સુખમણી સાહિબ

(પાન: 99)


ਗੁਨ ਗੋਬਿੰਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪੀਉ ॥
gun gobind amrit ras peeo |

બ્રહ્માંડના ભગવાનની ભવ્ય સ્તુતિના અમૃત સારથી પીવો.

ਚਿਤਿ ਚਿਤਵਹੁ ਨਾਰਾਇਣ ਏਕ ॥
chit chitavahu naaraaein ek |

તમારી ચેતનાને એક, સર્વ-વ્યાપી પ્રભુ પર કેન્દ્રિત કરો

ਏਕ ਰੂਪ ਜਾ ਕੇ ਰੰਗ ਅਨੇਕ ॥
ek roop jaa ke rang anek |

તેનું એક સ્વરૂપ છે, પણ તેની પાસે અનેક અભિવ્યક્તિઓ છે.

ਗੋਪਾਲ ਦਾਮੋਦਰ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ॥
gopaal daamodar deen deaal |

બ્રહ્માંડના પાલનહાર, વિશ્વના ભગવાન, ગરીબો માટે દયાળુ,

ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਪੂਰਨ ਕਿਰਪਾਲ ॥
dukh bhanjan pooran kirapaal |

દુ:ખનો નાશ કરનાર, સંપૂર્ણ દયાળુ.

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਨਾਮੁ ਬਾਰੰ ਬਾਰ ॥
simar simar naam baaran baar |

ધ્યાન કરો, મનન કરો, નામનું સ્મરણ કરો, વારંવાર.

ਨਾਨਕ ਜੀਅ ਕਾ ਇਹੈ ਅਧਾਰ ॥੨॥
naanak jeea kaa ihai adhaar |2|

ઓ નાનક, તે આત્માનો આધાર છે. ||2||

ਉਤਮ ਸਲੋਕ ਸਾਧ ਕੇ ਬਚਨ ॥
autam salok saadh ke bachan |

સૌથી ઉત્કૃષ્ટ સ્તોત્રો પવિત્ર શબ્દો છે.

ਅਮੁਲੀਕ ਲਾਲ ਏਹਿ ਰਤਨ ॥
amuleek laal ehi ratan |

આ અમૂલ્ય માણેક અને રત્નો છે.

ਸੁਨਤ ਕਮਾਵਤ ਹੋਤ ਉਧਾਰ ॥
sunat kamaavat hot udhaar |

જે સાંભળે છે અને તેના પર કાર્ય કરે છે તેનો ઉદ્ધાર થાય છે.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਲੋਕਹ ਨਿਸਤਾਰ ॥
aap tarai lokah nisataar |

તે પોતે પણ તરી જાય છે, અને બીજાને પણ બચાવે છે.

ਸਫਲ ਜੀਵਨੁ ਸਫਲੁ ਤਾ ਕਾ ਸੰਗੁ ॥
safal jeevan safal taa kaa sang |

તેનું જીવન સમૃદ્ધ છે, અને તેની સાથે ફળદાયી છે;

ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ॥
jaa kai man laagaa har rang |

તેનું મન પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલું છે.

ਜੈ ਜੈ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ॥
jai jai sabad anaahad vaajai |

નમસ્કાર, તેમને નમસ્કાર, જેમના માટે શબ્દનો ધ્વનિ પ્રવાહ કંપાય છે.

ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਅਨਦ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਗਾਜੈ ॥
sun sun anad kare prabh gaajai |

તે ફરીથી અને ફરીથી સાંભળીને, તે આનંદમાં છે, ભગવાનની સ્તુતિનો ઘોષણા કરે છે.

ਪ੍ਰਗਟੇ ਗੁਪਾਲ ਮਹਾਂਤ ਕੈ ਮਾਥੇ ॥
pragatte gupaal mahaant kai maathe |

ભગવાન પવિત્રના કપાળમાંથી પ્રસરે છે.

ਨਾਨਕ ਉਧਰੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸਾਥੇ ॥੩॥
naanak udhare tin kai saathe |3|

નાનક તેમની સંગતમાં સચવાય છે. ||3||

ਸਰਨਿ ਜੋਗੁ ਸੁਨਿ ਸਰਨੀ ਆਏ ॥
saran jog sun saranee aae |

તે અભયારણ્ય આપી શકે છે તે સાંભળીને, હું તેમનું અભયારણ્ય શોધવા આવ્યો છું.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪ ਮਿਲਾਏ ॥
kar kirapaa prabh aap milaae |

તેમની દયા આપીને, ભગવાને મને પોતાની સાથે ભેળવી દીધો છે.

ਮਿਟਿ ਗਏ ਬੈਰ ਭਏ ਸਭ ਰੇਨ ॥
mitt ge bair bhe sabh ren |

દ્વેષ દૂર થઈ ગયો, અને હું બધાની ધૂળ બની ગયો.