गौरी, पाचवी मेहल, माझ:
दु:खाचा नाश करणारा तुझे नाम हे प्रभू; दु:खाचा नाश करणारे तुझे नाम आहे.
दिवसाचे चोवीस तास, परिपूर्ण खऱ्या गुरूंच्या बुद्धीवर वास करा. ||1||विराम||
ते हृदय, ज्यामध्ये परमात्मा भगवान वास करतात, ते सर्वात सुंदर स्थान आहे.
जे जिभेने परमेश्वराची स्तुती करतात त्यांच्या जवळही मृत्यूचा दूत येत नाही. ||1||
मला त्याची सेवा करण्याचे शहाणपण समजले नाही किंवा मी त्याची ध्यानात पूजा केली नाही.
हे जगताच्या जीवना, तू माझा आधार आहेस; हे माझ्या स्वामी आणि स्वामी, अगम्य आणि अगम्य. ||2||
जेव्हा ब्रह्मांडाचा स्वामी दयाळू झाला, तेव्हा दुःख आणि दुःख नाहीसे झाले.
खऱ्या गुरूंनी रक्षण केलेल्यांना उष्ण वारे स्पर्शही करत नाहीत. ||3||
गुरु हा सर्वव्यापी परमेश्वर आहे, गुरु दयाळू स्वामी आहे; गुरु हाच खरा निर्माता परमेश्वर आहे.
गुरू पूर्ण तृप्त झाल्यावर मला सर्व काही मिळाले. सेवक नानक हा त्याच्यासाठी सदैव त्याग आहे. ||4||2||170||
गौरी एक मूड तयार करते जिथे श्रोत्याला उद्दिष्ट साध्य करण्यासाठी अधिक प्रयत्न करण्यास प्रोत्साहित केले जाते. मात्र, रागाने दिलेले प्रोत्साहन अहंकार वाढू देत नाही. यामुळे असे वातावरण निर्माण होते जेथे श्रोत्याला प्रोत्साहन दिले जाते, परंतु तरीही ते गर्विष्ठ आणि आत्म-महत्त्वाचे बनण्यापासून रोखले जाते.