رامکلی سدُ

(صفحو: 2)

ਸਤਿਗੁਰਿ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਬਹਿ ਪਰਵਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ॥

satigur bhaanai aapanai beh paravaar sadaaeaa |

سچو گرو، پنهنجي مٺي وصيت ۾، اٿي بيٺو ۽ پنهنجي خاندان کي سڏيو.

ਮਤ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੋਈ ਰੋਵਸੀ ਸੋ ਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਇਆ ॥

mat mai pichhai koee rovasee so mai mool na bhaaeaa |

منهنجي وڃڻ کان پوءِ ڪو به منهنجي لاءِ نه روئي. اها ڳالهه مون کي بلڪل به نه وڻندي.

ਮਿਤੁ ਪੈਝੈ ਮਿਤੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਸੁ ਮਿਤ ਕੀ ਪੈਜ ਭਾਵਏ ॥

mit paijhai mit bigasai jis mit kee paij bhaave |

جڏهن ڪنهن دوست کي عزت جو چادر ملندو آهي ته ان جا دوست ان جي عزت تي خوش ٿيندا آهن.

ਤੁਸੀ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੈਨਾਵਏ ॥

tusee veechaar dekhahu put bhaaee har satiguroo painaave |

غور ڪريو ۽ ڏسو، اي منهنجا ٻار ۽ ڀائرو؛ رب سائين سچي گروءَ کي وڏي عزت جو چادر عطا ڪيو آهي.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਰਤਖਿ ਹੋਦੈ ਬਹਿ ਰਾਜੁ ਆਪਿ ਟਿਕਾਇਆ ॥

satiguroo paratakh hodai beh raaj aap ttikaaeaa |

سچو گرو پاڻ اٿي بيٺو، ۽ راجا يوگا جي تخت تي جانشين مقرر ڪيو، مراقبت ۽ ڪاميابي جو يوگا.

ਸਭਿ ਸਿਖ ਬੰਧਪ ਪੁਤ ਭਾਈ ਰਾਮਦਾਸ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥੪॥

sabh sikh bandhap put bhaaee raamadaas pairee paaeaa |4|

سڀ سک، مائٽ، ٻار ۽ ڀائر گرو رام داس جي پيرن تي ڪري پيا. ||4||

ਅੰਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਅਹੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥

ante satigur boliaa mai pichhai keeratan kariahu nirabaan jeeo |

آخر ۾، سچو گرو چيو ته، "جڏهن مان وڃان ٿو، رب جي ساراهه ۾ ڪرتن گانا، نروانا ۾."

ਕੇਸੋ ਗੋਪਾਲ ਪੰਡਿਤ ਸਦਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ਜੀਉ ॥

keso gopaal panddit sadiahu har har kathaa parreh puraan jeeo |

رب جي ڊگھن وارن عالمن بزرگن کي سڏ ڪري رب، هار، هار جو خطبو پڙهو.

ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਬੇਬਾਣੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੁਰ ਭਾਵਏ ॥

har kathaa parreeai har naam suneeai bebaan har rang gur bhaave |

رب جو واعظ پڙهو، ۽ رب جو نالو ٻڌو؛ گرو رب جي محبت سان خوش ٿيو.

ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਕਿਰਿਆ ਦੀਵਾ ਫੁਲ ਹਰਿ ਸਰਿ ਪਾਵਏ ॥

pindd patal kiriaa deevaa ful har sar paave |

پنن تي چانورن جي گولن جو نذرانو ڏيڻ، ڏيئا ٻارڻ ۽ ٻين رسمن جهڙوڪ گنگا تي لاش کي ترڻ جي تڪليف نه ڪريو؛ ان جي بدران، منهنجي باقيات کي رب جي تلاء ۾ ڏنو وڃي.

ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਜੀਉ ॥

har bhaaeaa satigur boliaa har miliaa purakh sujaan jeeo |

رب خوش ٿيو جيئن سچو گرو ڳالهايو؛ پوءِ هو سڀ ڄاڻندڙ پرائيمل پالڻهار خدا سان مليل هو.

ਰਾਮਦਾਸ ਸੋਢੀ ਤਿਲਕੁ ਦੀਆ ਗੁਰਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਜੀਉ ॥੫॥

raamadaas sodtee tilak deea gurasabad sach neesaan jeeo |5|

گرو پوءِ سوڌي رام داس کي رسمي تلڪ نشان سان برڪت ڪئي، لفظ جي سچي لفظ جو نشان. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਬੋਲਿਆ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

satigur purakh ji boliaa gurasikhaa man lee rajaae jeeo |

۽ جيئن سچو گرو، پرائمل لارڊ ڳالهايو، ۽ گرسخن سندس مرضي جي فرمانبرداري ڪئي.

ਮੋਹਰੀ ਪੁਤੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮਦਾਸੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

moharee put sanamukh hoeaa raamadaasai pairee paae jeeo |

سندس پٽ موهري سج مڙي، سندس فرمانبردار ٿيو. هن ڪنڌ جهڪائي، رام داس جا پير هٿ ڪيا.

ਸਭ ਪਵੈ ਪੈਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਜਿਥੈ ਗੁਰੂ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ॥

sabh pavai pairee satiguroo keree jithai guroo aap rakhiaa |

ان کان پوء، سڀني کي سجدو ڪيو ۽ رام داس جي پيرن کي ڇڪيو، جنهن ۾ گرو پنهنجي جوهر کي متاثر ڪيو.

ਕੋਈ ਕਰਿ ਬਖੀਲੀ ਨਿਵੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਣਿ ਨਿਵਾਇਆ ॥

koee kar bakheelee nivai naahee fir satiguroo aan nivaaeaa |

۽ پوءِ جيڪو به حسد جي ڪري نه جھڪيو - بعد ۾، سچو گرو انھن کي عاجزي سان جھڪائڻ لاءِ وٺي آيو.

ਹਰਿ ਗੁਰਹਿ ਭਾਣਾ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har gureh bhaanaa deeee vaddiaaee dhur likhiaa lekh rajaae jeeo |

اهو گرو، رب، هن کي شاندار عظمت عطا ڪرڻ لاء راضي ٿيو؛ اهڙيءَ طرح رب جي مرضي جي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير هئي.

ਕਹੈ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥

kahai sundar sunahu santahu sabh jagat pairee paae jeeo |6|1|

سندر چوي ٿو، ٻڌ، اي سنتو، سڄي دنيا سندس پيرن تي ڪري پئي. ||6||1||