باون اخری

(صفحو: 17)


ਞੋ ਪੇਖਉ ਸੋ ਬਿਨਸਤਉ ਕਾ ਸਿਉ ਕਰੀਐ ਸੰਗੁ ॥
yo pekhau so binastau kaa siau kareeai sang |

جنهن کي ڏسندو آهيان سو تباهه ٿي ويندو. مون کي ڪنهن سان شريڪ ڪرڻ گهرجي؟

ਞਾਣਹੁ ਇਆ ਬਿਧਿ ਸਹੀ ਚਿਤ ਝੂਠਉ ਮਾਇਆ ਰੰਗੁ ॥
yaanahu eaa bidh sahee chit jhootthau maaeaa rang |

پنهنجي شعور ۾ اهو سچ ڄاڻو، ته مايا جي محبت ڪوڙي آهي.

ਞਾਣਤ ਸੋਈ ਸੰਤੁ ਸੁਇ ਭ੍ਰਮ ਤੇ ਕੀਚਿਤ ਭਿੰਨ ॥
yaanat soee sant sue bhram te keechit bhin |

اُهو ئي ڄاڻي ٿو، ۽ اُهو ئي هڪ بزرگ آهي، جيڪو شڪ کان خالي آهي.

ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਤਿਹ ਕਢਹੁ ਜਿਹ ਹੋਵਹੁ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ॥
andh koop te tih kadtahu jih hovahu suprasan |

هن کي اونڌو ڪيو ويو آهي ۽ اونداهي اونداهي کڏ مان؛ رب هن کان بلڪل راضي آهي.

ਞਾ ਕੈ ਹਾਥਿ ਸਮਰਥ ਤੇ ਕਾਰਨ ਕਰਨੈ ਜੋਗ ॥
yaa kai haath samarath te kaaran karanai jog |

خدا جو هٿ تمام طاقتور آهي؛ هو خالق آهي، سببن جو.

ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਉਸਤਤਿ ਕਰਉ ਞਾਹੂ ਕੀਓ ਸੰਜੋਗ ॥੨੬॥
naanak tih usatat krau yaahoo keeo sanjog |26|

اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪر، جيڪو اسان کي پاڻ ۾ شامل ڪري ٿو. ||26||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سلوڪ:

ਟੂਟੇ ਬੰਧਨ ਜਨਮ ਮਰਨ ਸਾਧ ਸੇਵ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥
ttootte bandhan janam maran saadh sev sukh paae |

جنم ۽ مرڻ جو بندش ٽٽي وڃي ٿو ۽ سڪون ملي ٿو، حضور جي خدمت ڪرڻ سان.

ਨਾਨਕ ਮਨਹੁ ਨ ਬੀਸਰੈ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਗੋਬਿਦ ਰਾਇ ॥੧॥
naanak manahu na beesarai gun nidh gobid raae |1|

اي نانڪ، مان ڪڏهن به پنهنجي ذهن مان نه وساريان، فضيلت جو خزانو، ڪائنات جو مالڪ رب. ||1||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਟਹਲ ਕਰਹੁ ਤਉ ਏਕ ਕੀ ਜਾ ਤੇ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਕੋਇ ॥
ttahal karahu tau ek kee jaa te brithaa na koe |

ھڪڙي رب لاء ڪم ڪريو؛ ڪو به هن کان خالي هٿ نه موٽندو.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਹੀਐ ਬਸੈ ਜੋ ਚਾਹਹੁ ਸੋ ਹੋਇ ॥
man tan mukh heeai basai jo chaahahu so hoe |

جڏهن رب توهان جي دماغ، جسم، وات ۽ دل ۾ رهي ٿو، ته پوء جيڪي توهان چاهيو ٿا اهو پورو ٿيندو.

ਟਹਲ ਮਹਲ ਤਾ ਕਉ ਮਿਲੈ ਜਾ ਕਉ ਸਾਧ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
ttahal mahal taa kau milai jaa kau saadh kripaal |

اُهو ئي رب جي خدمت حاصل ڪري ٿو، ۽ ان جي حضور جي حُجّت، جنهن لاءِ حضور صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ مهربان آهي.

ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਤਉ ਬਸੈ ਜਉ ਆਪਨ ਹੋਹਿ ਦਇਆਲ ॥
saadhoo sangat tau basai jau aapan hohi deaal |

هو ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ تڏهن ئي شامل ٿئي ٿو، جڏهن رب پاڻ پنهنجي رحمت ڏيکاري ٿو.

ਟੋਹੇ ਟਾਹੇ ਬਹੁ ਭਵਨ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
ttohe ttaahe bahu bhavan bin naavai sukh naeh |

مون ڪيترين ئي دنيان ۾ ڳولي لڌو آهي، پر نالي کان سواءِ ڪو به سڪون نه آهي.

ਟਲਹਿ ਜਾਮ ਕੇ ਦੂਤ ਤਿਹ ਜੁ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਸਮਾਹਿ ॥
ttaleh jaam ke doot tih ju saadhoo sang samaeh |

موت جو رسول ساد سنگت ۾ رهندڙن کان پوئتي هٽي ٿو.

ਬਾਰਿ ਬਾਰਿ ਜਾਉ ਸੰਤ ਸਦਕੇ ॥
baar baar jaau sant sadake |

بار بار، مان هميشه لاءِ اولياءَ جو وقف آهيان.

ਨਾਨਕ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸੇ ਕਦਿ ਕੇ ॥੨੭॥
naanak paap binaase kad ke |27|

اي نانڪ، منھنجا وڏا وڏا گناھ ميٽجي ويا آھن. ||27||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سلوڪ:

ਠਾਕ ਨ ਹੋਤੀ ਤਿਨਹੁ ਦਰਿ ਜਿਹ ਹੋਵਹੁ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ॥
tthaak na hotee tinahu dar jih hovahu suprasan |

اُهي مخلوق، جن تي رب پاڪ راضي ٿئي ٿو، اُهي سندس در تي بغير ڪنهن رڪاوٽ جي ملن ٿا.