सुखमनी साहिब

(पान: 48)

ਸੋ ਨਰਕਪਾਤੀ ਹੋਵਤ ਸੁਆਨੁ ॥

सो नरकपाती होवत सुआनु ॥

नरकात राहतील आणि कुत्रा बनतील.

ਜੋ ਜਾਨੈ ਮੈ ਜੋਬਨਵੰਤੁ ॥

जो जानै मै जोबनवंतु ॥

जो स्वतःला तारुण्याचे सौंदर्य समजतो,

ਸੋ ਹੋਵਤ ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਜੰਤੁ ॥

सो होवत बिसटा का जंतु ॥

खत मध्ये एक maggot होईल.

ਆਪਸ ਕਉ ਕਰਮਵੰਤੁ ਕਹਾਵੈ ॥

आपस कउ करमवंतु कहावै ॥

जो सद्गुणी वागण्याचा दावा करतो,

ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਬਹੁ ਜੋਨਿ ਭ੍ਰਮਾਵੈ ॥

जनमि मरै बहु जोनि भ्रमावै ॥

अगणित पुनर्जन्मांमधून भटकत जगेल आणि मरेल.

ਧਨ ਭੂਮਿ ਕਾ ਜੋ ਕਰੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥

धन भूमि का जो करै गुमानु ॥

ज्याला संपत्ती आणि जमिनीचा अभिमान आहे

ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਅੰਧਾ ਅਗਿਆਨੁ ॥

सो मूरखु अंधा अगिआनु ॥

मूर्ख, आंधळा आणि अज्ञानी आहे.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਗਰੀਬੀ ਬਸਾਵੈ ॥

करि किरपा जिस कै हिरदै गरीबी बसावै ॥

ज्याचे हृदय दयाळूपणे नम्रतेने आशीर्वादित आहे,

ਨਾਨਕ ਈਹਾ ਮੁਕਤੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥

नानक ईहा मुकतु आगै सुखु पावै ॥१॥

हे नानक, येथे मुक्ती मिळते आणि परलोक शांती प्राप्त होते. ||1||

ਧਨਵੰਤਾ ਹੋਇ ਕਰਿ ਗਰਬਾਵੈ ॥

धनवंता होइ करि गरबावै ॥

जो श्रीमंत होतो आणि त्याचा अभिमान बाळगतो

ਤ੍ਰਿਣ ਸਮਾਨਿ ਕਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥

त्रिण समानि कछु संगि न जावै ॥

त्याच्याबरोबर पेंढ्याचा तुकडाही जाणार नाही.

ਬਹੁ ਲਸਕਰ ਮਾਨੁਖ ਊਪਰਿ ਕਰੇ ਆਸ ॥

बहु लसकर मानुख ऊपरि करे आस ॥

तो माणसांच्या मोठ्या सैन्यावर आपली आशा ठेवू शकतो.

ਪਲ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਕਾ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸ ॥

पल भीतरि ता का होइ बिनास ॥

पण तो क्षणार्धात नाहीसा होईल.

ਸਭ ਤੇ ਆਪ ਜਾਨੈ ਬਲਵੰਤੁ ॥

सभ ते आप जानै बलवंतु ॥

जो स्वतःला सर्वांत बलवान समजतो,

ਖਿਨ ਮਹਿ ਹੋਇ ਜਾਇ ਭਸਮੰਤੁ ॥

खिन महि होइ जाइ भसमंतु ॥

एका झटक्यात, राख होईल.

ਕਿਸੈ ਨ ਬਦੈ ਆਪਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

किसै न बदै आपि अहंकारी ॥

जो स्वतःच्या गर्विष्ठ आत्म्याशिवाय इतर कोणाचाही विचार करत नाही

ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥

धरम राइ तिसु करे खुआरी ॥

धर्माचा न्यायमूर्ती आपली बदनामी उघड करील.

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਾ ਕਾ ਮਿਟੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

गुरप्रसादि जा का मिटै अभिमानु ॥

जो गुरुच्या कृपेने त्याचा अहंकार दूर करतो,

ਸੋ ਜਨੁ ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਨੁ ॥੨॥

सो जनु नानक दरगह परवानु ॥२॥

हे नानक, परमेश्वराच्या दरबारात मान्य होतो. ||2||

ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਹਉ ਧਾਰੇ ॥

कोटि करम करै हउ धारे ॥

जर कोणी लाखो सत्कर्म करतो, तर अहंकाराने वागतो,