سکھمنی صاحب

(صفحو: 96)

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰੁ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨੈ ॥

karan karaavanahaar prabh jaanai |

هو خدا کي ڄاڻندڙ، سببن جو ڪارڻ ڄاڻي ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਬਸੇ ਬਾਹਰਿ ਭੀ ਓਹੀ ॥

antar base baahar bhee ohee |

هو اندر ۾ به رهندو آهي ۽ ٻاهر به.

ਨਾਨਕ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਸਭ ਮੋਹੀ ॥੪॥

naanak darasan dekh sabh mohee |4|

اي نانڪ، سندس درشن جو برڪت وارو نظارو ڏسي، سڀ متوجه ٿي ويا آهن. ||4||

ਆਪਿ ਸਤਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਸਤਿ ॥

aap sat keea sabh sat |

هو پاڻ سچو آهي، ۽ جيڪو ڪجهه هن ٺاهيو آهي سو سچو آهي.

ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਸਗਲੀ ਉਤਪਤਿ ॥

tis prabh te sagalee utapat |

سڄي مخلوق خدا جي طرفان آئي.

ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਕਰੇ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥

tis bhaavai taa kare bisathaar |

جيئن هن کي راضي ٿئي، هو وسعت پيدا ڪري ٿو.

ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥

tis bhaavai taa ekankaar |

جيئن ته اهو هن کي راضي ڪري ٿو، هو هڪ ٿي وڃي ٿو ۽ صرف ٻيهر.

ਅਨਿਕ ਕਲਾ ਲਖੀ ਨਹ ਜਾਇ ॥

anik kalaa lakhee nah jaae |

هن جون قوتون ايتريون ته گهڻيون آهن جو انهن کي سڃاڻي نٿو سگهجي.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

jis bhaavai tis le milaae |

جيئن هن کي راضي ٿئي، هو اسان کي ٻيهر پاڻ ۾ ضم ڪري ٿو.

ਕਵਨ ਨਿਕਟਿ ਕਵਨ ਕਹੀਐ ਦੂਰਿ ॥

kavan nikatt kavan kaheeai door |

ڪير ويجهو آهي ۽ ڪير پري آهي؟

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪ ਭਰਪੂਰਿ ॥

aape aap aap bharapoor |

هو پاڻ ئي هر هنڌ پکڙيل آهي.

ਅੰਤਰ ਗਤਿ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਜਨਾਏ ॥

antar gat jis aap janaae |

جنهن کي خدا ڄاڻي ٿو ته هو دل ۾ آهي

ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਜਨ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੫॥

naanak tis jan aap bujhaae |5|

اي نانڪ، هو ان شخص کي سمجهي ٿو. ||5||

ਸਰਬ ਭੂਤ ਆਪਿ ਵਰਤਾਰਾ ॥

sarab bhoot aap varataaraa |

سڀني صورتن ۾، هو پاڻ ئي پکڙيل آهي.

ਸਰਬ ਨੈਨ ਆਪਿ ਪੇਖਨਹਾਰਾ ॥

sarab nain aap pekhanahaaraa |

سڀني اکين سان، هو پاڻ ڏسي رهيو آهي.

ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਜਾ ਕਾ ਤਨਾ ॥

sagal samagree jaa kaa tanaa |

سموري مخلوق سندس جسم آهي.

ਆਪਨ ਜਸੁ ਆਪ ਹੀ ਸੁਨਾ ॥

aapan jas aap hee sunaa |

هو پاڻ ئي پنهنجي ساراهه ٻڌي ٿو.

ਆਵਨ ਜਾਨੁ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਬਨਾਇਆ ॥

aavan jaan ik khel banaaeaa |

جنهن اچڻ وڃڻ جو ڊرامو رچايو آهي.

ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕੀਨੀ ਮਾਇਆ ॥

aagiaakaaree keenee maaeaa |

هن مايا کي پنهنجي مرضي جي تابع ڪيو.

ਸਭ ਕੈ ਮਧਿ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹੈ ॥

sabh kai madh alipato rahai |

سڀني جي وچ ۾، هو بي نياز رهي ٿو.