيالي ۾، سج ۽ چنڊ چراغ آهن. تارن ۾ تارا موتي آهن.
صندل جي خوشبوءِ بخور آهي، هوا پنکھ آهي، ۽ سڀ ٻوٽا گل آهن، اي نوراني رب، تو کي نذر ڪرڻ لاءِ. ||1||
هيءَ ڪهڙي نه خوبصورت عبادت جي عبادت آهي! اي خوف کي ناس ڪندڙ، هي آهي تنهنجي آرتي، تنهنجي عبادت جي خدمت.
شبد جو آواز مندر جي ڊرم جو آواز آهي. ||1||روڪ||
هزارين اکيون آهن، تنهن هوندي به اکيون ناهن. تنهنجا هزارين روپ آهن، پر تنهن هوندي به تنهنجي هڪ به شڪل ناهي.
هزارين پير آهن تنهنجا ڪنول، تنهن هوندي به تنهنجا پير ناهن. نڪ کان سواءِ، تنهنجا هزارين نڪ آهن. مان توهان جي راند سان جادوگر آهيان! ||2||
خدائي نور هر ڪنهن جي اندر آهي. تون ئي روشني آهين.
تنهنجو اهو نور آهي جيڪو سڀني جي اندر چمڪي ٿو.
گرو جي تعليمات سان، هي خدائي نور نازل ٿيو آهي.
جيڪو رب راضي ٿئي اهو ئي سچو عبادت آهي. ||3||
منهنجو روح رب جي ماکيءَ جي مٺي لوٽس پيرن سان پکڙيل آهي. رات ۽ ڏينهن، مان انهن لاءِ اڃ پيس.
نانڪ، اڃايل گيت پکيءَ کي پنهنجي رحمت جي پاڻيءَ سان نوازيو، ته جيئن هو تنهنجي نالي ۾ اچي آباد ٿئي. ||4||1||7||9||
تنهنجو نالو، رب، منهنجي عبادت ۽ صفائي غسل آهي.
رب جي نالي کان سواءِ، سڀ ظاهري ڏيکاءُ بيڪار آهن. ||1||روڪ||
تنهنجو نالو منهنجي دعا جي چٽ آهي، ۽ تنهنجو نالو صندل کي پيهڻ لاءِ پٿر آهي. تنهنجو نالو اهو زعفران آهي، جنهن کي مان کڻان ٿو ۽ توهان کي پيش ڪرڻ لاءِ ڇنڊڇاڻ ڪريان ٿو.
تنهنجو نالو پاڻي آهي، ۽ تنهنجو نالو چندن آهي. تنهنجي نالي جو جپڻ چندن جي ڪاٺيءَ جو پيس آهي. مان اهو وٺان ٿو ۽ اهو سڀ ڪجهه توهان کي پيش ڪريان ٿو. ||1||
تنهنجو نالو چراغ آهي، ۽ تنهنجو نالو بتي آهي. تنهنجو نالو اهو تيل آهي جيڪو آئون ان ۾ وجهان ٿو.
تنهنجو نالو هن چراغ تي لاڳو ڪيل روشني آهي، جيڪو سڄي دنيا کي روشن ۽ روشن ڪري ٿو. ||2||