ലവൻ (ആനന്ദ് കരജ്)

(പേജ്: 2)


ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿਆ ਸੁਭਾਇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥
guramukh miliaa subhaae har man tan meetthaa laaeaa bal raam jeeo |

ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, അവബോധജന്യമായ ലാഘവത്തോടെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടുമുട്ടി; കർത്താവ് എൻ്റെ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു.

ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
har meetthaa laaeaa mere prabh bhaaeaa anadin har liv laaee |

കർത്താവ് വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു; ഞാൻ എൻ്റെ ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നു. രാവും പകലും ഞാൻ സ്‌നേഹപൂർവ്വം എൻ്റെ ബോധം കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਵਜੀ ਵਾਧਾਈ ॥
man chindiaa fal paaeaa suaamee har naam vajee vaadhaaee |

എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫലമായ എൻ്റെ നാഥനെയും ഗുരുനാഥനെയും ഞാൻ പ്രാപിച്ചു. ഭഗവാൻ്റെ നാമം മുഴങ്ങുകയും പ്രതിധ്വനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਠਾਕੁਰਿ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ਧਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮਿ ਵਿਗਾਸੀ ॥
har prabh tthaakur kaaj rachaaeaa dhan hiradai naam vigaasee |

കർത്താവായ ദൈവം, എൻ്റെ കർത്താവും യജമാനനും, അവൻ്റെ മണവാട്ടിയുമായി ലയിക്കുന്നു, അവളുടെ ഹൃദയം നാമത്തിൽ പൂക്കുന്നു.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੇ ਚਉਥੀ ਲਾਵੈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ॥੪॥੨॥
jan naanak bole chauthee laavai har paaeaa prabh avinaasee |4|2|

വിവാഹ ചടങ്ങിൻ്റെ നാലാം റൗണ്ടിൽ, ഞങ്ങൾ നിത്യനായ ദൈവത്തെ കണ്ടെത്തിയെന്ന് സേവകൻ നാനാക്ക് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു. ||4||2||