சுக்மணி சாஹிப்

(பக்கம்: 4)

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ॥

prabh kau simareh se praupakaaree |

கடவுளை நினைப்பவர்கள் தாராளமாக மற்றவர்களுக்கு உதவுகிறார்கள்.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਤਿਨ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥

prabh kau simareh tin sad balihaaree |

யார் இறைவனை நினைவு செய்கிறார்களோ - அவர்களுக்கு நான் என்றென்றும் தியாகம்.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਮੁਖ ਸੁਹਾਵੇ ॥

prabh kau simareh se mukh suhaave |

இறைவனை நினைவு செய்பவர்கள் - அவர்களின் முகம் அழகு.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਤਿਨ ਸੂਖਿ ਬਿਹਾਵੈ ॥

prabh kau simareh tin sookh bihaavai |

இறைவனை நினைப்பவர்கள் நிம்மதியாக இருப்பார்கள்.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਤਿਨ ਆਤਮੁ ਜੀਤਾ ॥

prabh kau simareh tin aatam jeetaa |

கடவுளை நினைப்பவர்கள் தங்கள் ஆன்மாவை வெல்வார்கள்.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਤਿਨ ਨਿਰਮਲ ਰੀਤਾ ॥

prabh kau simareh tin niramal reetaa |

கடவுளை நினைப்பவர்கள் தூய்மையான மற்றும் களங்கமற்ற வாழ்க்கை முறையைக் கொண்டுள்ளனர்.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਤਿਨ ਅਨਦ ਘਨੇਰੇ ॥

prabh kau simareh tin anad ghanere |

கடவுளை நினைப்பவர்கள் எல்லாவிதமான சந்தோஷங்களையும் அனுபவிக்கிறார்கள்.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਬਸਹਿ ਹਰਿ ਨੇਰੇ ॥

prabh kau simareh baseh har nere |

கடவுளை நினைப்பவர்கள் இறைவனுக்கு அருகில் இருப்பார்கள்.

ਸੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਿ ॥

sant kripaa te anadin jaag |

புனிதர்களின் அருளால் ஒருவர் இரவும் பகலும் விழித்திருந்து விழிப்புடன் இருப்பார்.

ਨਾਨਕ ਸਿਮਰਨੁ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ॥੬॥

naanak simaran poorai bhaag |6|

ஓ நானக், இந்த தியான நினைவு சரியான விதியால் மட்டுமே வருகிறது. ||6||

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਕਾਰਜ ਪੂਰੇ ॥

prabh kai simaran kaaraj poore |

இறைவனை நினைவு செய்வதன் மூலம் ஒருவரின் செயல்கள் நிறைவேறும்.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਕਬਹੁ ਨ ਝੂਰੇ ॥

prabh kai simaran kabahu na jhoore |

கடவுளை நினைத்து ஒருவன் ஒருபோதும் துக்கப்படுவதில்லை.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਹਰਿ ਗੁਨ ਬਾਨੀ ॥

prabh kai simaran har gun baanee |

இறைவனை நினைத்து, இறைவனின் மகிமை துதிகளைப் பேசுவான்.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਨੀ ॥

prabh kai simaran sahaj samaanee |

கடவுளை நினைவு செய்வதன் மூலம், உள்ளுணர்வு எளிதாக இருக்கும் நிலையில் ஒருவர் உள்வாங்கப்படுகிறார்.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਨਿਹਚਲ ਆਸਨੁ ॥

prabh kai simaran nihachal aasan |

இறைவனை நினைவு செய்வதால், ஒருவன் மாறாத நிலையை அடைகிறான்.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਕਮਲ ਬਿਗਾਸਨੁ ॥

prabh kai simaran kamal bigaasan |

இறைவனை நினைத்தால் இதய தாமரை மலரும்.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਅਨਹਦ ਝੁਨਕਾਰ ॥

prabh kai simaran anahad jhunakaar |

கடவுளை நினைத்து, அடிபடாத இன்னிசை அதிரும்.

ਸੁਖੁ ਪ੍ਰਭ ਸਿਮਰਨ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰ ॥

sukh prabh simaran kaa ant na paar |

கடவுளின் தியான நினைவின் அமைதிக்கு முடிவோ எல்லையோ இல்லை.

ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਜਿਨ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਮਇਆ ॥

simareh se jan jin kau prabh meaa |

அவர்கள் மட்டுமே அவரை நினைவு செய்கிறார்கள், அவர் மீது கடவுள் தனது அருளை வழங்குகிறார்.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਨ ਸਰਨੀ ਪਇਆ ॥੭॥

naanak tin jan saranee peaa |7|

நானக் அந்த எளிய மனிதர்களின் சரணாலயத்தைத் தேடுகிறார். ||7||