ರಾಮಕಲಿ ಸದು

(ಪುಟ: 2)

ਸਤਿਗੁਰਿ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਬਹਿ ਪਰਵਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ॥

satigur bhaanai aapanai beh paravaar sadaaeaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು, ಅವರ ಸ್ವಂತ ಸ್ವೀಟ್ ವಿಲ್ನಲ್ಲಿ, ಎದ್ದು ಕುಳಿತು ಅವರ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಕರೆದರು.

ਮਤ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੋਈ ਰੋਵਸੀ ਸੋ ਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਇਆ ॥

mat mai pichhai koee rovasee so mai mool na bhaaeaa |

ನಾನು ಹೋದ ನಂತರ ಯಾರೂ ನನಗಾಗಿ ಅಳಬಾರದು. ಅದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਮਿਤੁ ਪੈਝੈ ਮਿਤੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਸੁ ਮਿਤ ਕੀ ਪੈਜ ਭਾਵਏ ॥

mit paijhai mit bigasai jis mit kee paij bhaave |

ಸ್ನೇಹಿತನು ಗೌರವದ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಪಡೆದಾಗ, ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅವನ ಗೌರವದಿಂದ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਤੁਸੀ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੈਨਾਵਏ ॥

tusee veechaar dekhahu put bhaaee har satiguroo painaave |

ಇದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಮತ್ತು ನೋಡಿ, ಓ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳೇ ಮತ್ತು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ; ಭಗವಂತ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗೌರವದ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾನೆ.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਰਤਖਿ ਹੋਦੈ ਬਹਿ ਰਾਜੁ ਆਪਿ ਟਿਕਾਇਆ ॥

satiguroo paratakh hodai beh raaj aap ttikaaeaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವೇ ಎದ್ದು ಕುಳಿತು, ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಯಶಸ್ಸಿನ ಯೋಗವಾದ ರಾಜಯೋಗದ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಿದರು.

ਸਭਿ ਸਿਖ ਬੰਧਪ ਪੁਤ ਭਾਈ ਰਾਮਦਾਸ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥੪॥

sabh sikh bandhap put bhaaee raamadaas pairee paaeaa |4|

ಎಲ್ಲಾ ಸಿಖ್ಖರು, ಸಂಬಂಧಿಕರು, ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು ಗುರು ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಅವರ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ||4||

ਅੰਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਅਹੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥

ante satigur boliaa mai pichhai keeratan kariahu nirabaan jeeo |

ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ನಿಜವಾದ ಗುರು ಹೇಳಿದರು, "ನಾನು ಹೋದಾಗ, ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯಲ್ಲಿ, ನಿರ್ವಾಣದಲ್ಲಿ ಕೀರ್ತನೆಯನ್ನು ಹಾಡಿ."

ਕੇਸੋ ਗੋਪਾਲ ਪੰਡਿਤ ਸਦਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ਜੀਉ ॥

keso gopaal panddit sadiahu har har kathaa parreh puraan jeeo |

ಭಗವಂತನ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ಓದಲು, ಹರ್, ಹರ್, ಭಗವಂತನ ಉದ್ದ ಕೂದಲಿನ ಪಾಂಡಿತ್ಯಪೂರ್ಣ ಸಂತರನ್ನು ಕರೆ ಮಾಡಿ.

ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਬੇਬਾਣੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੁਰ ਭਾਵਏ ॥

har kathaa parreeai har naam suneeai bebaan har rang gur bhaave |

ಭಗವಂತನ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ಓದಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಕೇಳಿ; ಗುರುಗಳು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਕਿਰਿਆ ਦੀਵਾ ਫੁਲ ਹਰਿ ਸਰਿ ਪਾਵਏ ॥

pindd patal kiriaa deevaa ful har sar paave |

ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕಿ-ಉಂಡೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದು, ದೀಪಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವುದು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಗಂಗಾನದಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿಸುವಂತಹ ಇತರ ಆಚರಣೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ; ಬದಲಿಗೆ, ನನ್ನ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಪೂಲ್ಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲಿ.

ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਜੀਉ ॥

har bhaaeaa satigur boliaa har miliaa purakh sujaan jeeo |

ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಭಗವಂತ ಪ್ರಸನ್ನನಾದ; ಅವರು ಎಲ್ಲಾ-ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಪ್ರೈಮಲ್ ಲಾರ್ಡ್ ದೇವರ ನಂತರ ಬೆರೆತರು.

ਰਾਮਦਾਸ ਸੋਢੀ ਤਿਲਕੁ ਦੀਆ ਗੁਰਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਜੀਉ ॥੫॥

raamadaas sodtee tilak deea gurasabad sach neesaan jeeo |5|

ಗುರುಗಳು ನಂತರ ಸೋಧಿ ರಾಮ್ ದಾಸ್‌ಗೆ ವಿಧ್ಯುಕ್ತ ತಿಲಕ ಚಿಹ್ನೆ, ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಚಿಹ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರು. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਬੋਲਿਆ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

satigur purakh ji boliaa gurasikhaa man lee rajaae jeeo |

ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಪ್ರೈಮಲ್ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾತನಾಡಿದರು, ಮತ್ತು ಗುರುಸಿಖ್ಗಳು ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದರು.

ਮੋਹਰੀ ਪੁਤੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮਦਾਸੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

moharee put sanamukh hoeaa raamadaasai pairee paae jeeo |

ಅವನ ಮಗ ಮೊಹ್ರಿ ಸನ್ಮುಖನಾಗಿ ತಿರುಗಿ ಅವನಿಗೆ ವಿಧೇಯನಾಗುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ನಮಸ್ಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರು.

ਸਭ ਪਵੈ ਪੈਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਜਿਥੈ ਗੁਰੂ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ॥

sabh pavai pairee satiguroo keree jithai guroo aap rakhiaa |

ನಂತರ, ಎಲ್ಲರೂ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರು, ಅವರಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳು ಅವರ ಸಾರವನ್ನು ತುಂಬಿದರು.

ਕੋਈ ਕਰਿ ਬਖੀਲੀ ਨਿਵੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਣਿ ਨਿਵਾਇਆ ॥

koee kar bakheelee nivai naahee fir satiguroo aan nivaaeaa |

ಮತ್ತು ಅಸೂಯೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಯಾವುದಾದರೂ ನಮಸ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ - ನಂತರ, ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು ಅವರನ್ನು ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ನಮಸ್ಕರಿಸಲು ಕರೆತಂದರು.

ਹਰਿ ਗੁਰਹਿ ਭਾਣਾ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har gureh bhaanaa deeee vaddiaaee dhur likhiaa lekh rajaae jeeo |

ಗುರುವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಲು ಸಂತೋಷವಾಯಿತು; ಇದು ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತದ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯಾಗಿತ್ತು.

ਕਹੈ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥

kahai sundar sunahu santahu sabh jagat pairee paae jeeo |6|1|

ಸುಂದರ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಓ ಸಂತರೇ, ಕೇಳು: ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದಿತು. ||6||1||