રામકલી સદુ

(પાન: 2)

ਸਤਿਗੁਰਿ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਬਹਿ ਪਰਵਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ॥

satigur bhaanai aapanai beh paravaar sadaaeaa |

સાચા ગુરુ, તેમની પોતાની મીઠી ઇચ્છામાં, બેઠા અને તેમના પરિવારને બોલાવ્યા.

ਮਤ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੋਈ ਰੋਵਸੀ ਸੋ ਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਇਆ ॥

mat mai pichhai koee rovasee so mai mool na bhaaeaa |

મારા ગયા પછી કોઈ મારા માટે રડે નહિ. તે મને બિલકુલ ખુશ કરશે નહીં.

ਮਿਤੁ ਪੈਝੈ ਮਿਤੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਸੁ ਮਿਤ ਕੀ ਪੈਜ ਭਾਵਏ ॥

mit paijhai mit bigasai jis mit kee paij bhaave |

જ્યારે કોઈ મિત્રને સન્માનનો ઝભ્ભો મળે છે, ત્યારે તેના મિત્રો તેના સન્માનથી ખુશ થાય છે.

ਤੁਸੀ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੈਨਾਵਏ ॥

tusee veechaar dekhahu put bhaaee har satiguroo painaave |

આનો વિચાર કરો અને જુઓ, હે મારા બાળકો અને ભાઈઓ; પ્રભુએ સાચા ગુરુને સર્વોચ્ચ સન્માનનો ઝભ્ભો આપ્યો છે.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਰਤਖਿ ਹੋਦੈ ਬਹਿ ਰਾਜੁ ਆਪਿ ਟਿਕਾਇਆ ॥

satiguroo paratakh hodai beh raaj aap ttikaaeaa |

સાચા ગુરુ પોતે બેઠા, અને રાજયોગના સિંહાસન માટે અનુગામી નિયુક્ત કર્યા, ધ્યાન અને સફળતાનો યોગ.

ਸਭਿ ਸਿਖ ਬੰਧਪ ਪੁਤ ਭਾਈ ਰਾਮਦਾਸ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥੪॥

sabh sikh bandhap put bhaaee raamadaas pairee paaeaa |4|

તમામ શીખો, સગાંસંબંધીઓ, બાળકો અને ભાઈ-બહેનો ગુરુ રામદાસના ચરણોમાં પડ્યા છે. ||4||

ਅੰਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਅਹੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥

ante satigur boliaa mai pichhai keeratan kariahu nirabaan jeeo |

અંતે, સાચા ગુરુએ કહ્યું, "જ્યારે હું ગયો છું, ત્યારે ભગવાનની સ્તુતિમાં, નિર્વાણમાં કીર્તન ગાઓ."

ਕੇਸੋ ਗੋਪਾਲ ਪੰਡਿਤ ਸਦਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ਜੀਉ ॥

keso gopaal panddit sadiahu har har kathaa parreh puraan jeeo |

ભગવાનના લાંબા વાળવાળા વિદ્વાન સંતોને બોલાવો, ભગવાન, હર, હરનો ઉપદેશ વાંચવા.

ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਬੇਬਾਣੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੁਰ ਭਾਵਏ ॥

har kathaa parreeai har naam suneeai bebaan har rang gur bhaave |

પ્રભુનો ઉપદેશ વાંચો, અને પ્રભુનું નામ સાંભળો; ગુરુ ભગવાન પ્રત્યેના પ્રેમથી પ્રસન્ન થાય છે.

ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਕਿਰਿਆ ਦੀਵਾ ਫੁਲ ਹਰਿ ਸਰਿ ਪਾਵਏ ॥

pindd patal kiriaa deevaa ful har sar paave |

પાંદડા પર ચોખાના ગોળા ચઢાવવા, દીવા પ્રગટાવવા અને શરીરને ગંગામાં તરતા મૂકવા જેવી અન્ય ધાર્મિક વિધિઓમાં પરેશાન ન થાઓ; તેના બદલે, મારા અવશેષો ભગવાનના પૂલ પર આપવામાં આવે.

ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਜੀਉ ॥

har bhaaeaa satigur boliaa har miliaa purakh sujaan jeeo |

સાચા ગુરુ બોલ્યા તેમ પ્રભુ પ્રસન્ન થયા; તે પછી સર્વ-જ્ઞાતા આદિમ ભગવાન સાથે ભળી ગયો હતો.

ਰਾਮਦਾਸ ਸੋਢੀ ਤਿਲਕੁ ਦੀਆ ਗੁਰਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਜੀਉ ॥੫॥

raamadaas sodtee tilak deea gurasabad sach neesaan jeeo |5|

ત્યારબાદ ગુરુએ સોઢી રામ દાસને ઔપચારિક તિલક ચિહ્ન સાથે આશીર્વાદ આપ્યા, જે શબ્દના સાચા શબ્દનું ચિહ્ન છે. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਬੋਲਿਆ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

satigur purakh ji boliaa gurasikhaa man lee rajaae jeeo |

અને સાચા ગુરુ તરીકે, આદિમ ભગવાન બોલ્યા, અને ગુરસિખો તેમની ઇચ્છાનું પાલન કરે છે.

ਮੋਹਰੀ ਪੁਤੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮਦਾਸੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

moharee put sanamukh hoeaa raamadaasai pairee paae jeeo |

તેનો પુત્ર મોહરી સનમુખ બન્યો, અને તેને આજ્ઞાકારી બન્યો; તેણે પ્રણામ કર્યા, અને રામદાસના ચરણ સ્પર્શ કર્યા.

ਸਭ ਪਵੈ ਪੈਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਜਿਥੈ ਗੁਰੂ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ॥

sabh pavai pairee satiguroo keree jithai guroo aap rakhiaa |

પછી, બધાએ નમન કર્યું અને રામદાસના ચરણ સ્પર્શ કર્યા, જેમનામાં ગુરુએ તેમનો સાર ભેળવ્યો હતો.

ਕੋਈ ਕਰਿ ਬਖੀਲੀ ਨਿਵੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਣਿ ਨਿਵਾਇਆ ॥

koee kar bakheelee nivai naahee fir satiguroo aan nivaaeaa |

અને જે કોઈએ ઈર્ષ્યાને કારણે તે સમયે નમન કર્યું ન હતું - પાછળથી, સાચા ગુરુ તેમને નમ્રતાથી નમન કરવા આસપાસ લાવ્યા.

ਹਰਿ ਗੁਰਹਿ ਭਾਣਾ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har gureh bhaanaa deeee vaddiaaee dhur likhiaa lekh rajaae jeeo |

તે ગુરુ, ભગવાન, તેમના પર ગૌરવપૂર્ણ મહાનતા આપવા માટે પ્રસન્ન થયા; ભગવાનની ઈચ્છાનું આ પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ હતું.

ਕਹੈ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥

kahai sundar sunahu santahu sabh jagat pairee paae jeeo |6|1|

સુંદર કહે છે, સાંભળો, હે સંતો: આખું જગત તેમના ચરણોમાં પડ્યું. ||6||1||