Lavan (Anand Karaj)

(Leathanach: 2)


ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿਆ ਸੁਭਾਇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥
guramukh miliaa subhaae har man tan meetthaa laaeaa bal raam jeeo |

Mar Gurmukh, bhuail mé leis, gan stró intuigthe; is cosúil go bhfuil an Tiarna chomh milis i mo intinn agus mo chorp.

ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
har meetthaa laaeaa mere prabh bhaaeaa anadin har liv laaee |

Is cosúil an Tiarna chomh milis; Tá áthas orm le mo Dhia. Lá agus oíche, dírím go grámhar mo chomhfhios ar an Tiarna.

ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਵਜੀ ਵਾਧਾਈ ॥
man chindiaa fal paaeaa suaamee har naam vajee vaadhaaee |

Fuair mé mo Thiarna agus mo Mháistir, toradh mianta m'intinne. Tá ainm an Tiarna le sonrú agus le sonrú.

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਠਾਕੁਰਿ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ਧਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮਿ ਵਿਗਾਸੀ ॥
har prabh tthaakur kaaj rachaaeaa dhan hiradai naam vigaasee |

Meascann an Tiarna Dia, mo Thiarna agus mo Mháistir, lena Bhríde, agus bíonn a croí faoi bhláth i Naam.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੇ ਚਉਥੀ ਲਾਵੈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ॥੪॥੨॥
jan naanak bole chauthee laavai har paaeaa prabh avinaasee |4|2|

Fógraíonn an seirbhíseach Nanak go bhfuil an Tiarna Dia Síoraí aimsithe againn sa cheathrú babhta den searmanas pósta. ||4||2||