Sukhmani Sahib

(Leathanach: 97)

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਹਣਾ ਸੁ ਆਪੇ ਕਹੈ ॥

jo kichh kahanaa su aape kahai |

Pé rud a deirtear, adeir Sé Féin.

ਆਗਿਆ ਆਵੈ ਆਗਿਆ ਜਾਇ ॥

aagiaa aavai aagiaa jaae |

De réir a dTuacht a thagann muid, agus lena thoil a théann muid.

ਨਾਨਕ ਜਾ ਭਾਵੈ ਤਾ ਲਏ ਸਮਾਇ ॥੬॥

naanak jaa bhaavai taa le samaae |6|

A Nanac, nuair a thaitníonn sé leis, ansin súnn sé isteach é féin sinn. ||6||

ਇਸ ਤੇ ਹੋਇ ਸੁ ਨਾਹੀ ਬੁਰਾ ॥

eis te hoe su naahee buraa |

Má thagann sé uaidh, ní féidir é a bheith olc.

ਓਰੈ ਕਹਹੁ ਕਿਨੈ ਕਛੁ ਕਰਾ ॥

orai kahahu kinai kachh karaa |

Seachas Eisean, cé atá in ann aon rud a dhéanamh?

ਆਪਿ ਭਲਾ ਕਰਤੂਤਿ ਅਤਿ ਨੀਕੀ ॥

aap bhalaa karatoot at neekee |

Tá sé féin go maith; Is iad a chuid gníomhartha is fearr.

ਆਪੇ ਜਾਨੈ ਅਪਨੇ ਜੀ ਕੀ ॥

aape jaanai apane jee kee |

Tá aithne aige ar a Bheith Féin.

ਆਪਿ ਸਾਚੁ ਧਾਰੀ ਸਭ ਸਾਚੁ ॥

aap saach dhaaree sabh saach |

Tá Sé Féin Fíor, agus tá gach a bhunaigh Sé Fíor.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਆਪਨ ਸੰਗਿ ਰਾਚੁ ॥

ot pot aapan sang raach |

Tríd agus tríd, déantar é a chumasc lena chruthú.

ਤਾ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥

taa kee gat mit kahee na jaae |

Ní féidir cur síos a dhéanamh ar a staid agus a mhéid.

ਦੂਸਰ ਹੋਇ ਤ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

doosar hoe ta sojhee paae |

Dá mbeadh duine eile mar Eisean ann, ní thiocfadh leis ach é a thuiscint.

ਤਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਪਰਵਾਨੁ ॥

tis kaa keea sabh paravaan |

Tá a ghníomhartha uile ceadaithe agus glactha.

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜਾਨੁ ॥੭॥

guraprasaad naanak ihu jaan |7|

Ag Gúrú's Grace, O Nanak, tá sé seo ar eolas. ||7||

ਜੋ ਜਾਨੈ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

jo jaanai tis sadaa sukh hoe |

An té a bhfuil aithne aige air, faigheann sé síocháin shíoraí.

ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

aap milaae le prabh soe |

Meascann Dia an ceann sin isteach Féin.

ਓਹੁ ਧਨਵੰਤੁ ਕੁਲਵੰਤੁ ਪਤਿਵੰਤੁ ॥

ohu dhanavant kulavant pativant |

Tá saibhreas agus rath air, agus rugadh uasal.

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਜਿਸੁ ਰਿਦੈ ਭਗਵੰਤੁ ॥

jeevan mukat jis ridai bhagavant |

Is é Jivan Mukta é - saortha agus é fós beo; fanann an Tiarna Dia ina chroí.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨੁ ਆਇਆ ॥

dhan dhan dhan jan aaeaa |

Is beannaithe, is beannaithe, is beannaithe teacht na humhla sin;

ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥

jis prasaad sabh jagat taraaeaa |

trína ghrásta, tá an domhan ar fad a shábháil.

ਜਨ ਆਵਨ ਕਾ ਇਹੈ ਸੁਆਉ ॥

jan aavan kaa ihai suaau |

Is é seo a chuspóir sa saol;