ചന്ദി ഡി വാർ

(പേജ്: 14)

ਘਣ ਵਿਚਿ ਜਿਉ ਛੰਛਾਲੀ ਤੇਗਾਂ ਹਸੀਆਂ ॥

ghan vich jiau chhanchhaalee tegaan haseean |

വാളുകൾ മേഘങ്ങളിൽ മിന്നൽ പോലെ തിളങ്ങി.

ਘੁਮਰਆਰ ਸਿਆਲੀ ਬਣੀਆਂ ਕੇਜਮਾਂ ॥੩੯॥

ghumaraar siaalee baneean kejamaan |39|

വാളുകൾ ശീതകാല മൂടൽമഞ്ഞ് പോലെ (യുദ്ധക്കളം) മൂടിയിരിക്കുന്നു.39.

ਧਗਾ ਸੂਲੀ ਬਜਾਈਆਂ ਦਲਾਂ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥

dhagaa soolee bajaaeean dalaan mukaabalaa |

കൊട്ടത്തടികൊണ്ട് കാഹളം മുഴക്കുകയും സൈന്യങ്ങൾ പരസ്പരം ആക്രമിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਧੂਹਿ ਮਿਆਨੋ ਲਈਆਂ ਜੁਆਨੀ ਸੂਰਮੀ ॥

dhoohi miaano leean juaanee sooramee |

യൗവ്വനയുക്തരായ യോദ്ധാക്കൾ അവരുടെ വാളുകളിൽ നിന്ന് വാളുകൾ പുറത്തെടുത്തു.

ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਬਧਾਈਆਂ ਅਗਣਤ ਸੂਰਤਾਂ ॥

sranavat beej badhaaeean aganat soorataan |

സ്രാൻവത് ബീജ് സ്വയം എണ്ണമറ്റ രൂപങ്ങളിലേക്ക് വളർന്നു.

ਦੁਰਗਾ ਸਉਹੇਂ ਆਈਆਂ ਰੋਹ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥

duragaa sauhen aaeean roh badtaae kai |

അത് വളരെ ദേഷ്യത്തോടെയാണ് ദുർഗയുടെ മുന്നിൽ വന്നത്.

ਸਭਨੀ ਆਣ ਵਗਾਈਆਂ ਤੇਗਾਂ ਧੂਹ ਕੈ ॥

sabhanee aan vagaaeean tegaan dhooh kai |

എല്ലാവരും വാളെടുത്ത് അടിച്ചു.

ਦੁਰਗਾ ਸਭ ਬਚਾਈਆਂ ਢਾਲ ਸੰਭਾਲ ਕੈ ॥

duragaa sabh bachaaeean dtaal sanbhaal kai |

ദുർഗ തൻ്റെ കവചം ശ്രദ്ധയോടെ പിടിച്ച് എല്ലാത്തിൽ നിന്നും സ്വയം രക്ഷിച്ചു.

ਦੇਵੀ ਆਪ ਚਲਾਈਆਂ ਤਕਿ ਤਕਿ ਦਾਨਵੀ ॥

devee aap chalaaeean tak tak daanavee |

ദേവി തന്നെ അസുരന്മാരുടെ നേരെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി വാൾ അടിച്ചു.

ਲੋਹੂ ਨਾਲਿ ਡੁਬਾਈਆਂ ਤੇਗਾਂ ਨੰਗੀਆਂ ॥

lohoo naal ddubaaeean tegaan nangeean |

അവൾ നഗ്നമായ വാളുകൾ രക്തത്തിൽ മുക്കി.

ਸਾਰਸੁਤੀ ਜਨੁ ਨਾਈਆਂ ਮਿਲ ਕੈ ਦੇਵੀਆਂ ॥

saarasutee jan naaeean mil kai deveean |

ദേവതകൾ ഒരുമിച്ചുകൂടി സരസ്വതി നദിയിൽ കുളിച്ചതായി കാണപ്പെട്ടു.

ਸਭੇ ਮਾਰ ਗਿਰਾਈਆਂ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ਦੈ ॥

sabhe maar giraaeean andar khet dai |

ദേവി യുദ്ധക്കളത്തിൽ (ശ്രാൻവത് ബീജിൻ്റെ എല്ലാ രൂപങ്ങളെയും) കൊന്ന് നിലത്ത് എറിഞ്ഞു.

ਤਿਦੂੰ ਫੇਰਿ ਸਵਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੂਰਤਾਂ ॥੪੦॥

tidoon fer savaaeean hoeean soorataan |40|

ഉടൻ തന്നെ ഫോമുകൾ വീണ്ടും വളരെയധികം വർദ്ധിച്ചു.40.

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി

ਸੂਰੀ ਸੰਘਰਿ ਰਚਿਆ ਢੋਲ ਸੰਖ ਨਗਾਰੇ ਵਾਇ ਕੈ ॥

sooree sanghar rachiaa dtol sankh nagaare vaae kai |

താളങ്ങളും ശംഖുകളും കാഹളങ്ങളും മുഴക്കി യോദ്ധാക്കൾ യുദ്ധം ആരംഭിച്ചു.

ਚੰਡ ਚਿਤਾਰੀ ਕਾਲਕਾ ਮਨ ਬਾਹਲਾ ਰੋਸ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥

chandd chitaaree kaalakaa man baahalaa ros badtaae kai |

രോഷാകുലയായ ചണ്ഡി കാളിയെ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.

ਨਿਕਲੀ ਮਥਾ ਫੋੜਿ ਕੈ ਜਨ ਫਤੇ ਨੀਸਾਣ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥

nikalee mathaa forr kai jan fate neesaan bajaae kai |

കാഹളം മുഴക്കി വിജയക്കൊടി പാറിച്ചുകൊണ്ട് ചാണ്ടിയുടെ നെറ്റിത്തടം തകർത്ത് അവൾ പുറത്തിറങ്ങി.

ਜਾਗ ਸੁ ਜੰਮੀ ਜੁਧ ਨੂੰ ਜਰਵਾਣਾ ਜਣ ਮਰੜਾਇ ਕੈ ॥

jaag su jamee judh noo jaravaanaa jan mararraae kai |

സ്വയം പ്രകടമാകുമ്പോൾ, ശിവനിൽ നിന്ന് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ബീർഭദ്രയെപ്പോലെ അവൾ യുദ്ധത്തിനായി നീങ്ങി.

ਦਲ ਵਿਚਿ ਘੇਰਾ ਘਤਿਆ ਜਣ ਸੀਂਹ ਤੁਰਿਆ ਗਣਿਣਾਇ ਕੈ ॥

dal vich gheraa ghatiaa jan seenh turiaa ganinaae kai |

യുദ്ധക്കളം അവളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടു, അവൾ അലറുന്ന സിംഹത്തെപ്പോലെ നീങ്ങുന്നതായി തോന്നി.

ਆਪ ਵਿਸੂਲਾ ਹੋਇਆ ਤਿਹੁ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਖੁਨਸਾਇ ਕੈ ॥

aap visoolaa hoeaa tihu lokaan te khunasaae kai |

(അസുരരാജാവ്) മൂന്ന് ലോകങ്ങളോടും തൻ്റെ കോപം പ്രകടിപ്പിക്കുമ്പോൾ തന്നെ വലിയ വേദനയിലായിരുന്നു.