ஆசா கி வார

(பக்கம்: 13)

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨਹੁ ਇਤੁ ਸੰਜਮਿ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥੨॥

naanak kahai sunahu janahu it sanjam dukh jaeh |2|

நானக் கூறுகிறார், கேளுங்கள், மக்களே: இந்த வழியில், பிரச்சனைகள் விலகுகின்றன. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸੇਵ ਕੀਤੀ ਸੰਤੋਖੀੲਂੀ ਜਿਨੑੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥

sev keetee santokheenee jinaee sacho sach dhiaaeaa |

சேவை செய்பவர்கள் திருப்தி அடைகிறார்கள். அவர்கள் உண்மையின் உண்மையைப் பற்றி தியானிக்கிறார்கள்.

ਓਨੑੀ ਮੰਦੈ ਪੈਰੁ ਨ ਰਖਿਓ ਕਰਿ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਧਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥

onaee mandai pair na rakhio kar sukrit dharam kamaaeaa |

பாவத்தில் கால் வைக்காமல், நல்ல செயல்களைச் செய்து, தர்மத்தில் நேர்மையாக வாழ்கிறார்கள்.

ਓਨੑੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋੜੇ ਬੰਧਨਾ ਅੰਨੁ ਪਾਣੀ ਥੋੜਾ ਖਾਇਆ ॥

onaee duneea torre bandhanaa an paanee thorraa khaaeaa |

அவர்கள் உலகின் பிணைப்புகளை எரித்து, தானியங்கள் மற்றும் தண்ணீரை ஒரு எளிய உணவை சாப்பிடுகிறார்கள்.

ਤੂੰ ਬਖਸੀਸੀ ਅਗਲਾ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥

toon bakhaseesee agalaa nit deveh charreh savaaeaa |

நீங்கள் பெரும் மன்னிப்பவர்; நீங்கள் தொடர்ந்து, மேலும் மேலும் ஒவ்வொரு நாளும் கொடுக்கிறீர்கள்.

ਵਡਿਆਈ ਵਡਾ ਪਾਇਆ ॥੭॥

vaddiaaee vaddaa paaeaa |7|

அவரது பெருந்தன்மையால், பெரிய இறைவன் பெறப்படுகிறான். ||7||

ਗੁਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਿੰਨੀ ਦੇਹੁਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੁਰਕੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

gur amrit bhinee dehuree amrit burake raam raaje |

குருவின் உடல் அமுத அமிர்தத்தால் நனைந்துள்ளது; அரசரே, அவர் அதை என் மீது தெளிக்கிறார்.

ਜਿਨਾ ਗੁਰਬਾਣੀ ਮਨਿ ਭਾਈਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਛਕਿ ਛਕੇ ॥

jinaa gurabaanee man bhaaeea amrit chhak chhake |

குருவின் பானியின் வார்த்தையால் மனம் மகிழ்ந்தவர்கள், மீண்டும் மீண்டும் அமுத அமிர்தத்தை அருந்துங்கள்.

ਗੁਰ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਚੂਕੇ ਧਕ ਧਕੇ ॥

gur tutthai har paaeaa chooke dhak dhake |

குரு மகிழ்ந்ததால், இறைவன் கிடைத்துவிட்டான், இனி நீ தள்ளப்பட மாட்டாய்.

ਹਰਿ ਜਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਇਕੇ ॥੪॥੯॥੧੬॥

har jan har har hoeaa naanak har ike |4|9|16|

இறைவனின் பணிவான அடியார் இறைவனாகி, ஹர், ஹர்; ஓ நானக், இறைவனும் அவனுடைய அடியாரும் ஒன்றே. ||4||9||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਪੁਰਖਾਂ ਬਿਰਖਾਂ ਤੀਰਥਾਂ ਤਟਾਂ ਮੇਘਾਂ ਖੇਤਾਂਹ ॥

purakhaan birakhaan teerathaan tattaan meghaan khetaanh |

மனிதர்கள், மரங்கள், புனித யாத்திரைகள், புனித நதிகளின் கரைகள், மேகங்கள், வயல்வெளிகள்,

ਦੀਪਾਂ ਲੋਆਂ ਮੰਡਲਾਂ ਖੰਡਾਂ ਵਰਭੰਡਾਂਹ ॥

deepaan loaan manddalaan khanddaan varabhanddaanh |

தீவுகள், கண்டங்கள், உலகங்கள், சூரிய மண்டலங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சங்கள்;

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਉਤਭੁਜਾਂ ਖਾਣੀ ਸੇਤਜਾਂਹ ॥

anddaj jeraj utabhujaan khaanee setajaanh |

படைப்பின் நான்கு ஆதாரங்கள் - முட்டையிலிருந்து பிறந்தவை, கருவில் பிறந்தவை, பூமியில் பிறந்தவை மற்றும் வியர்வையால் பிறந்தவை;

ਸੋ ਮਿਤਿ ਜਾਣੈ ਨਾਨਕਾ ਸਰਾਂ ਮੇਰਾਂ ਜੰਤਾਹ ॥

so mit jaanai naanakaa saraan meraan jantaah |

பெருங்கடல்கள், மலைகள் மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களும் - ஓ நானக், அவற்றின் நிலையை அவர் மட்டுமே அறிவார்.

ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਸੰਮਾਲੇ ਸਭਨਾਹ ॥

naanak jant upaae kai samaale sabhanaah |

ஓ நானக், ஜீவராசிகளைப் படைத்து, அவை அனைத்தையும் அவர் அன்புடன் நடத்துகிறார்.

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਚਿੰਤਾ ਭਿ ਕਰਣੀ ਤਾਹ ॥

jin karatai karanaa keea chintaa bhi karanee taah |

படைப்பைப் படைத்த படைப்பாளி அதையும் கவனித்துக் கொள்கிறான்.

ਸੋ ਕਰਤਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗੁ ॥

so karataa chintaa kare jin upaaeaa jag |

அவர், உலகத்தை உருவாக்கிய படைப்பாளர், அதை கவனித்துக்கொள்கிறார்.

ਤਿਸੁ ਜੋਹਾਰੀ ਸੁਅਸਤਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸੁ ਦੀਬਾਣੁ ਅਭਗੁ ॥

tis johaaree suasat tis tis deebaan abhag |

அவருக்கு நான் தலைவணங்கி எனது மரியாதையை சமர்ப்பிக்கிறேன்; அவரது அரச நீதிமன்றம் நித்தியமானது.