Asa Ki Var

(Pagina: 1)


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ਛੰਤ ਘਰੁ ੪ ॥
aasaa mahalaa 4 chhant ghar 4 |

Aasaa, Quarta Mehl, Chhant, Quarta Domus;

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਿੰਨੇ ਲੋਇਣਾ ਮਨੁ ਪ੍ਰੇਮਿ ਰਤੰਨਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
har amrit bhine loeinaa man prem ratanaa raam raaje |

Oculi mei nectare Domini madent, et amore eius, Domine rex, mens mea est imbuta.

ਮਨੁ ਰਾਮਿ ਕਸਵਟੀ ਲਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸੋਵਿੰਨਾ ॥
man raam kasavattee laaeaa kanchan sovinaa |

Dominus tangendi lapidem menti meae apposuit, et invenit centum centesimas auri.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿਆ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੋ ਭਿੰਨਾ ॥
guramukh rang chalooliaa meraa man tano bhinaa |

Ut Gurmukh, rubeo papaveris tinctus sum, et mens et corpus eius amore perfunduntur.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੁਸਕਿ ਝਕੋਲਿਆ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ॥੧॥
jan naanak musak jhakoliaa sabh janam dhan dhanaa |1|

madet odore Servus Nanak; beatae vitae omnis beatae. ||1||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

Deus uniuersalis uniuersalis. Veritas nomen est. Creative Personified being. Nulla metus. Nulla odio leo. Imago immortalis. Infandum Nativitas. Existens. Per Guru's Gratia;

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, Primum Mehl:

ਵਾਰ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ਸਲੋਕ ਭੀ ਮਹਲੇ ਪਹਿਲੇ ਕੇ ਲਿਖੇ ਟੁੰਡੇ ਅਸ ਰਾਜੈ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥
vaar salokaa naal salok bhee mahale pahile ke likhe ttundde as raajai kee dhunee |

Vaar Cum Saloks, Et Saloks Scripta Prima Mehl. Canendi cantari 'Tunda-Asraajaa':

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

Salok, Primum Mehl:

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਦਿਉਹਾੜੀ ਸਦ ਵਾਰ ॥
balihaaree gur aapane diauhaarree sad vaar |

Sacrificabo me centies in die Guru meo;

ਜਿਨਿ ਮਾਣਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਕੀਏ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੀ ਵਾਰ ॥੧॥
jin maanas te devate kee karat na laagee vaar |1|

Angelos ex hominibus sine mora fecit. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

Secundus Mehl:

ਜੇ ਸਉ ਚੰਦਾ ਉਗਵਹਿ ਸੂਰਜ ਚੜਹਿ ਹਜਾਰ ॥
je sau chandaa ugaveh sooraj charreh hajaar |

Si centum lunae orirentur, et mille soles apparerent;

ਏਤੇ ਚਾਨਣ ਹੋਦਿਆਂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ॥੨॥
ete chaanan hodiaan gur bin ghor andhaar |2|

vel cum tali luce adhuc essent piceae tenebrae sine Guru. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

Primum Mehl:

ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨ ਚੇਤਨੀ ਮਨਿ ਆਪਣੈ ਸੁਚੇਤ ॥
naanak guroo na chetanee man aapanai suchet |

O Nanak, qui de Guru non cogitant et de se callidi cogitant!

ਛੁਟੇ ਤਿਲ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਸੁੰਞੇ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ॥
chhutte til booaarr jiau sunye andar khet |

quasi sesama dispersa relinquetur in agro.

ਖੇਤੈ ਅੰਦਰਿ ਛੁਟਿਆ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਉ ਨਾਹ ॥
khetai andar chhuttiaa kahu naanak sau naah |

Relicti sunt in agro, inquit Nanak, et habent centum dominos ad placendum.

ਫਲੀਅਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੀ ਤਨ ਵਿਚਿ ਸੁਆਹ ॥੩॥
faleeeh fuleeeh bapurre bhee tan vich suaah |3|

Fructum ferunt et florem miseri, sed intus corpora sua implentur cinere. ||3||