De réir a Ghrásta, caitheann tú síodaí agus satiní;
cén fáth a thréigean Eisean, chun tú féin a cheangal le duine eile?
A Ghrásta, codlaíonn tú i leaba cluthar;
O m'intinn, can a Mholtaí, ceithre huaire fichead sa lá.
De réir a Ghrásta, tá onóir ag cách ort;
le do bhéal agus le do theanga, can a Moltaí.
Ghráinne, fanann tú sa Dharma;
A aigne, déan machnamh i gcónaí ar an Tiarna Dia Uachtarach.
Ag machnamh ar Dhia, tabharfar onóir duit ina Chúirt;
A Nanac, fillfidh tú ar do theach dílis le honóir. ||2||
A Ghráinne, tá corp folláin, órga agat;
déan tú féin in oiriúint don Tiarna grámhar sin.
De réir a Ghráis, tá d'onóir caomhnaithe;
Ó aigne, can Moltaí an Tiarna, A Gho, agus faigh síocháin.
De réir a Ghrásta, clúdaítear d’easnaimh go léir;
O aigne, lorg Tearmann Dé, ár dTiarna agus ár Máistir.
De réir a Ghrásta, ní féidir le haon duine dul i gcomórtas leat;
A intinn, le gach uile anáil, cuimhnigh ar Dhia Ard.
Trína Ghrás, fuair tú an corp daonna luachmhar seo;
A Nanac, adhraigh é le deabhóid. ||3||