Yaong mga naglalarawan sa Iyo, Panginoon, ay nananatiling nakalubog at nakatuon sa Iyo. ||1||
O aking Dakilang Panginoon at Guro ng Di-maarok na Kalaliman, Ikaw ang Karagatan ng Kahusayan.
Walang nakakaalam sa lawak o lawak ng Iyong Kalawakan. ||1||I-pause||
Ang lahat ng mga intuitive ay nakilala at nagsagawa ng intuitive meditation.
Nagpulong ang lahat ng appraisers at ginawa ang appraisal.
Ang mga espirituwal na guro, ang mga guro ng pagmumuni-muni, at ang mga guro ng mga guro
-hindi nila mailarawan ang kahit isang iota ng Iyong Kadakilaan. ||2||
Lahat ng Katotohanan, lahat ng mahigpit na disiplina, lahat ng kabutihan,
lahat ng mga dakilang mahimalang espirituwal na kapangyarihan ng Siddhas
kung wala Ka, walang sinuman ang nakakamit ng gayong mga kapangyarihan.
Sila ay tinatanggap lamang ng Iyong Grasya. Walang makakapigil sa kanila o makakapigil sa kanilang daloy. ||3||
Ano ang magagawa ng mga mahihirap na nilalang na walang magawa?
Ang Iyong mga Papuri ay umaapaw sa Iyong mga Kayamanan.
Yaong, kung kanino Iyong ibinibigay-paano nila maiisip ang iba?
O Nanak, ang Tunay ay nagpapaganda at dinadakila. ||4||2||
Aasaa, Unang Mehl:
Sa pag-awit nito, nabubuhay ako; nakalimutan ko, mamatay ako.
Napakahirap kantahin ang Tunay na Pangalan.
Kung ang isang tao ay nakakaramdam ng pagkagutom para sa Tunay na Pangalan,
ang gutom na iyon ay lalamunin ang kanyang sakit. ||1||