राग सूही, अष्टपदीया, चौथी मेहल, दुसरे घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
जर कोणीतरी येऊन मला माझ्या प्रिय प्रियकराला भेटायला घेऊन जाईल; मी स्वत:ला त्याच्याकडे विकेन. ||1||
मला परमेश्वराच्या दर्शनाची आकांक्षा आहे.
जेव्हा परमेश्वर माझ्यावर दया करतो, तेव्हा मला खरे गुरु भेटतात; मी परमेश्वर, हर, हर यांच्या नामाचे ध्यान करतो. ||1||विराम||
जर तू मला आनंदाने आशीर्वाद दिलास तर मी तुझी उपासना करीन. दुःखातही मी तुझे ध्यान करीन. ||2||
तू मला भूक दिलीस तरी मला समाधान वाटेल; दु:खातही मी आनंदी आहे. ||3||
मी माझे मन आणि शरीराचे तुकडे करीन आणि ते सर्व तुला अर्पण करीन; मी स्वतःला आगीत जाळून टाकेन. ||4||
मी तुझ्यावर पंखा फिरवतो आणि तुझ्यासाठी पाणी घेऊन जातो; तू मला जे काही देतोस ते मी घेतो. ||5||
बिचारा नानक परमेश्वराच्या दारात पडला आहे; कृपया, हे परमेश्वरा, तुझ्या गौरवशाली महानतेने मला तुझ्याशी जोड. ||6||
माझे डोळे काढून मी तुझ्या चरणी ठेवतो. संपूर्ण पृथ्वीचा प्रवास केल्यानंतर मला हे समजले आहे. ||7||
जर तू मला तुझ्या जवळ बसवलेस तर मी तुझी उपासना करतो. जरी तू मला मारून बाहेर काढले तरी मी तुझे ध्यान करीन. ||8||
जर लोकांनी माझी स्तुती केली तर स्तुती तुझीच आहे. त्यांनी माझी निंदा केली तरी मी तुला सोडणार नाही. ||9||
तुम्ही माझ्या बाजूने असाल तर कोणीही काहीही बोलू शकेल. पण जर मी तुला विसरलो तर मी मरेन. ||10||
मी त्याग आहे, माझ्या गुरूंचा त्याग आहे; त्यांच्या पाया पडून, मी संत गुरुंना शरण जातो. ||11||
बिचारा नानक वेडा झाला आहे, परमेश्वराच्या दर्शनासाठी आसुसलेला आहे. ||12||
हिंसक वादळ आणि मुसळधार पावसातही मी माझ्या गुरूंचे दर्शन घेण्यासाठी बाहेर पडतो. ||१३||
जरी महासागर आणि खारट समुद्र खूप विस्तीर्ण असले तरी गुरुशिख आपल्या गुरूला जाण्यासाठी ते ओलांडतील. ||14||
ज्याप्रमाणे मनुष्य पाण्याशिवाय मरतो, त्याचप्रमाणे शीख गुरूशिवाय मरतो. ||15||
पाऊस पडल्यावर जशी पृथ्वी सुंदर दिसते, त्याचप्रमाणे गुरूंना भेटल्यावर शीख फुलते. ||16||
मला तुझ्या सेवकांचा सेवक होण्याची इच्छा आहे. प्रार्थनेत मी तुझी प्रार्थना करतो. ||17||
नानक परमेश्वराला ही प्रार्थना करतात, की त्यांना गुरू भेटावेत आणि त्यांना शांती मिळावी. ||18||
तुम्ही स्वतःच गुरू आहात आणि तुम्हीच छाया, शिष्य आहात; गुरूंच्या माध्यमातून मी तुझे ध्यान करतो. ||19||
जे तुझी सेवा करतात ते तू बनतात. तू तुझ्या सेवकांची इज्जत राखतोस. ||20||
हे परमेश्वरा, तुझी भक्तिभावाने भरभरून वाहणारा खजिना आहे. जो तुझ्यावर प्रेम करतो, तो त्यात धन्य आहे. ||२१||
तो नम्र एकटाच तो प्राप्त करतो, ज्याला तू देतोस. इतर सर्व चतुर युक्त्या निष्फळ आहेत. ||२२||
स्मरण, स्मरण, ध्यानात माझ्या गुरूंचे स्मरण केल्याने माझे निद्रिस्त मन जागृत होते. ||२३||
गरीब नानक याच एका आशीर्वादाची याचना करतो, की तो परमेश्वराच्या दासांचा दास व्हावा. ||24||
गुरूंनी जरी मला फटकारले तरी ते मला खूप गोड वाटतात. आणि जर त्याने मला खरोखर क्षमा केली तर ते गुरुचे मोठेपण आहे. ||२५||
गुरुमुख जे बोलतो ते प्रमाणित आणि मंजूर असते. स्वार्थी मनमुख जे काही म्हणतो ते मान्य होत नाही. ||२६||
थंडी, गारठा आणि बर्फवृष्टीतही गुरुशिख आपल्या गुरूंच्या दर्शनासाठी बाहेर पडतात. ||२७||
रात्रंदिवस मी माझ्या गुरूकडे पाहतो; मी गुरूंचे चरण डोळ्यांत बसवतो. ||28||
मी गुरूसाठी खूप प्रयत्न करतो; गुरूला जे आवडते तेच स्वीकारले जाते. ||२९||
रात्रंदिवस मी गुरूंच्या चरणांची आराधना करतो; माझ्या प्रभु आणि स्वामी, माझ्यावर दया करा. ||३०||
गुरु नानकांचे शरीर आणि आत्मा आहे; गुरूंना भेटून तो तृप्त होतो. ||31||
नानकांचा देव संपूर्णपणे व्यापलेला आणि सर्वव्यापी आहे. येथे आणि तेथे आणि सर्वत्र, विश्वाचा स्वामी. ||32||1||