ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨ ॥
raag soohee asattapadeea mahalaa 4 ghar 2 |

راگ سوهي، اشٽپديه، چوٿين مهل، ٻيو بيت:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਕੋਈ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਹਉ ਤਿਸੁ ਪਹਿ ਆਪੁ ਵੇਚਾਈ ॥੧॥
koee aan milaavai meraa preetam piaaraa hau tis peh aap vechaaee |1|

ڪاش ڪو اچي، ۽ مون کي منهنجي پياري محبوب سان ملڻ جي هدايت ڪري. مان پاڻ کي هن وٽ وڪڻندس. ||1||

ਦਰਸਨੁ ਹਰਿ ਦੇਖਣ ਕੈ ਤਾਈ ॥
darasan har dekhan kai taaee |

مان رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو چاهيان ٿو.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kripaa kareh taa satigur meleh har har naam dhiaaee |1| rahaau |

جڏهن رب مون تي رحم ڪندو، تڏهن مان سچي گرو سان ملندو آهيان. مان رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪندو آهيان. ||1||روڪ||

ਜੇ ਸੁਖੁ ਦੇਹਿ ਤ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਦੁਖਿ ਭੀ ਤੁਝੈ ਧਿਆਈ ॥੨॥
je sukh dehi ta tujheh araadhee dukh bhee tujhai dhiaaee |2|

جيڪڏهن تون مون کي خوشين سان نوازين، ته پوءِ مان تنهنجي پوڄا ۽ پوڄا ڪندس. درد ۾ به، مان توسان غور ڪندس. ||2||

ਜੇ ਭੁਖ ਦੇਹਿ ਤ ਇਤ ਹੀ ਰਾਜਾ ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਸੂਖ ਮਨਾਈ ॥੩॥
je bhukh dehi ta it hee raajaa dukh vich sookh manaaee |3|

جيتوڻيڪ تون مون کي بک ڏي، تڏهن به مان سڪون محسوس ڪندس. مان خوش آهيان، غم جي وچ ۾ به. ||3||

ਤਨੁ ਮਨੁ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਭੁ ਅਰਪੀ ਵਿਚਿ ਅਗਨੀ ਆਪੁ ਜਲਾਈ ॥੪॥
tan man kaatt kaatt sabh arapee vich aganee aap jalaaee |4|

مان پنهنجي دماغ ۽ جسم کي ٽڪر ٽڪر ۾ ڪٽي ڇڏيندس، ۽ انهن سڀني کي توهان کي پيش ڪريان ٿو. مان پاڻ کي باهه ۾ ساڙي ڇڏيندس. ||4||

ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾ ਜੋ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਖਾਈ ॥੫॥
pakhaa feree paanee dtovaa jo deveh so khaaee |5|

مان تنهنجي مٿان پنهون لڙڪايان، ۽ تنهنجي لاءِ پاڻي کڻان. جيڪو تون مون کي ڏيان ٿو، مان وٺان ٿو. ||5||

ਨਾਨਕੁ ਗਰੀਬੁ ਢਹਿ ਪਇਆ ਦੁਆਰੈ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਵਡਿਆਈ ॥੬॥
naanak gareeb dteh peaa duaarai har mel laihu vaddiaaee |6|

غريب نانڪ رب جي در تي ڪري پيو. مهرباني ڪري، اي منهنجا مالڪ، مون کي پاڻ سان گڏ، پنهنجي شاندار عظمت سان. ||6||

ਅਖੀ ਕਾਢਿ ਧਰੀ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਸਭ ਧਰਤੀ ਫਿਰਿ ਮਤ ਪਾਈ ॥੭॥
akhee kaadt dharee charanaa tal sabh dharatee fir mat paaee |7|

اکيون ڪڍي، تنهنجي پيرن تي رکان. سڄي زمين گهمڻ کان پوءِ مون کي اها ڳالهه سمجهه ۾ آئي آهي. ||7||

ਜੇ ਪਾਸਿ ਬਹਾਲਹਿ ਤਾ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਜੇ ਮਾਰਿ ਕਢਹਿ ਭੀ ਧਿਆਈ ॥੮॥
je paas bahaaleh taa tujheh araadhee je maar kadteh bhee dhiaaee |8|

جيڪڏھن تون مون کي پنھنجي ويجھو ويھارين، ته پوءِ مان تنھنجي عبادت ۽ عبادت ڪندس. جيتوڻيڪ تون مون کي ماريو ۽ مون کي ٻاهر ڪڍيو، مان اڃا تائين توهان تي غور ڪندس. ||8||

ਜੇ ਲੋਕੁ ਸਲਾਹੇ ਤਾ ਤੇਰੀ ਉਪਮਾ ਜੇ ਨਿੰਦੈ ਤ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਈ ॥੯॥
je lok salaahe taa teree upamaa je nindai ta chhodd na jaaee |9|

جيڪڏهن ماڻهو منهنجي ساراهه ڪن ته ساراهه تنهنجي آهي. جيتوڻيڪ اهي مون کي بدنام ڪن، مان توهان کي نه ڇڏيندس. ||9||

ਜੇ ਤੁਧੁ ਵਲਿ ਰਹੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਆਖਉ ਤੁਧੁ ਵਿਸਰਿਐ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧੦॥
je tudh val rahai taa koee kihu aakhau tudh visariaai mar jaaee |10|

جيڪڏهن تون منهنجي پاسي آهين ته پوءِ ڪو به ڪجهه چئي سگهي ٿو. پر جيڪڏهن مان توکي وساري ڇڏيان ته پوءِ مري ويندس. ||10||

ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਜਾਈ ਗੁਰ ਊਪਰਿ ਪੈ ਪੈਰੀ ਸੰਤ ਮਨਾਈ ॥੧੧॥
vaar vaar jaaee gur aoopar pai pairee sant manaaee |11|

مان قربان آهيان، قربان آهيان پنهنجي گروءَ تي. هن جي پيرن تي ڪري، مان هن جي مقدس گرو کي تسليم ڪريان ٿو. ||11||

ਨਾਨਕੁ ਵਿਚਾਰਾ ਭਇਆ ਦਿਵਾਨਾ ਹਰਿ ਤਉ ਦਰਸਨ ਕੈ ਤਾਈ ॥੧੨॥
naanak vichaaraa bheaa divaanaa har tau darasan kai taaee |12|

غريب نانڪ چريو ٿي ويو آهي، رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو. ||12||

ਝਖੜੁ ਝਾਗੀ ਮੀਹੁ ਵਰਸੈ ਭੀ ਗੁਰੁ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੧੩॥
jhakharr jhaagee meehu varasai bhee gur dekhan jaaee |13|

پرتشدد طوفانن ۽ طوفاني برساتن ۾ به، مان پنهنجي گروءَ جي هڪ جھلڪ ڏسڻ لاءِ ٻاهر نڪرندو آهيان. ||13||

ਸਮੁੰਦੁ ਸਾਗਰੁ ਹੋਵੈ ਬਹੁ ਖਾਰਾ ਗੁਰਸਿਖੁ ਲੰਘਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਜਾਈ ॥੧੪॥
samund saagar hovai bahu khaaraa gurasikh langh gur peh jaaee |14|

جيتوڻيڪ ساگر ۽ لوڻا سمنڊ تمام وسيع آهن، پر گرو سک پنهنجي گروءَ کي حاصل ڪرڻ لاءِ ان پار ڪندو. ||14||

ਜਿਉ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜਲ ਬਿਨੁ ਹੈ ਮਰਤਾ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧੫॥
jiau praanee jal bin hai marataa tiau sikh gur bin mar jaaee |15|

جيئن انسان پاڻي کان سواءِ مري ٿو، تيئن سک به گروءَ کان سواءِ مري ٿو. ||15||

ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਸੋਭ ਕਰੇ ਜਲੁ ਬਰਸੈ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਬਿਗਸਾਈ ॥੧੬॥
jiau dharatee sobh kare jal barasai tiau sikh gur mil bigasaaee |16|

جيئن مينهن پوڻ سان زمين خوبصورت لڳي ٿي، تيئن سک به گروءَ جي ملڻ سان ٽمٽار ٿئي ٿو. ||16||

ਸੇਵਕ ਕਾ ਹੋਇ ਸੇਵਕੁ ਵਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਿਨਉ ਬੁਲਾਈ ॥੧੭॥
sevak kaa hoe sevak varataa kar kar binau bulaaee |17|

مون کي تنهنجي ٻانهن جو ٻانهو ٿيڻ جي آرزو آهي. مان تو کي دعا ۾ عزت سان سڏيان ٿو. ||17||

ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਹਰਿ ਪਹਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੮॥
naanak kee benantee har peh gur mil gur sukh paaee |18|

نانڪ هن دعا کي رب ڏانهن پيش ڪري ٿو، ته هو گرو سان ملن، ۽ امن حاصل ڪري. ||18||

ਤੂ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰ ਵਿਚੁ ਦੇ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਈ ॥੧੯॥
too aape gur chelaa hai aape gur vich de tujheh dhiaaee |19|

تون پاڻ آهين گرو، ۽ تون پاڻ آهين چيلا، شاگرد. گرو جي ذريعي، مان توهان تي غور ڪريان ٿو. ||19||

ਜੋ ਤੁਧੁ ਸੇਵਹਿ ਸੋ ਤੂਹੈ ਹੋਵਹਿ ਤੁਧੁ ਸੇਵਕ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥੨੦॥
jo tudh seveh so toohai hoveh tudh sevak paij rakhaaee |20|

جيڪي توهان جي خدمت ڪن ٿا، اهي توهان بڻجي وڃن ٿا. تون پنهنجي ٻانهن جي عزت جي حفاظت ڪر. ||20||

ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਤੇਰੇ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਵਾਈ ॥੨੧॥
bhanddaar bhare bhagatee har tere jis bhaavai tis devaaee |21|

اي منهنجا مالڪ، توهان جي عقيدت جي عبادت هڪ خزانو آهي. جيڪو توسان پيار ڪري ٿو، ان سان برڪت وارو آهي. ||21||

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਹੋਰ ਨਿਹਫਲ ਸਭ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨੨॥
jis toon dehi soee jan paae hor nihafal sabh chaturaaee |22|

اهو عاجز اڪيلو اهو حاصل ڪري ٿو، جنهن کي توهان اهو عطا ڪيو. ٻيون سڀ چالاڪ چالون بيڪار آهن. ||22||

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਸੋਇਆ ਮਨੁ ਜਾਗਾਈ ॥੨੩॥
simar simar simar gur apunaa soeaa man jaagaaee |23|

ياد ڪرڻ، ياد ڪرڻ، مراقبي ۾ منهنجي گرو کي ياد ڪرڻ سان، منهنجو ننڊ ۾ دماغ جاڳي ٿو. ||23||

ਇਕੁ ਦਾਨੁ ਮੰਗੈ ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ਹਰਿ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਰਾਈ ॥੨੪॥
eik daan mangai naanak vechaaraa har daasan daas karaaee |24|

غريب نانڪ هن هڪ نعمت جي طلب ڪري ٿو، ته هو رب جي ٻانهن جو غلام بڻجي وڃي. ||24||

ਜੇ ਗੁਰੁ ਝਿੜਕੇ ਤ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਜੇ ਬਖਸੇ ਤ ਗੁਰ ਵਡਿਆਈ ॥੨੫॥
je gur jhirrake ta meetthaa laagai je bakhase ta gur vaddiaaee |25|

جيتوڻيڪ گرو مون کي ملامت ڪري ٿو، تڏهن به هو مون کي ڏاڍو پيارو لڳي ٿو. ۽ جيڪڏهن هو واقعي مون کي معاف ڪري ٿو ته اها گرو جي عظمت آهي. ||25||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥੨੬॥
guramukh boleh so thaae paae manamukh kichh thaae na paaee |26|

جيڪو گرو مُخ ڳالهائي ٿو، سو تصديق ٿيل ۽ منظور ٿيل آهي. جيڪو ڪجهه به خود پسند انسان چوي ٿو اهو قبول نه ڪيو ويو آهي. ||26||

ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਵਰਫ ਵਰਸੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੨੭॥
paalaa kakar varaf varasai gurasikh gur dekhan jaaee |27|

ٿڌ، ٿڌ ۽ برفباريءَ ۾ به، گرو سک اڃا تائين پنهنجي گرو کي ڏسڻ لاءِ نڪرندو آهي. ||27||

ਸਭੁ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਦੇਖਉ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਵਿਚਿ ਅਖੀ ਗੁਰ ਪੈਰ ਧਰਾਈ ॥੨੮॥
sabh dinas rain dekhau gur apunaa vich akhee gur pair dharaaee |28|

سڄو ڏينهن ۽ رات، مان پنهنجي گرو کي ڏسندو آهيان. مان پنهنجي اکين ۾ گرو جي پيرن کي نصب ڪريان ٿو. ||28||

ਅਨੇਕ ਉਪਾਵ ਕਰੀ ਗੁਰ ਕਾਰਣਿ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਈ ॥੨੯॥
anek upaav karee gur kaaran gur bhaavai so thaae paaee |29|

مان گرو جي خاطر ڪيتريون ئي ڪوششون ڪريان ٿو. صرف اهو قبول ڪيو ويو آهي جيڪو گرو کي راضي ڪري ٿو. ||29||

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਅਰਾਧੀ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਈ ॥੩੦॥
rain dinas gur charan araadhee deaa karahu mere saaee |30|

رات ڏينهن مان گرو جي پيرن جي پوڄا ڪندو آهيان. مون تي رحم ڪر اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ. ||30||

ਨਾਨਕ ਕਾ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਈ ॥੩੧॥
naanak kaa jeeo pindd guroo hai gur mil tripat aghaaee |31|

گرو نانڪ جو جسم ۽ روح آهي. گروءَ سان ملي، هو مطمئن ۽ مطمئن ٿي ويو. ||31||

ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਜਤ ਕਤ ਤਤ ਗੋਸਾਈ ॥੩੨॥੧॥
naanak kaa prabh poor rahio hai jat kat tat gosaaee |32|1|

نانڪ جو خدا مڪمل طور تي ڦهليل ۽ تمام وسيع آهي. هتي ۽ اتي ۽ هر جڳهه، ڪائنات جو رب. ||32||1||

Sri Guru Granth Sahib
شبد جي معلومات

عنوان: راگ سوہی
لکڻ وارو: گرو رام داس جی
صفحو: 757 - 758
لائن نمبر: 9 - 11

راگ سوہی

سوهي هڪ اهڙي عقيدت جو اظهار آهي جنهن سان ٻڌندڙ انتهائي قربت ۽ لازوال محبت جو احساس ڪري ٿو. ٻڌندڙ انهيءَ محبت ۾ ٻڏي وڃي ٿو ۽ سچ پچ خبر پوي ٿو ته پوڄڻ جو مطلب ڇا آهي.