اکال اوستت

(صفحو: 55)

ਅਛੈ ਸਰੂਪ ਅਬ੍ਯਕਤ ਨਾਥ ॥

achhai saroop abayakat naath |

هُو ناقابلِ دست اندازي ۽ اڻ ڳڻيو رب آهي،!

ਆਜਾਨ ਬਾਹੁ ਸਰਬਾ ਪ੍ਰਮਾਥ ॥੧॥੨੬੭॥

aajaan baahu sarabaa pramaath |1|267|

هو ديوتائن جو محرڪ ۽ سڀني کي تباهه ڪندڙ آهي. 1. 267;

ਜਹ ਤਹ ਮਹੀਪ ਬਨ ਤਿਨ ਪ੍ਰਫੁਲ ॥

jah tah maheep ban tin praful |

هو هتي، اتي، هر جاءِ تي حاڪم آهي. هُو جهنگن ۾ ڦُلجي ٿو ۽ گھاس جي ٻڪرين ۾!

ਸੋਭਾ ਬਸੰਤ ਜਹ ਤਹ ਪ੍ਰਡੁਲ ॥

sobhaa basant jah tah praddul |

بهار جي رونق وانگر هو اُتي پکڙيل آهي

ਬਨ ਤਨ ਦੁਰੰਤ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਮਹਾਨ ॥

ban tan durant khag mrig mahaan |

هو، لامحدود ۽ عظيم رب، جنگل ۾، گھاس، پکين ۽ هرڻ جي اندر آهي. !

ਜਹ ਤਹ ਪ੍ਰਫੁਲ ਸੁੰਦਰ ਸੁਜਾਨ ॥੨॥੨੬੮॥

jah tah praful sundar sujaan |2|268|

هو هتي، اتي ۽ هر جڳهه، خوبصورت ۽ سڀ ڄاڻندڙ آهي. 2. 268

ਫੁਲਤੰ ਪ੍ਰਫੁਲ ਲਹਿ ਲਹਿਤ ਮੌਰ ॥

fulatan praful leh lahit mauar |

مور ٽمندڙ گلن کي ڏسي خوش ٿيندا آهن. !

ਸਿਰ ਢੁਲਹਿ ਜਾਨ ਮਨ ਮਥਹਿ ਚੌਰ ॥

sir dtuleh jaan man matheh chauar |

جھڪيل منھن سان اھي ڪمپڊ جي اثر کي قبول ڪندا آھن

ਕੁਦਰਤ ਕਮਾਲ ਰਾਜਕ ਰਹੀਮ ॥

kudarat kamaal raajak raheem |

اي پالڻھار ۽ ٻاجھارو پالڻھار! تنهنجي فطرت عجيب آهي،

ਕਰੁਣਾ ਨਿਧਾਨ ਕਾਮਲ ਕਰੀਮ ॥੩॥੨੬੯॥

karunaa nidhaan kaamal kareem |3|269|

اي رحمت جو خزانو، ڪامل ۽ مهربان رب! 3. 269

ਜਂਹ ਤਂਹ ਬਿਲੋਕ ਤਂਹ ਤਂਹ ਪ੍ਰਸੋਹ ॥

janh tanh bilok tanh tanh prasoh |

جتي به ڏسان ٿو، اتي تنهنجو لمس محسوس ڪريان ٿو، اي معبودن جا محرڪ!

ਅਜਾਨੁ ਬਾਹੁ ਅਮਿਤੋਜ ਮੋਹ ॥

ajaan baahu amitoj moh |

تنهنجو لامحدود جلال ذهن کي موهيندڙ آهي

ਰੋਸੰ ਬਿਰਹਤ ਕਰਣਾ ਨਿਧਾਨ ॥

rosan birahat karanaa nidhaan |

تون غضب کان خالي آهين، اي رحمت جا خزانا! تون هتي، اُتي ۽ هر هنڌ گل آهين!

ਜਂਹ ਤਂਹ ਪ੍ਰਫੁਲ ਸੁੰਦਰ ਸੁਜਾਨ ॥੪॥੨੭੦॥

janh tanh praful sundar sujaan |4|270|

اي خوبصورت ۽ سڀ ڄاڻندڙ رب! 4. 270

ਬਨ ਤਿਨ ਮਹੀਪ ਜਲ ਥਲ ਮਹਾਨ ॥

ban tin maheep jal thal mahaan |

تون ٻيلن جو بادشاھ آهين ۽ گھاس جا ڦڙا، اي پاڻي ۽ زمين جا مالڪ! !

ਜਂਹ ਤਂਹ ਪ੍ਰਸੋਹ ਕਰੁਣਾ ਨਿਧਾਨ ॥

janh tanh prasoh karunaa nidhaan |

اي رحمت جو خزانو، مون کي هر جاءِ تي تنهنجو لمس محسوس ٿئي ٿو

ਜਗਮਗਤ ਤੇਜ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਤਾਪ ॥

jagamagat tej pooran prataap |

نور چمڪندڙ آهي، اي مڪمل جلالي رب!!

ਅੰਬਰ ਜਿਮੀਨ ਜਿਹ ਜਪਤ ਜਾਪ ॥੫॥੨੭੧॥

anbar jimeen jih japat jaap |5|271|

آسمان ۽ زمين تنهنجو نالو ورجائي رهيا آهن. 5. 271

ਸਾਤੋ ਅਕਾਸ ਸਾਤੋ ਪਤਾਰ ॥

saato akaas saato pataar |

مڙني ستن آسمانن ۾ ۽ ست خال-دنيا!

ਬਿਥਰਿਓ ਅਦਿਸਟ ਜਿਹ ਕਰਮ ਜਾਰਿ ॥

bithario adisatt jih karam jaar |

سندس ڪرم (عملن) جو ڄار پوشيده طور تي پکڙيل آهي.