ಸಿಧ್ ಗೋಷ್ಟ್

(ಪುಟ: 5)

ਬਿਨੁ ਦੰਤਾ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

bin dantaa kiau khaaeeai saar |

ಹಲ್ಲುಗಳಿಲ್ಲದೆ, ನೀವು ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿನ್ನಬಹುದು?

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧੯॥

naanak saachaa karahu beechaar |19|

ನಿಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ನಮಗೆ ತಿಳಿಸಿ, ನಾನಕ್." ||19||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਜਨਮੇ ਗਵਨੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥

satigur kai janame gavan mittaaeaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ನನ್ನ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಟ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.

ਅਨਹਤਿ ਰਾਤੇ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥

anahat raate ihu man laaeaa |

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಹೊಡೆಯಲಾಗದ ಧ್ವನಿ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਮਨਸਾ ਆਸਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥

manasaa aasaa sabad jalaaee |

ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನನ್ನ ಭರವಸೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥

guramukh jot nirantar paaee |

ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಆತ್ಮದ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಬೆಳಕನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

trai gun mette khaaeeai saar |

ಮೂರು ಗುಣಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨੦॥

naanak taare taaranahaar |20|

ಓ ನಾನಕ್, ವಿಮೋಚಕನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||20||

ਆਦਿ ਕਉ ਕਵਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਕਹਾ ਘਰ ਵਾਸੋ ॥

aad kau kavan beechaar katheeale sun kahaa ghar vaaso |

"ಆರಂಭದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ನಮಗೆ ಏನು ಹೇಳುತ್ತೀರಿ? ಆಗ ಸಂಪೂರ್ಣವು ಯಾವ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು?

ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਕਥੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਕਵਨ ਨਿਵਾਸੋ ॥

giaan kee mudraa kavan katheeale ghatt ghatt kavan nivaaso |

ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಕಿವಿಯೋಲೆಗಳು ಯಾವುವು? ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಯಾರು ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ?

ਕਾਲ ਕਾ ਠੀਗਾ ਕਿਉ ਜਲਾਈਅਲੇ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥

kaal kaa ttheegaa kiau jalaaeeale kiau nirbhau ghar jaaeeai |

ಸಾವಿನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಹೇಗೆ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು? ನಿರ್ಭಯತೆಯ ಮನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದು?

ਸਹਜ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਆਸਣੁ ਜਾਣੈ ਕਿਉ ਛੇਦੇ ਬੈਰਾਈਐ ॥

sahaj santokh kaa aasan jaanai kiau chhede bairaaeeai |

ಒಬ್ಬನು ಅಂತಃಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತಿಯ ಭಂಗಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಎದುರಾಳಿಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಜಯಿಸಬಹುದು?"

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੈ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੋ ॥

gur kai sabad haumai bikh maarai taa nij ghar hovai vaaso |

ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಒಬ್ಬನು ತನ್ನೊಳಗಿನ ಆತ್ಮದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਿਆ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੋ ॥੨੧॥

jin rach rachiaa tis sabad pachhaanai naanak taa kaa daaso |21|

ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು - ನಾನಕ್ ಅವನ ಗುಲಾಮ. ||21||

ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਜਾਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥

kahaa te aavai kahaa ihu jaavai kahaa ihu rahai samaaee |

"ನಾವು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆವು? ನಾವು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ? ನಾವು ಎಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತೇವೆ?

ਏਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਜੋ ਅਰਥਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥

es sabad kau jo arathaavai tis gur til na tamaaee |

ಈ ಶಬ್ದದ ಅರ್ಥವನ್ನು ತಿಳಿಸುವವನು ದುರಾಶೆಯಿಲ್ಲದ ಗುರು.

ਕਿਉ ਤਤੈ ਅਵਿਗਤੈ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥

kiau tatai avigatai paavai guramukh lagai piaaro |

ಅವ್ಯಕ್ತವಾದ ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು? ಒಬ್ಬನು ಹೇಗೆ ಗುರುಮುಖನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ?

ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬੀਚਾਰੋ ॥

aape surataa aape karataa kahu naanak beechaaro |

ಅವನೇ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ; ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ."

ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥

hukame aavai hukame jaavai hukame rahai samaaee |

ಆತನ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾವು ಬರುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾವು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ; ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ, ನಾವು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਸਬਦੇ ਪਾਈ ॥੨੨॥

poore gur te saach kamaavai gat mit sabade paaee |22|

ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಜೀವಿಸಿ; ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಘನತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||22||