ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨ ॥
रागु सूही असटपदीआ महला ४ घरु २ ॥

राग सूही, अष्टपदीया, चौथी मेहल, दुसरे घर:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:

ਕੋਈ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਹਉ ਤਿਸੁ ਪਹਿ ਆਪੁ ਵੇਚਾਈ ॥੧॥
कोई आणि मिलावै मेरा प्रीतमु पिआरा हउ तिसु पहि आपु वेचाई ॥१॥

जर कोणीतरी येऊन मला माझ्या प्रिय प्रियकराला भेटायला घेऊन जाईल; मी स्वत:ला त्याच्याकडे विकेन. ||1||

ਦਰਸਨੁ ਹਰਿ ਦੇਖਣ ਕੈ ਤਾਈ ॥
दरसनु हरि देखण कै ताई ॥

मला परमेश्वराच्या दर्शनाची आकांक्षा आहे.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
क्रिपा करहि ता सतिगुरु मेलहि हरि हरि नामु धिआई ॥१॥ रहाउ ॥

जेव्हा परमेश्वर माझ्यावर दया करतो, तेव्हा मला खरे गुरु भेटतात; मी परमेश्वर, हर, हर यांच्या नामाचे ध्यान करतो. ||1||विराम||

ਜੇ ਸੁਖੁ ਦੇਹਿ ਤ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਦੁਖਿ ਭੀ ਤੁਝੈ ਧਿਆਈ ॥੨॥
जे सुखु देहि त तुझहि अराधी दुखि भी तुझै धिआई ॥२॥

जर तू मला आनंदाने आशीर्वाद दिलास तर मी तुझी उपासना करीन. दुःखातही मी तुझे ध्यान करीन. ||2||

ਜੇ ਭੁਖ ਦੇਹਿ ਤ ਇਤ ਹੀ ਰਾਜਾ ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਸੂਖ ਮਨਾਈ ॥੩॥
जे भुख देहि त इत ही राजा दुख विचि सूख मनाई ॥३॥

तू मला भूक दिलीस तरी मला समाधान वाटेल; दु:खातही मी आनंदी आहे. ||3||

ਤਨੁ ਮਨੁ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਭੁ ਅਰਪੀ ਵਿਚਿ ਅਗਨੀ ਆਪੁ ਜਲਾਈ ॥੪॥
तनु मनु काटि काटि सभु अरपी विचि अगनी आपु जलाई ॥४॥

मी माझे मन आणि शरीराचे तुकडे करीन आणि ते सर्व तुला अर्पण करीन; मी स्वतःला आगीत जाळून टाकेन. ||4||

ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾ ਜੋ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਖਾਈ ॥੫॥
पखा फेरी पाणी ढोवा जो देवहि सो खाई ॥५॥

मी तुझ्यावर पंखा फिरवतो आणि तुझ्यासाठी पाणी घेऊन जातो; तू मला जे काही देतोस ते मी घेतो. ||5||

ਨਾਨਕੁ ਗਰੀਬੁ ਢਹਿ ਪਇਆ ਦੁਆਰੈ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਵਡਿਆਈ ॥੬॥
नानकु गरीबु ढहि पइआ दुआरै हरि मेलि लैहु वडिआई ॥६॥

बिचारा नानक परमेश्वराच्या दारात पडला आहे; कृपया, हे परमेश्वरा, तुझ्या गौरवशाली महानतेने मला तुझ्याशी जोड. ||6||

ਅਖੀ ਕਾਢਿ ਧਰੀ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਸਭ ਧਰਤੀ ਫਿਰਿ ਮਤ ਪਾਈ ॥੭॥
अखी काढि धरी चरणा तलि सभ धरती फिरि मत पाई ॥७॥

माझे डोळे काढून मी तुझ्या चरणी ठेवतो. संपूर्ण पृथ्वीचा प्रवास केल्यानंतर मला हे समजले आहे. ||7||

ਜੇ ਪਾਸਿ ਬਹਾਲਹਿ ਤਾ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਜੇ ਮਾਰਿ ਕਢਹਿ ਭੀ ਧਿਆਈ ॥੮॥
जे पासि बहालहि ता तुझहि अराधी जे मारि कढहि भी धिआई ॥८॥

जर तू मला तुझ्या जवळ बसवलेस तर मी तुझी उपासना करतो. जरी तू मला मारून बाहेर काढले तरी मी तुझे ध्यान करीन. ||8||

ਜੇ ਲੋਕੁ ਸਲਾਹੇ ਤਾ ਤੇਰੀ ਉਪਮਾ ਜੇ ਨਿੰਦੈ ਤ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਈ ॥੯॥
जे लोकु सलाहे ता तेरी उपमा जे निंदै त छोडि न जाई ॥९॥

जर लोकांनी माझी स्तुती केली तर स्तुती तुझीच आहे. त्यांनी माझी निंदा केली तरी मी तुला सोडणार नाही. ||9||

ਜੇ ਤੁਧੁ ਵਲਿ ਰਹੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਆਖਉ ਤੁਧੁ ਵਿਸਰਿਐ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧੦॥
जे तुधु वलि रहै ता कोई किहु आखउ तुधु विसरिऐ मरि जाई ॥१०॥

तुम्ही माझ्या बाजूने असाल तर कोणीही काहीही बोलू शकेल. पण जर मी तुला विसरलो तर मी मरेन. ||10||

ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਜਾਈ ਗੁਰ ਊਪਰਿ ਪੈ ਪੈਰੀ ਸੰਤ ਮਨਾਈ ॥੧੧॥
वारि वारि जाई गुर ऊपरि पै पैरी संत मनाई ॥११॥

मी त्याग आहे, माझ्या गुरूंचा त्याग आहे; त्यांच्या पाया पडून, मी संत गुरुंना शरण जातो. ||11||

ਨਾਨਕੁ ਵਿਚਾਰਾ ਭਇਆ ਦਿਵਾਨਾ ਹਰਿ ਤਉ ਦਰਸਨ ਕੈ ਤਾਈ ॥੧੨॥
नानकु विचारा भइआ दिवाना हरि तउ दरसन कै ताई ॥१२॥

बिचारा नानक वेडा झाला आहे, परमेश्वराच्या दर्शनासाठी आसुसलेला आहे. ||12||

ਝਖੜੁ ਝਾਗੀ ਮੀਹੁ ਵਰਸੈ ਭੀ ਗੁਰੁ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੧੩॥
झखड़ु झागी मीहु वरसै भी गुरु देखण जाई ॥१३॥

हिंसक वादळ आणि मुसळधार पावसातही मी माझ्या गुरूंचे दर्शन घेण्यासाठी बाहेर पडतो. ||१३||

ਸਮੁੰਦੁ ਸਾਗਰੁ ਹੋਵੈ ਬਹੁ ਖਾਰਾ ਗੁਰਸਿਖੁ ਲੰਘਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਜਾਈ ॥੧੪॥
समुंदु सागरु होवै बहु खारा गुरसिखु लंघि गुर पहि जाई ॥१४॥

जरी महासागर आणि खारट समुद्र खूप विस्तीर्ण असले तरी गुरुशिख आपल्या गुरूला जाण्यासाठी ते ओलांडतील. ||14||

ਜਿਉ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜਲ ਬਿਨੁ ਹੈ ਮਰਤਾ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧੫॥
जिउ प्राणी जल बिनु है मरता तिउ सिखु गुर बिनु मरि जाई ॥१५॥

ज्याप्रमाणे मनुष्य पाण्याशिवाय मरतो, त्याचप्रमाणे शीख गुरूशिवाय मरतो. ||15||

ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਸੋਭ ਕਰੇ ਜਲੁ ਬਰਸੈ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਬਿਗਸਾਈ ॥੧੬॥
जिउ धरती सोभ करे जलु बरसै तिउ सिखु गुर मिलि बिगसाई ॥१६॥

पाऊस पडल्यावर जशी पृथ्वी सुंदर दिसते, त्याचप्रमाणे गुरूंना भेटल्यावर शीख फुलते. ||16||

ਸੇਵਕ ਕਾ ਹੋਇ ਸੇਵਕੁ ਵਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਿਨਉ ਬੁਲਾਈ ॥੧੭॥
सेवक का होइ सेवकु वरता करि करि बिनउ बुलाई ॥१७॥

मला तुझ्या सेवकांचा सेवक होण्याची इच्छा आहे. प्रार्थनेत मी तुझी प्रार्थना करतो. ||17||

ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਹਰਿ ਪਹਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੮॥
नानक की बेनंती हरि पहि गुर मिलि गुर सुखु पाई ॥१८॥

नानक परमेश्वराला ही प्रार्थना करतात, की त्यांना गुरू भेटावेत आणि त्यांना शांती मिळावी. ||18||

ਤੂ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰ ਵਿਚੁ ਦੇ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਈ ॥੧੯॥
तू आपे गुरु चेला है आपे गुर विचु दे तुझहि धिआई ॥१९॥

तुम्ही स्वतःच गुरू आहात आणि तुम्हीच छाया, शिष्य आहात; गुरूंच्या माध्यमातून मी तुझे ध्यान करतो. ||19||

ਜੋ ਤੁਧੁ ਸੇਵਹਿ ਸੋ ਤੂਹੈ ਹੋਵਹਿ ਤੁਧੁ ਸੇਵਕ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥੨੦॥
जो तुधु सेवहि सो तूहै होवहि तुधु सेवक पैज रखाई ॥२०॥

जे तुझी सेवा करतात ते तू बनतात. तू तुझ्या सेवकांची इज्जत राखतोस. ||20||

ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਤੇਰੇ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਵਾਈ ॥੨੧॥
भंडार भरे भगती हरि तेरे जिसु भावै तिसु देवाई ॥२१॥

हे परमेश्वरा, तुझी भक्तिभावाने भरभरून वाहणारा खजिना आहे. जो तुझ्यावर प्रेम करतो, तो त्यात धन्य आहे. ||२१||

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਹੋਰ ਨਿਹਫਲ ਸਭ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨੨॥
जिसु तूं देहि सोई जनु पाए होर निहफल सभ चतुराई ॥२२॥

तो नम्र एकटाच तो प्राप्त करतो, ज्याला तू देतोस. इतर सर्व चतुर युक्त्या निष्फळ आहेत. ||२२||

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਸੋਇਆ ਮਨੁ ਜਾਗਾਈ ॥੨੩॥
सिमरि सिमरि सिमरि गुरु अपुना सोइआ मनु जागाई ॥२३॥

स्मरण, स्मरण, ध्यानात माझ्या गुरूंचे स्मरण केल्याने माझे निद्रिस्त मन जागृत होते. ||२३||

ਇਕੁ ਦਾਨੁ ਮੰਗੈ ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ਹਰਿ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਰਾਈ ॥੨੪॥
इकु दानु मंगै नानकु वेचारा हरि दासनि दासु कराई ॥२४॥

गरीब नानक याच एका आशीर्वादाची याचना करतो, की तो परमेश्वराच्या दासांचा दास व्हावा. ||24||

ਜੇ ਗੁਰੁ ਝਿੜਕੇ ਤ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਜੇ ਬਖਸੇ ਤ ਗੁਰ ਵਡਿਆਈ ॥੨੫॥
जे गुरु झिड़के त मीठा लागै जे बखसे त गुर वडिआई ॥२५॥

गुरूंनी जरी मला फटकारले तरी ते मला खूप गोड वाटतात. आणि जर त्याने मला खरोखर क्षमा केली तर ते गुरुचे मोठेपण आहे. ||२५||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥੨੬॥
गुरमुखि बोलहि सो थाइ पाए मनमुखि किछु थाइ न पाई ॥२६॥

गुरुमुख जे बोलतो ते प्रमाणित आणि मंजूर असते. स्वार्थी मनमुख जे काही म्हणतो ते मान्य होत नाही. ||२६||

ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਵਰਫ ਵਰਸੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੨੭॥
पाला ककरु वरफ वरसै गुरसिखु गुर देखण जाई ॥२७॥

थंडी, गारठा आणि बर्फवृष्टीतही गुरुशिख आपल्या गुरूंच्या दर्शनासाठी बाहेर पडतात. ||२७||

ਸਭੁ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਦੇਖਉ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਵਿਚਿ ਅਖੀ ਗੁਰ ਪੈਰ ਧਰਾਈ ॥੨੮॥
सभु दिनसु रैणि देखउ गुरु अपुना विचि अखी गुर पैर धराई ॥२८॥

रात्रंदिवस मी माझ्या गुरूकडे पाहतो; मी गुरूंचे चरण डोळ्यांत बसवतो. ||28||

ਅਨੇਕ ਉਪਾਵ ਕਰੀ ਗੁਰ ਕਾਰਣਿ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਈ ॥੨੯॥
अनेक उपाव करी गुर कारणि गुर भावै सो थाइ पाई ॥२९॥

मी गुरूसाठी खूप प्रयत्न करतो; गुरूला जे आवडते तेच स्वीकारले जाते. ||२९||

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਅਰਾਧੀ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਈ ॥੩੦॥
रैणि दिनसु गुर चरण अराधी दइआ करहु मेरे साई ॥३०॥

रात्रंदिवस मी गुरूंच्या चरणांची आराधना करतो; माझ्या प्रभु आणि स्वामी, माझ्यावर दया करा. ||३०||

ਨਾਨਕ ਕਾ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਈ ॥੩੧॥
नानक का जीउ पिंडु गुरू है गुर मिलि त्रिपति अघाई ॥३१॥

गुरु नानकांचे शरीर आणि आत्मा आहे; गुरूंना भेटून तो तृप्त होतो. ||31||

ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਜਤ ਕਤ ਤਤ ਗੋਸਾਈ ॥੩੨॥੧॥
नानक का प्रभु पूरि रहिओ है जत कत तत गोसाई ॥३२॥१॥

नानकांचा देव संपूर्णपणे व्यापलेला आणि सर्वव्यापी आहे. येथे आणि तेथे आणि सर्वत्र, विश्वाचा स्वामी. ||32||1||

Sri Guru Granth Sahib
शबद माहिती

शीर्षक: राग सूही
लेखक: गुरु राम दास जी
पान: 757 - 758
ओळ क्रमांक: 9 - 11

राग सूही

सुही ही अशा भक्तीची अभिव्यक्ती आहे की ऐकणाऱ्याला अत्यंत जवळीक आणि अमर्याद प्रेमाची भावना येते. श्रोता त्या प्रेमात न्हाऊन निघतो आणि आराधना करणे म्हणजे काय हे खऱ्या अर्थाने कळते.