Sukhmani Sahib

(Tudalen: 92)

ਗੁਨ ਗਾਵਹੁ ਪ੍ਰਭ ਪਰਮਾਨੰਦ ॥

gun gaavahu prabh paramaanand |

Canwch Ogoniannau Duw, ymgorfforiad o wynfyd goruchaf.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਤਤੁ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

raam naam tat karahu beechaar |

Myfyriwch ar hanfod Enw yr Arglwydd.

ਦ੍ਰੁਲਭ ਦੇਹ ਕਾ ਕਰਹੁ ਉਧਾਰੁ ॥

drulabh deh kaa karahu udhaar |

Gwaredu'r corff dynol hwn, mor anodd ei gael.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥

amrit bachan har ke gun gaau |

Cenwch Eiriau Ambrosaidd Clodforedd Gogoneddus yr Arglwydd ;

ਪ੍ਰਾਨ ਤਰਨ ਕਾ ਇਹੈ ਸੁਆਉ ॥

praan taran kaa ihai suaau |

dyma'r ffordd i achub eich enaid marwol.

ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭ ਪੇਖਹੁ ਨੇਰਾ ॥

aatth pahar prabh pekhahu neraa |

Wele Dduw yn ymyl, bedair awr ar hugain y dydd.

ਮਿਟੈ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਸੈ ਅੰਧੇਰਾ ॥

mittai agiaan binasai andheraa |

Bydd anwybodaeth yn cilio, a thywyllwch yn cael ei chwalu.

ਸੁਨਿ ਉਪਦੇਸੁ ਹਿਰਦੈ ਬਸਾਵਹੁ ॥

sun upades hiradai basaavahu |

Gwrando ar y Dysgeidiaeth, a chawsant hwy yn dy galon.

ਮਨ ਇਛੇ ਨਾਨਕ ਫਲ ਪਾਵਹੁ ॥੫॥

man ichhe naanak fal paavahu |5|

O Nanac, cei ffrwyth dymuniadau dy feddwl. ||5||

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੁਇ ਲੇਹੁ ਸਵਾਰਿ ॥

halat palat due lehu savaar |

Addurnwch y byd hwn a'r byd nesaf;

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

raam naam antar ur dhaar |

cysegra Enw'r Arglwydd yn ddwfn yn eich calon.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਪੂਰੀ ਦੀਖਿਆ ॥

poore gur kee pooree deekhiaa |

Perffaith yw Dysgeidiaeth y Guru Perffaith.

ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਬਸੈ ਤਿਸੁ ਸਾਚੁ ਪਰੀਖਿਆ ॥

jis man basai tis saach pareekhiaa |

Mae'r person hwnnw, y mae'n cadw o fewn ei feddwl, yn sylweddoli'r Gwirionedd.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

man tan naam japahu liv laae |

Gyda'ch meddwl a'ch corff, llafarganwch y Naam; tiwniwch eich hun yn gariadus iddo.

ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਮਨ ਤੇ ਭਉ ਜਾਇ ॥

dookh darad man te bhau jaae |

Bydd tristwch, poen ac ofn yn cilio oddi wrth eich meddwl.

ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ਕਰਹੁ ਵਾਪਾਰੀ ॥

sach vaapaar karahu vaapaaree |

Deliwch yn y wir fasnach, O fasnachwr,

ਦਰਗਹ ਨਿਬਹੈ ਖੇਪ ਤੁਮਾਰੀ ॥

daragah nibahai khep tumaaree |

a'ch marsiandiaeth a fydd ddiogel yn Llys yr Arglwydd.

ਏਕਾ ਟੇਕ ਰਖਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

ekaa ttek rakhahu man maeh |

Cadwch Gefnogaeth yr Un yn eich meddwl.

ਨਾਨਕ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥੬॥

naanak bahur na aaveh jaeh |6|

O Nanak, ni fydd yn rhaid i chi fynd a dod yn ailymgnawdoliad eto. ||6||

ਤਿਸ ਤੇ ਦੂਰਿ ਕਹਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥

tis te door kahaa ko jaae |

I ba le y gall neb fyned, i ddianc oddiwrtho Ef ?