رہراث صاحب

(انگ: 8)

ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖਹਿ ਜਾਣਹਿ ਸੋਇ ॥

too kar kar vekheh jaaneh soe |

جیو پیدا کر کے اہناں دی سمبھال بھی توں آپ ہی کردا ہیں، تے، ہریک (دے دل) دی سار جاندا ہیں۔

ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੪॥੨॥

jan naanak guramukh paragatt hoe |4|2|

ہے داس نانک! جو منکھّ گرو دی شرن پیندا ہے اس دے اندر پرماتما پرگٹ ہو جاندا ہے ۔۔4۔۔2۔۔{11-12}

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

آسا مہلا 1 ۔۔

ਤਿਤੁ ਸਰਵਰੜੈ ਭਈਲੇ ਨਿਵਾਸਾ ਪਾਣੀ ਪਾਵਕੁ ਤਿਨਹਿ ਕੀਆ ॥

tit saravararrai bheele nivaasaa paanee paavak tineh keea |

(ہے بھائی! ساڈی جیواں دی) اس بھیانک (سنسار-) سروور وچ وسوں ہے (جس وچ) اس پربھو نے آپ ہی پانی (دے تھاں ترشنا دی) اگّ پیدا کیتی ہوئی ہے۔

ਪੰਕਜੁ ਮੋਹ ਪਗੁ ਨਹੀ ਚਾਲੈ ਹਮ ਦੇਖਾ ਤਹ ਡੂਬੀਅਲੇ ॥੧॥

pankaj moh pag nahee chaalai ham dekhaa tah ddoobeeale |1|

(اتے اس بھیانک سریر وچ) جو موہ دا چکڑ ہے (اس وچ جیواں دا) پیر چلّ نہیں سکدا (جیو موہ دے چکڑ وچ پھسے پئے ہن)۔ ساڈے ساہمنے ہی (انیکاں جیو موہ دے چکڑ وچ پھس کے) اس (ترشنا-اگن دے اسگاہ سمندر) وچ ڈبدے جا رہے ہن ۔۔1۔۔

ਮਨ ਏਕੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਮੂੜ ਮਨਾ ॥

man ek na chetas moorr manaa |

ہے من! ہے مورکھ من! توں اکّ پرماتما نوں یاد نہیں کردا۔

ਹਰਿ ਬਿਸਰਤ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਲਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har bisarat tere gun galiaa |1| rahaau |

توں جیوں جیوں پرماتما نوں وساردا جا رہا ہیں، تیرے (اندروں) گن گھٹدے جا رہے ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਨਾ ਹਉ ਜਤੀ ਸਤੀ ਨਹੀ ਪੜਿਆ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧਾ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ॥

naa hau jatee satee nahee parriaa moorakh mugadhaa janam bheaa |

(ہے پربھو!) ناہ میں جتی ہاں، ناہ میں ستی ہاں، ناہ ہی میں پڑھیا ہویا ہاں، میرا جیون تاں مورکھ بیسمجھاں والا بنیا ہویا ہے (بھاو، جت، ست اتے ودیا اس ترشنا دی اگّ اتے موہ دے چکڑ وچ ڈگنوں بچا نہیں سکدے۔ جے منکھّ پربھو نوں بھلا دیوے، تاں جت ست ودیا دے ہندیاں بھی منکھّ دی زندگی مہاں مورکھاں والی ہندی ہے)۔

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਸਰਣਾ ਜਿਨ ਤੂ ਨਾਹੀ ਵੀਸਰਿਆ ॥੨॥੩॥

pranavat naanak tin kee saranaa jin too naahee veesariaa |2|3|

سو، نانک بینتی کردا ہے (ہے پربھو! مینوں) اہناں (گرمکھاں) دی سرن وچ (رکھّ)، جنھاں نوں توں نہیں بھلیا (جنھاں نوں تیری یاد نہیں بھلی) ॥2۔۔3۔۔

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥

aasaa mahalaa 5 |

آسا مہلا 5 ۔۔

ਭਈ ਪਰਾਪਤਿ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹੁਰੀਆ ॥

bhee paraapat maanukh dehureea |

(ہے بھائی!) تینوں سوہنا منکھا سریر ملیا ہے۔

ਗੋਬਿੰਦ ਮਿਲਣ ਕੀ ਇਹ ਤੇਰੀ ਬਰੀਆ ॥

gobind milan kee ih teree bareea |

پرماتما نوں ملن دا تیرے لئی اہی موکا ہے۔

ਅਵਰਿ ਕਾਜ ਤੇਰੈ ਕਿਤੈ ਨ ਕਾਮ ॥

avar kaaj terai kitai na kaam |

(جے پربھو نوں ملن لئی کوئی ادم ناہ کیتا، تاں) ہور سارے کمّ تیرے آپنے کسے بھی ارتھ نہیں (تیری جند نوں کوئی لابھ نہیں اپڑانگے)۔

ਮਿਲੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਭਜੁ ਕੇਵਲ ਨਾਮ ॥੧॥

mil saadhasangat bhaj keval naam |1|

(اس واستے) سادھ سنگتِ وچ (بھی) مل بیٹھیا کر (سادھ سنگتِ وچ بیٹھ کے بھی) سرف پرماتما دا نام سمریا کر (سادھ سنگتِ وچ بیٹھن دا بھی تدوں ہی لابھ ہے، جے اتھے توں پرماتما دی سفتِ-سلاہ وچ جڑیں) ॥1۔۔

ਸਰੰਜਾਮਿ ਲਾਗੁ ਭਵਜਲ ਤਰਨ ਕੈ ॥

saranjaam laag bhavajal taran kai |

(ہے بھائی!) سنسار-سمندر توں پار لنگھن دے (بھی) آہرے لگّ۔

ਜਨਮੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਾਤ ਰੰਗਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

janam brithaa jaat rang maaeaa kai |1| rahaau |

(نہیں تاں نرے) مایا دے پیار وچ منکھا جنم وئرتھ جا رہا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਧਰਮੁ ਨ ਕਮਾਇਆ ॥

jap tap sanjam dharam na kamaaeaa |

(ہے بھائی!) توں پربھو دا سمرن نہیں کردا، (پربھو نوں ملن لئی سیوا آدک دا کوئی) ادم نہیں کردا، من نوں وکاراں ولوں روکن دا توں جتن نہیں کردا-تونا (اجیہا کوئی) دھرم نہیں کماندا۔

ਸੇਵਾ ਸਾਧ ਨ ਜਾਨਿਆ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥

sevaa saadh na jaaniaa har raaeaa |

ناہ توں گرو دی سیوا کیتی، ناہ توں مالک پربھو دا نام سمرن کیتا۔

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਨੀਚ ਕਰੰਮਾ ॥

kahu naanak ham neech karamaa |

(پربھو دے در تے ارداس کردا ہویا) نانک آکھدا ہے (ہے پربھو!) اسیں جیو مند-کرمی ہاں (تیری سرن پئے ہاں)،

ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਕੀ ਰਾਖਹੁ ਸਰਮਾ ॥੨॥੪॥

saran pare kee raakhahu saramaa |2|4|

سرن پیاں دی لاج رکھّ ۔۔2۔۔4۔۔