रामकली सदु

(पान: 2)

ਸਤਿਗੁਰਿ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਬਹਿ ਪਰਵਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ॥

सतिगुरि भाणै आपणै बहि परवारु सदाइआ ॥

खरे गुरू, त्यांच्या स्वत: च्या गोड इच्छा मध्ये, उठून बसले आणि त्यांच्या कुटुंबाला बोलावले.

ਮਤ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੋਈ ਰੋਵਸੀ ਸੋ ਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਇਆ ॥

मत मै पिछै कोई रोवसी सो मै मूलि न भाइआ ॥

मी गेल्यावर माझ्यासाठी कोणीही रडू नये. ते मला अजिबात आवडणार नाही.

ਮਿਤੁ ਪੈਝੈ ਮਿਤੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਸੁ ਮਿਤ ਕੀ ਪੈਜ ਭਾਵਏ ॥

मितु पैझै मितु बिगसै जिसु मित की पैज भावए ॥

जेव्हा एखाद्या मित्राला सन्मानाचा झगा मिळतो तेव्हा त्याचे मित्र त्याच्या सन्मानाने प्रसन्न होतात.

ਤੁਸੀ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੈਨਾਵਏ ॥

तुसी वीचारि देखहु पुत भाई हरि सतिगुरू पैनावए ॥

माझ्या मुलांनो आणि भावंडांनो, याचा विचार करा आणि पहा; परमेश्वराने खऱ्या गुरूंना सर्वोच्च सन्मानाचा झगा दिला आहे.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਰਤਖਿ ਹੋਦੈ ਬਹਿ ਰਾਜੁ ਆਪਿ ਟਿਕਾਇਆ ॥

सतिगुरू परतखि होदै बहि राजु आपि टिकाइआ ॥

खरे गुरू स्वतः उठून बसले, आणि ध्यान आणि यशाचा योग असलेल्या राजयोगाच्या सिंहासनाचा उत्तराधिकारी नियुक्त केला.

ਸਭਿ ਸਿਖ ਬੰਧਪ ਪੁਤ ਭਾਈ ਰਾਮਦਾਸ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥੪॥

सभि सिख बंधप पुत भाई रामदास पैरी पाइआ ॥४॥

सर्व शीख, नातेवाईक, मुले आणि भावंड गुरु रामदासांच्या चरणी पडले आहेत. ||4||

ਅੰਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਅਹੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥

अंते सतिगुरु बोलिआ मै पिछै कीरतनु करिअहु निरबाणु जीउ ॥

शेवटी, खरे गुरु म्हणाले, "मी गेल्यावर, निर्वाणात परमेश्वराची स्तुती करणारे कीर्तन गा."

ਕੇਸੋ ਗੋਪਾਲ ਪੰਡਿਤ ਸਦਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ਜੀਉ ॥

केसो गोपाल पंडित सदिअहु हरि हरि कथा पड़हि पुराणु जीउ ॥

प्रभूच्या लांब केसांच्या विद्वान संतांना बोलावा, परमेश्वराचा प्रवचन वाचण्यासाठी, हर, हर.

ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਬੇਬਾਣੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੁਰ ਭਾਵਏ ॥

हरि कथा पड़ीऐ हरि नामु सुणीऐ बेबाणु हरि रंगु गुर भावए ॥

प्रभूचे उपदेश वाचा, आणि प्रभूचे नाम ऐका; भगवंतावरील प्रेमाने गुरू प्रसन्न होतात.

ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਕਿਰਿਆ ਦੀਵਾ ਫੁਲ ਹਰਿ ਸਰਿ ਪਾਵਏ ॥

पिंडु पतलि किरिआ दीवा फुल हरि सरि पावए ॥

पानांवर तांदळाचे गोळे अर्पण करणे, दिवे लावणे आणि शरीर गंगेवर तरंगणे यासारखे इतर विधी करण्यात त्रास देऊ नका; त्याऐवजी, माझे अवशेष प्रभूच्या तलावाला द्यावे.

ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਜੀਉ ॥

हरि भाइआ सतिगुरु बोलिआ हरि मिलिआ पुरखु सुजाणु जीउ ॥

खरे गुरू बोलले तसे परमेश्वर प्रसन्न झाले; तेव्हा तो सर्वज्ञात आदिम भगवान देवात मिसळला गेला.

ਰਾਮਦਾਸ ਸੋਢੀ ਤਿਲਕੁ ਦੀਆ ਗੁਰਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਜੀਉ ॥੫॥

रामदास सोढी तिलकु दीआ गुरसबदु सचु नीसाणु जीउ ॥५॥

त्यानंतर गुरूंनी सोधी राम दास यांना शब्दाच्या खऱ्या शब्दाचे चिन्ह, औपचारिक टिळक चिन्ह देऊन आशीर्वाद दिला. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਬੋਲਿਆ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

सतिगुरु पुरखु जि बोलिआ गुरसिखा मंनि लई रजाइ जीउ ॥

आणि खरे गुरु म्हणून, आद्य भगवान बोलले आणि गुरुशिखांनी त्यांच्या इच्छेचे पालन केले.

ਮੋਹਰੀ ਪੁਤੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮਦਾਸੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

मोहरी पुतु सनमुखु होइआ रामदासै पैरी पाइ जीउ ॥

त्याचा मुलगा मोहरी सूर्यमुख झाला आणि त्याच्या आज्ञाधारक झाला; त्याने प्रणाम केला आणि रामदासांच्या पायाला स्पर्श केला.

ਸਭ ਪਵੈ ਪੈਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਜਿਥੈ ਗੁਰੂ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ॥

सभ पवै पैरी सतिगुरू केरी जिथै गुरू आपु रखिआ ॥

मग, सर्वांनी नतमस्तक होऊन रामदासांच्या चरणांना स्पर्श केला, ज्यांच्यामध्ये गुरूंनी त्यांचे सार ओतले.

ਕੋਈ ਕਰਿ ਬਖੀਲੀ ਨਿਵੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਣਿ ਨਿਵਾਇਆ ॥

कोई करि बखीली निवै नाही फिरि सतिगुरू आणि निवाइआ ॥

आणि ईर्ष्यापोटी जे कोणीही नतमस्तक झाले नाही - नंतर, खऱ्या गुरूंनी त्यांना नम्रतेने नमन करण्यासाठी जवळ आणले.

ਹਰਿ ਗੁਰਹਿ ਭਾਣਾ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

हरि गुरहि भाणा दीई वडिआई धुरि लिखिआ लेखु रजाइ जीउ ॥

गुरूंना, परमेश्वराने, त्यांना गौरवशाली महानता बहाल केल्याने त्यांना आनंद झाला; हे परमेश्वराच्या इच्छेचे पूर्वनियोजित नियत होते.

ਕਹੈ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥

कहै सुंदरु सुणहु संतहु सभु जगतु पैरी पाइ जीउ ॥६॥१॥

सुंदर म्हणतात, हे संतांनो ऐका: सर्व जग त्याच्या पाया पडले. ||6||1||