Trwy ei ras Ef, gwisgwch sidanau a satinau;
pam cefnu arno Ef, i ymlynu wrth rywun arall?
Trwy ei ras Ef, yr wyt yn cysgu mewn gwely clyd;
O fy meddwl, canwch ei Fawl, bedair awr ar hugain y dydd.
Trwy ei ras Ef, fe'th anrhydeddir gan bawb;
â'th enau ac â'th dafod, llafargana ei Fawl.
Trwy ei ras Ef, yr ydych yn aros yn y Dharma;
O feddwl, myfyria yn wastadol ar y Goruchaf Arglwydd Dduw.
Gan fyfyrio ar Dduw, fe'th anrhydeddir yn Ei Lys;
O Nanak, byddi'n dychwelyd i'th wir gartref gydag anrhydedd. ||2||
Trwy ei ras Ef, mae genych gorff iach, euraidd ;
gwybyddwch yr Arglwydd cariadus hwnnw.
Trwy ei ras Ef, cedwir dy anrhydedd;
O meddwl, llafarganu Mawl yr Arglwydd, Har, Har, a chanfod heddwch.
Trwy ei ras Ef, dy holl ddiffygion a orchuddir;
O meddwl, ceisiwch Noddfa Duw, ein Harglwydd a'n Meistr.
Trwy ei ras Ef, ni all neb gystadlu â chi;
O feddwl, â phob anadl, cofia Dduw yn y Goruchaf.
Trwy ei ras Ef, cawsoch y corff dynol gwerthfawr hwn;
O Nanac, addoli Ef yn ddefosiwn. ||3||