ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ਮਾਂਝ ॥
गउड़ी महला ५ मांझ ॥

गौरी, पाचवी मेहल, माझ:

ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਜੀ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ॥
दुख भंजनु तेरा नामु जी दुख भंजनु तेरा नामु ॥

दु:खाचा नाश करणारा तुझे नाम हे प्रभू; दु:खाचा नाश करणारे तुझे नाम आहे.

ਆਠ ਪਹਰ ਆਰਾਧੀਐ ਪੂਰਨ ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आठ पहर आराधीऐ पूरन सतिगुर गिआनु ॥१॥ रहाउ ॥

दिवसाचे चोवीस तास, परिपूर्ण खऱ्या गुरूंच्या बुद्धीवर वास करा. ||1||विराम||

ਜਿਤੁ ਘਟਿ ਵਸੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੋਈ ਸੁਹਾਵਾ ਥਾਉ ॥
जितु घटि वसै पारब्रहमु सोई सुहावा थाउ ॥

ते हृदय, ज्यामध्ये परमात्मा भगवान वास करतात, ते सर्वात सुंदर स्थान आहे.

ਜਮ ਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥
जम कंकरु नेड़ि न आवई रसना हरि गुण गाउ ॥१॥

जे जिभेने परमेश्वराची स्तुती करतात त्यांच्या जवळही मृत्यूचा दूत येत नाही. ||1||

ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਨ ਜਾਣੀਆ ਨਾ ਜਾਪੈ ਆਰਾਧਿ ॥
सेवा सुरति न जाणीआ ना जापै आराधि ॥

मला त्याची सेवा करण्याचे शहाणपण समजले नाही किंवा मी त्याची ध्यानात पूजा केली नाही.

ਓਟ ਤੇਰੀ ਜਗਜੀਵਨਾ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ॥੨॥
ओट तेरी जगजीवना मेरे ठाकुर अगम अगाधि ॥२॥

हे जगताच्या जीवना, तू माझा आधार आहेस; हे माझ्या स्वामी आणि स्वामी, अगम्य आणि अगम्य. ||2||

ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੁਸਾਈਆ ਨਠੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪ ॥
भए क्रिपाल गुसाईआ नठे सोग संताप ॥

जेव्हा ब्रह्मांडाचा स्वामी दयाळू झाला, तेव्हा दुःख आणि दुःख नाहीसे झाले.

ਤਤੀ ਵਾਉ ਨ ਲਗਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਖੇ ਆਪਿ ॥੩॥
तती वाउ न लगई सतिगुरि रखे आपि ॥३॥

खऱ्या गुरूंनी रक्षण केलेल्यांना उष्ण वारे स्पर्शही करत नाहीत. ||3||

ਗੁਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਦਯੁ ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥
गुरु नाराइणु दयु गुरु गुरु सचा सिरजणहारु ॥

गुरु हा सर्वव्यापी परमेश्वर आहे, गुरु दयाळू स्वामी आहे; गुरु हाच खरा निर्माता परमेश्वर आहे.

ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਸਭ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥੪॥੨॥੧੭੦॥
गुरि तुठै सभ किछु पाइआ जन नानक सद बलिहार ॥४॥२॥१७०॥

गुरू पूर्ण तृप्त झाल्यावर मला सर्व काही मिळाले. सेवक नानक हा त्याच्यासाठी सदैव त्याग आहे. ||4||2||170||

Sri Guru Granth Sahib
शबद माहिती

शीर्षक: राग गउड़ी
लेखक: गुरु अर्जन देव जी
पान: 218
ओळ क्रमांक: 4 - 8

राग गउड़ी

गौरी एक मूड तयार करते जिथे श्रोत्याला उद्दिष्ट साध्य करण्यासाठी अधिक प्रयत्न करण्यास प्रोत्साहित केले जाते. मात्र, रागाने दिलेले प्रोत्साहन अहंकार वाढू देत नाही. यामुळे असे वातावरण निर्माण होते जेथे श्रोत्याला प्रोत्साहन दिले जाते, परंतु तरीही ते गर्विष्ठ आणि आत्म-महत्त्वाचे बनण्यापासून रोखले जाते.