Ang pag-alala sa Diyos, hindi na kailangang pumasok muli sa sinapupunan.
Ang pag-alala sa Diyos, ang sakit ng kamatayan ay napapawi.
Ang pag-alala sa Diyos, ang kamatayan ay inalis.
Ang pag-alala sa Diyos, ang mga kaaway ng isang tao ay itinataboy.
Ang pag-alala sa Diyos, walang mga hadlang na natutugunan.
Ang pag-alala sa Diyos, ang isa ay nananatiling gising at mulat, gabi at araw.
Ang pag-alala sa Diyos, ang isa ay hindi naaapektuhan ng takot.
Ang pag-alala sa Diyos, ang isang tao ay hindi dumaranas ng kalungkutan.
Ang meditative na pag-alaala sa Diyos ay nasa Kumpanya ng Banal.
Lahat ng kayamanan, O Nanak, ay nasa Pag-ibig ng Panginoon. ||2||
Sa pag-alaala sa Diyos ay ang kayamanan, mahimalang espirituwal na kapangyarihan at ang siyam na kayamanan.
Sa pag-alaala sa Diyos ay ang kaalaman, pagninilay at ang diwa ng karunungan.
Sa pag-alaala sa Diyos ay ang pag-awit, matinding pagninilay at pagsamba.
Sa pag-alaala sa Diyos, ang duality ay tinanggal.
Sa pag-alaala sa Diyos ay naglilinis ng mga paliguan sa mga sagradong dambana ng peregrinasyon.
Sa pag-alaala sa Diyos, ang isang tao ay nakakamit ng karangalan sa Hukuman ng Panginoon.
Sa pag-alaala sa Diyos, ang isa ay nagiging mabuti.
Sa pag-alaala sa Diyos, isang bulaklak ang namumunga.
Sila lamang ang nakakaalala sa Kanya sa pagninilay-nilay, na Kanyang binibigyang inspirasyon na magnilay-nilay.
Hinawakan ni Nanak ang mga paa ng mapagpakumbabang nilalang na iyon. ||3||