Sukhmani Sahib

(Pagina: 96)

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰੁ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨੈ ॥

karan karaavanahaar prabh jaanai |

Ipse cognoscit Deum factorem, causam causarum.

ਅੰਤਰਿ ਬਸੇ ਬਾਹਰਿ ਭੀ ਓਹੀ ॥

antar base baahar bhee ohee |

Intus et extra habitat.

ਨਾਨਕ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਸਭ ਮੋਹੀ ॥੪॥

naanak darasan dekh sabh mohee |4|

O Nanak, Beatam Visionem Darshanis sui contuentes, omnes fascinantur. ||4||

ਆਪਿ ਸਤਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਸਤਿ ॥

aap sat keea sabh sat |

Ipse est verus, et omne verum est quod fecit.

ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਸਗਲੀ ਉਤਪਤਿ ॥

tis prabh te sagalee utapat |

Tota creatura a Deo est.

ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਕਰੇ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥

tis bhaavai taa kare bisathaar |

Ut sibi placet, firmamentum creat.

ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥

tis bhaavai taa ekankaar |

Ut sibi placet, unus et solus iterum fit.

ਅਨਿਕ ਕਲਾ ਲਖੀ ਨਹ ਜਾਇ ॥

anik kalaa lakhee nah jaae |

Virtutes eius tantae sunt, ut sciri non possint.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

jis bhaavai tis le milaae |

Ut sibi placet, iterum in se mergit.

ਕਵਨ ਨਿਕਟਿ ਕਵਨ ਕਹੀਐ ਦੂਰਿ ॥

kavan nikatt kavan kaheeai door |

quis prope, et quis procul?

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪ ਭਰਪੂਰਿ ॥

aape aap aap bharapoor |

Ipse ubique est ipse.

ਅੰਤਰ ਗਤਿ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਜਨਾਏ ॥

antar gat jis aap janaae |

Quem Deus facit scire se esse in corde

ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਜਨ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੫॥

naanak tis jan aap bujhaae |5|

— O Nanak, illum intelligere facit. ||5||

ਸਰਬ ਭੂਤ ਆਪਿ ਵਰਤਾਰਾ ॥

sarab bhoot aap varataaraa |

Ipse per omnes formas.

ਸਰਬ ਨੈਨ ਆਪਿ ਪੇਖਨਹਾਰਾ ॥

sarab nain aap pekhanahaaraa |

Ipse per omnes oculos aspicit.

ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਜਾ ਕਾ ਤਨਾ ॥

sagal samagree jaa kaa tanaa |

Omnis creatio corpus est eius.

ਆਪਨ ਜਸੁ ਆਪ ਹੀ ਸੁਨਾ ॥

aapan jas aap hee sunaa |

Ipse suam laudem audit.

ਆਵਨ ਜਾਨੁ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਬਨਾਇਆ ॥

aavan jaan ik khel banaaeaa |

Ille drama venit et eundo creavit.

ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕੀਨੀ ਮਾਇਆ ॥

aagiaakaaree keenee maaeaa |

Maiam fecit voluntati suae serviens.

ਸਭ ਕੈ ਮਧਿ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹੈ ॥

sabh kai madh alipato rahai |

In médio ómnium ille vértus manet.