Sukhmani Sahib

(Pagina: 92)

ਗੁਨ ਗਾਵਹੁ ਪ੍ਰਭ ਪਰਮਾਨੰਦ ॥

gun gaavahu prabh paramaanand |

Glorias cantate Deo, Formam summae beatitudinis.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਤਤੁ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

raam naam tat karahu beechaar |

Nominis Domini essentiam contemplare.

ਦ੍ਰੁਲਭ ਦੇਹ ਕਾ ਕਰਹੁ ਉਧਾਰੁ ॥

drulabh deh kaa karahu udhaar |

Redime hoc corpus humanum, tam difficile obtinendum.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥

amrit bachan har ke gun gaau |

Cantate verba ambrosia de laudibus Domini;

ਪ੍ਰਾਨ ਤਰਨ ਕਾ ਇਹੈ ਸੁਆਉ ॥

praan taran kaa ihai suaau |

haec via est ad animam tuam mortalem.

ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭ ਪੇਖਹੁ ਨੇਰਾ ॥

aatth pahar prabh pekhahu neraa |

Ecce Deus e vicino vigintiquattuor horis die.

ਮਿਟੈ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਸੈ ਅੰਧੇਰਾ ॥

mittai agiaan binasai andheraa |

Ignorantia abscedet, et tenebrae discutientur.

ਸੁਨਿ ਉਪਦੇਸੁ ਹਿਰਦੈ ਬਸਾਵਹੁ ॥

sun upades hiradai basaavahu |

Doctrinam audi, et corde confirma.

ਮਨ ਇਛੇ ਨਾਨਕ ਫਲ ਪਾਵਹੁ ॥੫॥

man ichhe naanak fal paavahu |5|

O Nanak, fructus desiderii tui mentis obtinebis. ||5||

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੁਇ ਲੇਹੁ ਸਵਾਰਿ ॥

halat palat due lehu savaar |

Ornare hunc mundum et proximum;

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

raam naam antar ur dhaar |

Nomine Domini in corde tuo infunde profundo.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਪੂਰੀ ਦੀਖਿਆ ॥

poore gur kee pooree deekhiaa |

Perfecta sunt Doctrinae Perfecti Guru.

ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਬਸੈ ਤਿਸੁ ਸਾਚੁ ਪਰੀਖਿਆ ॥

jis man basai tis saach pareekhiaa |

Ille, in cuius mente manet, cognoscit veritatem.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

man tan naam japahu liv laae |

Mente et corpore Naam canite; amantissime attineas ad eam.

ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਮਨ ਤੇ ਭਉ ਜਾਇ ॥

dookh darad man te bhau jaae |

Tristitia, dolor, ac metus ab animo discedet tuo.

ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ਕਰਹੁ ਵਾਪਾਰੀ ॥

sach vaapaar karahu vaapaaree |

Veram mercaturam fac, o negotiator;

ਦਰਗਹ ਨਿਬਹੈ ਖੇਪ ਤੁਮਾਰੀ ॥

daragah nibahai khep tumaaree |

et merces tua tuta sit in Curia Domini.

ਏਕਾ ਟੇਕ ਰਖਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

ekaa ttek rakhahu man maeh |

Sustentationem unius in animo tuo serva.

ਨਾਨਕ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥੬॥

naanak bahur na aaveh jaeh |6|

O Nanak, non habebis in reincarnatione iterum venturum et ite. ||6||

ਤਿਸ ਤੇ ਦੂਰਿ ਕਹਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥

tis te door kahaa ko jaae |

Quo quis abire potest, ut ab illo discedat?