هو ديوتا ۽ شيطان ٻنهي جو آهي، هو لڪ ۽ ظاهر ٻنهي جو رب آهي.
هو سڀني طاقتن جو عطا ڪندڙ آهي ۽ هميشه سڀني سان گڏ آهي. 1.161.
هو محسن جو سرپرست آهي ۽ نه ٽوڙيندڙ جو.
هو خزانو ڏيڻ وارو به آهي خزانو ۽ قدرت جو به.
سندس روپ منفرد آهي ۽ سندس شان کي ناقابل تسخير سمجهيو وڃي ٿو.
هو طاقتن جو عذاب ڏيندڙ آهي ۽ شان وارو اوتار آهي. 2.162.
هُو پيار، رنگ ۽ روپ کان سواءِ ۽ مرض، وابستگي ۽ نشاني کان سواءِ آهي.
هو عيب، داغ ۽ داغ کان خالي آهي، هو عنصر، وهم ۽ گس کان خالي آهي.
هو پيءُ، ماءُ ۽ ذات کان سواءِ آهي ۽ هو نسب، نشان ۽ رنگ کان سواءِ آهي.
هُو ناقابلِ ادراڪ، ڪامل ۽ بي عقل آهي ۽ هميشه ڪائنات جو پاليندڙ آهي. 3.163.
هو ڪائنات جو خالق ۽ مالڪ آهي ۽ خاص ڪري ان جو پاليندڙ.
زمين ۽ ڪائنات جي اندر، هو هميشه ڪمن ۾ مصروف آهي.
هو بدڪاريءَ کان سواءِ آهي، بنا بناوٽ آهي، ۽ بي حساب مالڪ جي نالي سان مشهور آهي.
هو خاص طور تي سڀني هنڌن تي هميشه لاءِ رهڻ وارو سمجهي سگهجي ٿو. 4.164.
هو ياترن ۽ تنترن ۾ نه آهي، هن کي منترن ذريعي قابو ۾ نٿو آڻي سگهجي.
پراڻن ۽ قرآن ۾ هن کي ”نيتي، نيتي“ (لامحدود) چيو ويندو آهي.
هن کي ڪنهن به ڪرم، مذهب ۽ وهم ۾ نه ٿو چئي سگهجي.
اصل رب اڻ کٽ آهي، چئو ته هن کي ڪيئن محسوس ٿئي؟ 5.165.
سڄي زمين ۽ آسمان ۾، رڳو هڪ نور آهي.
جيڪو ڪنهن به وجود ۾ نه ٿو گهٽجي ۽ نه وڌي ٿو، نه ٿو گهٽجي ۽ نه وڌي ٿو.