സിദ്ധ ഗോഷ്ട്

(പേജ്: 5)

ਬਿਨੁ ਦੰਤਾ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

bin dantaa kiau khaaeeai saar |

പല്ലില്ലാതെ എങ്ങനെ ഇരുമ്പ് കഴിക്കും?

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧੯॥

naanak saachaa karahu beechaar |19|

നിങ്ങളുടെ ശരിയായ അഭിപ്രായം ഞങ്ങൾക്ക് പറയൂ, നാനാക്ക്." ||19||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਜਨਮੇ ਗਵਨੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥

satigur kai janame gavan mittaaeaa |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ ജനിച്ച എൻ്റെ പുനർജന്മത്തിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുകയായിരുന്നു.

ਅਨਹਤਿ ਰਾਤੇ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥

anahat raate ihu man laaeaa |

എൻ്റെ മനസ്സ് അറ്റാച്ചുചെയ്യാത്ത ശബ്‌ദ പ്രവാഹവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਮਨਸਾ ਆਸਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥

manasaa aasaa sabad jalaaee |

ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, എൻ്റെ പ്രതീക്ഷകളും ആഗ്രഹങ്ങളും കത്തിച്ചുകളഞ്ഞു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥

guramukh jot nirantar paaee |

ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, ഞാൻ എൻ്റെ സ്വന്തം ന്യൂക്ലിയസിനുള്ളിൽ വെളിച്ചം കണ്ടെത്തി.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

trai gun mette khaaeeai saar |

ത്രിഗുണങ്ങളെ ഉന്മൂലനം ചെയ്ത് ഇരുമ്പ് കഴിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨੦॥

naanak taare taaranahaar |20|

ഓ നാനാക്ക്, വിമോചകൻ മോചിപ്പിക്കുന്നു. ||20||

ਆਦਿ ਕਉ ਕਵਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਕਹਾ ਘਰ ਵਾਸੋ ॥

aad kau kavan beechaar katheeale sun kahaa ghar vaaso |

"ആദ്യത്തെ കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളോട് എന്താണ് പറയാൻ കഴിയുക? അപ്പോൾ പരമ ഏത് വീട്ടിലാണ് താമസിച്ചിരുന്നത്?

ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਕਥੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਕਵਨ ਨਿਵਾਸੋ ॥

giaan kee mudraa kavan katheeale ghatt ghatt kavan nivaaso |

ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ചെവി വളയങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ആരാണ് വസിക്കുന്നത്?

ਕਾਲ ਕਾ ਠੀਗਾ ਕਿਉ ਜਲਾਈਅਲੇ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥

kaal kaa ttheegaa kiau jalaaeeale kiau nirbhau ghar jaaeeai |

മരണത്തിൻ്റെ ആക്രമണം എങ്ങനെ ഒഴിവാക്കാം? നിർഭയത്വത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ പ്രവേശിക്കാനാകും?

ਸਹਜ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਆਸਣੁ ਜਾਣੈ ਕਿਉ ਛੇਦੇ ਬੈਰਾਈਐ ॥

sahaj santokh kaa aasan jaanai kiau chhede bairaaeeai |

എങ്ങനെയാണ് ഒരാൾക്ക് അവബോധത്തിൻ്റെയും സംതൃപ്തിയുടെയും സ്ഥാനം അറിയാനും എതിരാളികളെ മറികടക്കാനും കഴിയുക?

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੈ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੋ ॥

gur kai sabad haumai bikh maarai taa nij ghar hovai vaaso |

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, അഹംഭാവവും അഴിമതിയും കീഴടക്കപ്പെടുന്നു, തുടർന്ന് ഒരാൾ ഉള്ളിലെ ഞാൻ എന്ന ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു.

ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਿਆ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੋ ॥੨੧॥

jin rach rachiaa tis sabad pachhaanai naanak taa kaa daaso |21|

സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചവൻ്റെ ശബ്ദത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നവൻ - നാനാക്ക് അവൻ്റെ അടിമയാണ്. ||21||

ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਜਾਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥

kahaa te aavai kahaa ihu jaavai kahaa ihu rahai samaaee |

"നമ്മൾ എവിടെ നിന്ന് വന്നു? എവിടെ പോകുന്നു? എവിടെയാണ് നാം ലയിച്ചിരിക്കുന്നത്?

ਏਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਜੋ ਅਰਥਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥

es sabad kau jo arathaavai tis gur til na tamaaee |

ഈ ശബ്ദത്തിൻ്റെ അർത്ഥം വെളിപ്പെടുത്തുന്ന ഒരാൾ അത്യാഗ്രഹമില്ലാത്ത ഗുരുവാണ്.

ਕਿਉ ਤਤੈ ਅਵਿਗਤੈ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥

kiau tatai avigatai paavai guramukh lagai piaaro |

അവ്യക്തമായ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സാരാംശം എങ്ങനെ കണ്ടെത്താനാകും? എങ്ങനെയാണ് ഒരാൾ ഗുരുമുഖനാകുന്നത്, ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നത്?

ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬੀਚਾਰੋ ॥

aape surataa aape karataa kahu naanak beechaaro |

അവൻ തന്നെ ബോധം, അവൻ തന്നെ സ്രഷ്ടാവ്; നാനാക്ക്, നിൻ്റെ ജ്ഞാനം ഞങ്ങളുമായി പങ്കുവെക്കൂ.

ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥

hukame aavai hukame jaavai hukame rahai samaaee |

അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ ഞങ്ങൾ വരുന്നു, അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ ഞങ്ങൾ പോകുന്നു; അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ, നാം ആഗിരണത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਸਬਦੇ ਪਾਈ ॥੨੨॥

poore gur te saach kamaavai gat mit sabade paaee |22|

തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെ, സത്യം ജീവിക്കുക; ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, മാന്യതയുടെ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു. ||22||