Sa Kumpanya ng Banal, walang mukhang masama.
Sa Kumpanya ng Banal, ang pinakamataas na kaligayahan ay kilala.
Sa Kumpanya ng Banal, ang lagnat ng ego ay umaalis.
Sa Kumpanya ng Banal, itinatakwil ng isa ang lahat ng pagkamakasarili.
Siya mismo ang nakakaalam ng kadakilaan ng Banal.
O Nanak, ang Banal ay kaisa ng Diyos. ||3||
Sa Kumpanya ng Banal, hindi naliligaw ang isip.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isang tao ay nagtatamo ng walang hanggang kapayapaan.
Sa Kumpanya ng Banal, nahawakan ng isa ang Di-Maiintindihan.
Sa Kumpanya ng Banal, matitiis ng isa ang hindi matitiis.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay nananatili sa pinakamatayog na lugar.
Sa Kumpanya ng Banal, natatamo ng isa ang Mansyon ng Presensya ng Panginoon.
Sa Kumpanya ng Banal, ang pananampalatayang Dharmic ng isang tao ay matatag na naitatag.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay naninirahan kasama ng Kataas-taasang Panginoong Diyos.
Sa Kumpanya ng Banal, nakukuha ng isa ang kayamanan ng Naam.
O Nanak, ako ay isang sakripisyo sa Banal. ||4||
Sa Kumpanya ng Banal, naligtas ang lahat ng pamilya.
Sa Kumpanya ng Banal, tinutubos ang mga kaibigan, kakilala at kamag-anak.
Sa Kumpanya ng Banal, ang yaman na iyon ay nakukuha.
Lahat ay nakikinabang sa kayamanan na iyon.