هو اميد سان اچي ٿو، ۽ پوءِ وڃي ٿو، بغير ڪنهن اميد جي.
پشيماني، توبهه ۽ غمگين ٿي، هو مٽيءَ سان مليل آهي.
موت ان کي چيڀاٽي نه ٿو، جيڪو رب جي شان ۾ ڳائي ٿو.
نو خزانو رب جي نالي سان ملي ٿو.
رب پاڪ امن ۽ شانتي عطا ڪري ٿو. ||26||
هو روحاني حڪمت ڳالهائيندو آهي، ۽ هو پاڻ ان کي سمجهي ٿو.
هو پاڻ ان کي ڄاڻي ٿو، ۽ هو پاڻ ان کي سمجهي ٿو.
جيڪو گرو جي ڪلام کي پنهنجي رڳ رڳ ۾ کڻي ٿو،
پاڪ ۽ پاڪ آهي، ۽ سچي رب کي راضي ڪرڻ وارو آهي.
گروءَ جي بحر ۾، موتين جي ڪا به کوٽ ناهي.
جواهرن جو خزانو حقيقت ۾ ناقابل فراموش آهي.
اُهي ڪم ڪر، جن کي گرو مقرر ڪيو آهي.
توهان گرو جي ڪمن جي پٺيان ڇو پيا آهيو؟
اي نانڪ، گرو جي تعليمات ذريعي، سچي رب ۾ ضم ٿي. ||27||
محبت تباه ٿي ويندي آهي، جڏهن ڪو ماڻهو مخالفت ۾ ڳالهائيندو آهي.
هٿ ڀڄي ويندو آهي، جڏهن اهو ٻنهي پاسن کان ڇڪيو ويندو آهي.
محبت تڏهن ٽٽندي آهي، جڏهن ڳالهائجي ويندي آهي.
مڙس پالڻهار بڇڙائيءَ واري ڪنوار کي ڇڏي ڏئي ٿو.
ٽٽل ڳنڍ ٻيهر ڳنڍجي، غور ۽ فڪر ذريعي.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، هڪ شخص جي معاملن کي پنهنجي گهر ۾ حل ڪيو وڃي ٿو.