Solus unus ut magnus et excelsus ut Deus
cognosci potest eius excelsus et excelsus.
Solus ipse est ille Magnus. Ipse se cognoscit.
O Nanak per speciem gratiae largitur eius benedictiones. ||24||
Eius tantae sunt benedictiones, ut nullae sint earum scriptae narrationes.
Magnus Dator non retinet quicquam.
Tot sunt magni et fortes milites ad portam Infiniti Domini mendicantes.
Tot contemplantur et incolunt, ut numerari nequeant.
Tot occupati in corruptione ad mortem tabescunt.
Accipe ergo et multi iterum sumendi, et postea recipiendi negant.
Tot perussi stultae consumunt.
Tot angustias, egestates et assiduas contumelias patiuntur.
Munera tua haec sunt, magna largitor!
Liberatio a servitute venit nisi per voluntatem tuam.
Nec alius quisquam hoc dixerit.
Si quis stultus hoc se facere praesumpserit;
discat, et stultitiae suae effectus sentiat.
Ipse novit, ipse dat.
Pauci, paucissimi sunt qui hoc agnoscunt.
Qui benedictus est ad laudes Domini decantet;