No ego reflexionan sobre a virtude e o pecado.
No ego van ao ceo ou ao inferno.
No ego rin, e no ego choran.
No ego ensucianse, e no ego son lavados.
No ego perden status social e clase.
No ego son ignorantes, e no ego son sabios.
Non coñecen o valor da salvación e da liberación.
No ego aman a Maya, e no ego mantéñense na escuridade por ela.
Vivindo no ego, créanse seres mortais.
Cando un entende o ego, entón coñécese a porta do Señor.
Sen sabedoría espiritual, balbucean e discuten.
O Nanak, por orde do Señor, o destino está rexistrado.
Como o Señor nos ve, así somos nós. ||1||
Segundo Mehl:
Esta é a natureza do ego, que as persoas realizan as súas accións no ego.
Esta é a escravitude do ego, que unha e outra vez renacen.
De onde vén o ego? Como se pode eliminar?
Este ego existe pola Orde do Señor; a xente vaga segundo as súas accións pasadas.
O ego é unha enfermidade crónica, pero tamén contén a súa propia cura.
Se o Señor concede a súa Graza, un actúa segundo as Ensinanzas do Shabad do Guru.