ಚಾಂದಿ ದಿ ವಾರ್

(ಪುಟ: 14)

ਘਣ ਵਿਚਿ ਜਿਉ ਛੰਛਾਲੀ ਤੇਗਾਂ ਹਸੀਆਂ ॥

ghan vich jiau chhanchhaalee tegaan haseean |

ಕತ್ತಿಗಳು ಮೋಡಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.

ਘੁਮਰਆਰ ਸਿਆਲੀ ਬਣੀਆਂ ਕੇਜਮਾਂ ॥੩੯॥

ghumaraar siaalee baneean kejamaan |39|

ಕತ್ತಿಗಳು (ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯನ್ನು) ಚಳಿಗಾಲದ-ಮಬ್ಬಿನಂತೆ ಆವರಿಸಿವೆ.39.

ਧਗਾ ਸੂਲੀ ਬਜਾਈਆਂ ਦਲਾਂ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥

dhagaa soolee bajaaeean dalaan mukaabalaa |

ಡೋಲು-ಕೋಲಿನ ಬಡಿತದೊಂದಿಗೆ ತುತ್ತೂರಿಗಳನ್ನು ಊದಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಸೈನ್ಯಗಳು ಪರಸ್ಪರ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿದರು.

ਧੂਹਿ ਮਿਆਨੋ ਲਈਆਂ ਜੁਆਨੀ ਸੂਰਮੀ ॥

dhoohi miaano leean juaanee sooramee |

ಯುವ ಯೋಧರು ತಮ್ಮ ಕತ್ತಿಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಕತ್ತಿಗಳಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದರು.

ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਬਧਾਈਆਂ ਅਗਣਤ ਸੂਰਤਾਂ ॥

sranavat beej badhaaeean aganat soorataan |

ಸ್ರನ್ವತ್ ಬೀಜ್ ತನ್ನನ್ನು ಅಸಂಖ್ಯಾತ ರೂಪಗಳಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡನು.

ਦੁਰਗਾ ਸਉਹੇਂ ਆਈਆਂ ਰੋਹ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥

duragaa sauhen aaeean roh badtaae kai |

ಇದು ದುರ್ಗೆಯ ಮುಂದೆ ಬಂದಿತು, ಹೆಚ್ಚು ಕೋಪಗೊಂಡಿತು.

ਸਭਨੀ ਆਣ ਵਗਾਈਆਂ ਤੇਗਾਂ ਧੂਹ ਕੈ ॥

sabhanee aan vagaaeean tegaan dhooh kai |

ಅವರೆಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಕತ್ತಿಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದು ಹೊಡೆದರು.

ਦੁਰਗਾ ਸਭ ਬਚਾਈਆਂ ਢਾਲ ਸੰਭਾਲ ਕੈ ॥

duragaa sabh bachaaeean dtaal sanbhaal kai |

ದುರ್ಗಾ ತನ್ನ ಕವಚವನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಂಡಳು.

ਦੇਵੀ ਆਪ ਚਲਾਈਆਂ ਤਕਿ ਤਕਿ ਦਾਨਵੀ ॥

devee aap chalaaeean tak tak daanavee |

ಆಗ ದೇವಿಯು ತನ್ನ ಖಡ್ಗವನ್ನು ರಾಕ್ಷಸರ ಕಡೆಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಹೊಡೆದಳು.

ਲੋਹੂ ਨਾਲਿ ਡੁਬਾਈਆਂ ਤੇਗਾਂ ਨੰਗੀਆਂ ॥

lohoo naal ddubaaeean tegaan nangeean |

ಅವಳು ತನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ಕತ್ತಿಗಳನ್ನು ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿದಳು.

ਸਾਰਸੁਤੀ ਜਨੁ ਨਾਈਆਂ ਮਿਲ ਕੈ ਦੇਵੀਆਂ ॥

saarasutee jan naaeean mil kai deveean |

ದೇವತೆಗಳು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿ ಸರಸ್ವತಿ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದಂತೆ ತೋರಿತು.

ਸਭੇ ਮਾਰ ਗਿਰਾਈਆਂ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ਦੈ ॥

sabhe maar giraaeean andar khet dai |

ದೇವಿಯು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ (ಸ್ರನ್ವತ್ ಬೀಜದ ಎಲ್ಲಾ ರೂಪಗಳನ್ನು) ಕೊಂದು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಎಸೆದಿದ್ದಾಳೆ.

ਤਿਦੂੰ ਫੇਰਿ ਸਵਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੂਰਤਾਂ ॥੪੦॥

tidoon fer savaaeean hoeean soorataan |40|

ತಕ್ಷಣವೇ ರೂಪಗಳು ಮತ್ತೆ ಬಹಳವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾದವು.40.

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೌರಿ

ਸੂਰੀ ਸੰਘਰਿ ਰਚਿਆ ਢੋਲ ਸੰਖ ਨਗਾਰੇ ਵਾਇ ਕੈ ॥

sooree sanghar rachiaa dtol sankh nagaare vaae kai |

ಡೋಲು, ಶಂಖ, ಕಹಳೆಗಳನ್ನು ಮೊಳಗಿಸುತ್ತಾ ಯೋಧರು ಯುದ್ಧ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਚੰਡ ਚਿਤਾਰੀ ਕਾਲਕਾ ਮਨ ਬਾਹਲਾ ਰੋਸ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥

chandd chitaaree kaalakaa man baahalaa ros badtaae kai |

ಚಂಡಿಯು ತುಂಬಾ ಕೋಪಗೊಂಡಳು, ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಳಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಳು.

ਨਿਕਲੀ ਮਥਾ ਫੋੜਿ ਕੈ ਜਨ ਫਤੇ ਨੀਸਾਣ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥

nikalee mathaa forr kai jan fate neesaan bajaae kai |

ಚಂಡಿಯ ಹಣೆ ಒಡೆದು, ಕಹಳೆ ಊದುತ್ತಾ ವಿಜಯ ಪತಾಕೆಯನ್ನು ಹಾರಿಸುತ್ತಾ ಹೊರಬಂದಳು.

ਜਾਗ ਸੁ ਜੰਮੀ ਜੁਧ ਨੂੰ ਜਰਵਾਣਾ ਜਣ ਮਰੜਾਇ ਕੈ ॥

jaag su jamee judh noo jaravaanaa jan mararraae kai |

ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ, ಅವಳು ಶಿವನಿಂದ ಪ್ರಕಟವಾದ ಬೀರಭದ್ರನಂತೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೊರಟಳು.

ਦਲ ਵਿਚਿ ਘੇਰਾ ਘਤਿਆ ਜਣ ਸੀਂਹ ਤੁਰਿਆ ਗਣਿਣਾਇ ਕੈ ॥

dal vich gheraa ghatiaa jan seenh turiaa ganinaae kai |

ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯು ಅವಳಿಂದ ಸುತ್ತುವರಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ಅವಳು ಘರ್ಜಿಸುವ ಸಿಂಹದಂತೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

ਆਪ ਵਿਸੂਲਾ ਹੋਇਆ ਤਿਹੁ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਖੁਨਸਾਇ ਕੈ ॥

aap visoolaa hoeaa tihu lokaan te khunasaae kai |

(ರಾಕ್ಷಸ-ರಾಜ) ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೋಪವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವಾಗ ಸ್ವತಃ ಬಹಳ ದುಃಖದಲ್ಲಿದ್ದನು.