شبد ہزارے پاتشاہی ١٠

(صفحو: 3)

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਆਨ ਜਗਤ ਮੈ ਦਸਕ ਅਸੁਰ ਹਰਿ ਘਾਏ ॥

kahaa bhayo jo aan jagat mai dasak asur har ghaae |

پوءِ ڇا، جيڪڏهن دنيا ۾ اچڻ تي، هڪ ماڻهو ڏهه ڀوتن کي ماري ڇڏي

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਪੰਚ ਦਿਖਾਇ ਸਭਨ ਕਹ ਆਪਹਿ ਬ੍ਰਹਮ ਕਹਾਏ ॥੧॥

adhik prapanch dikhaae sabhan kah aapeh braham kahaae |1|

۽ سڀني کي ڪيترائي واقعا ڏيکاريا ۽ ٻين کي برهم (خدا) سڏيو.

ਭੰਜਨ ਗੜ੍ਹਨ ਸਮਰਥ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋ ਕਿਮ ਜਾਤਿ ਗਿਨਾਯੋ ॥

bhanjan garrhan samarath sadaa prabh so kim jaat ginaayo |

هن کي ڪيئن خدا سڏيو وڃي ٿو، تباهه ڪندڙ، خالق، غالب ۽ ابدي،

ਤਾਂ ਤੇ ਸਰਬ ਕਾਲ ਕੇ ਅਸਿ ਕੋ ਘਾਇ ਬਚਾਇ ਨ ਆਯੋ ॥੨॥

taan te sarab kaal ke as ko ghaae bachaae na aayo |2|

جيڪو پاڻ کي موت جي زخمن واري تلوار کان بچائي نه سگهيو.2.

ਕੈਸੇ ਤੋਹਿ ਤਾਰਿ ਹੈ ਸੁਨਿ ਜੜ ਆਪ ਡੁਬਿਯੋ ਭਵ ਸਾਗਰ ॥

kaise tohi taar hai sun jarr aap ddubiyo bhav saagar |

اي بيوقوف! ٻڌ، هو تو کي سنسارا (دنيا) جي خوفناڪ سمنڊ جو سبب ڪيئن ٿو بڻائي، جڏهن هو پاڻ وڏي سمنڊ ۾ غرق آهي؟

ਛੁਟਿਹੋ ਕਾਲ ਫਾਸ ਤੇ ਤਬ ਹੀ ਗਹੋ ਸਰਨਿ ਜਗਤਾਗਰ ॥੩॥੧॥੫॥

chhuttiho kaal faas te tab hee gaho saran jagataagar |3|1|5|

تون موت جي ڄار کان تڏھن ئي بچي سگھين ٿو جڏھن تون دنيا جي آسري کي پڪڙي ان ۾ پناھ وٺندين.

ਖਿਆਲ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥

khiaal paatisaahee 10 |

ڏهين بادشاهه جو خيال

ਮਿਤ੍ਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਹਾਲੁ ਮੁਰੀਦਾਂ ਦਾ ਕਹਣਾ ॥

mitr piaare noo haal mureedaan daa kahanaa |

پياري دوست کي ٻڌايائين ته شاگردن جي حالت،

ਤੁਧ ਬਿਨੁ ਰੋਗੁ ਰਜਾਈਆਂ ਦਾ ਓਢਣੁ ਨਾਗ ਨਿਵਾਸਾਂ ਦੇ ਰਹਣਾ ॥

tudh bin rog rajaaeean daa odtan naag nivaasaan de rahanaa |

توکان سواءِ لحظي کڻڻ بيماري ۽ گهر ۾ رهڻ نانگن سان گڏ رهڻ برابر آهي.

ਸੂਲ ਸੁਰਾਹੀ ਖੰਜਰੁ ਪਿਯਾਲਾ ਬਿੰਗ ਕਸਾਈਯਾਂ ਦਾ ਸਹਣਾ ॥

sool suraahee khanjar piyaalaa bing kasaaeeyaan daa sahanaa |

ٿلهو ٿلهي وانگر آهي، پيالو خنجر وانگر آهي ۽ (جدا ٿيڻ) قصاب جي چپن وانگر آهي،

ਯਾਰੜੇ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਸਥਰੁ ਚੰਗਾ ਭਠ ਖੇੜਿਆ ਦਾ ਰਹਣਾ ॥੧॥੧॥੬॥

yaararre daa saanoo sathar changaa bhatth kherriaa daa rahanaa |1|1|6|

پياري دوست جو تختو ڏاڍو وڻندڙ هوندو آهي ۽ دنيا جون آسائشون ڀور وانگر هونديون آهن.1.1.

ਤਿਲੰਗ ਕਾਫੀ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥

tilang kaafee paatisaahee 10 |

ڏهين بادشاهه جي تلنگ ڪافي

ਕੇਵਲ ਕਾਲਈ ਕਰਤਾਰ ॥

keval kaalee karataar |

عظيم ناس ڪندڙ اڪيلو خالق آهي،

ਆਦਿ ਅੰਤ ਅਨੰਤ ਮੂਰਤਿ ਗੜ੍ਹਨ ਭੰਜਨਹਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

aad ant anant moorat garrhan bhanjanahaar |1| rahaau |

هو شروعات ۾ آهي ۽ آخر ۾، هو لامحدود وجود، خالق ۽ تباهه ڪندڙ آهي... روڪيو.

ਨਿੰਦ ਉਸਤਤ ਜਉਨ ਕੇ ਸਮ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਨ ਕੋਇ ॥

nind usatat jaun ke sam satr mitr na koe |

ان لاءِ طعنو ۽ حمد برابر آهن ۽ ان جو نه ڪو دوست آهي نه دشمن،

ਕਉਨ ਬਾਟ ਪਰੀ ਤਿਸੈ ਪਥ ਸਾਰਥੀ ਰਥ ਹੋਇ ॥੧॥

kaun baatt paree tisai path saarathee rath hoe |1|

ڪهڙي اهم ضرورت مان، هو رتيديري ٿيو؟

ਤਾਤ ਮਾਤ ਨ ਜਾਤਿ ਜਾਕਰ ਪੁਤ੍ਰ ਪੌਤ੍ਰ ਮੁਕੰਦ ॥

taat maat na jaat jaakar putr pauatr mukand |

هو، ڇوٽڪارو ڏيندڙ، نه پيءُ آهي، نه ماءُ، نه پٽ ۽ نه پوٽو

ਕਉਨ ਕਾਜ ਕਹਾਹਿਂਗੇ ਆਨ ਦੇਵਕਿ ਨੰਦ ॥੨॥

kaun kaaj kahaahinge aan devak nand |2|

الاءِ ڪھڙي ضرورت هئي ته ٻين کيس ديوڪي جو پٽ سڏين؟

ਦੇਵ ਦੈਤ ਦਿਸਾ ਵਿਸਾ ਜਿਹ ਕੀਨ ਸਰਬ ਪਸਾਰ ॥

dev dait disaa visaa jih keen sarab pasaar |

اھو، جنھن ديوتا، شيطان، هدايتون ۽ سڄي وسعت پيدا ڪئي،

ਕਉਨ ਉਪਮਾ ਤੌਨ ਕੋ ਮੁਖ ਲੇਤ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰ ॥੩॥੧॥੭॥

kaun upamaa tauan ko mukh let naam muraar |3|1|7|

هن کي ڪهڙي قياس تي مرار سڏيو وڃي؟ 3.