Asa Ki Var

(Page: 1)


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ਛੰਤ ਘਰੁ ੪ ॥
aasaa mahalaa 4 chhant ghar 4 |

Aasaa, Fourth Mehl, Chhant, Fourth House:

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਿੰਨੇ ਲੋਇਣਾ ਮਨੁ ਪ੍ਰੇਮਿ ਰਤੰਨਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
har amrit bhine loeinaa man prem ratanaa raam raaje |

My eyes are wet with the Nectar of the Lord, and my mind is imbued with His Love, O Lord King.

ਮਨੁ ਰਾਮਿ ਕਸਵਟੀ ਲਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸੋਵਿੰਨਾ ॥
man raam kasavattee laaeaa kanchan sovinaa |

The Lord applied His touch-stone to my mind, and found it one hundred per cent gold.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿਆ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੋ ਭਿੰਨਾ ॥
guramukh rang chalooliaa meraa man tano bhinaa |

As Gurmukh, I am dyed in the deep red of the poppy, and my mind and body are drenched with His Love.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੁਸਕਿ ਝਕੋਲਿਆ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ॥੧॥
jan naanak musak jhakoliaa sabh janam dhan dhanaa |1|

Servant Nanak is drenched with His Fragrance; blessed, blessed is his entire life. ||1||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. No Fear. No Hatred. Image Of The Undying. Beyond Birth. Self-Existent. By Guru's Grace:

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, First Mehl:

ਵਾਰ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ਸਲੋਕ ਭੀ ਮਹਲੇ ਪਹਿਲੇ ਕੇ ਲਿਖੇ ਟੁੰਡੇ ਅਸ ਰਾਜੈ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥
vaar salokaa naal salok bhee mahale pahile ke likhe ttundde as raajai kee dhunee |

Vaar With Saloks, And Saloks Written By The First Mehl. To Be Sung To The Tune Of 'Tunda-Asraajaa':

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

Salok, First Mehl:

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਦਿਉਹਾੜੀ ਸਦ ਵਾਰ ॥
balihaaree gur aapane diauhaarree sad vaar |

A hundred times a day, I am a sacrifice to my Guru;

ਜਿਨਿ ਮਾਣਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਕੀਏ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੀ ਵਾਰ ॥੧॥
jin maanas te devate kee karat na laagee vaar |1|

He made angels out of men, without delay. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

Second Mehl:

ਜੇ ਸਉ ਚੰਦਾ ਉਗਵਹਿ ਸੂਰਜ ਚੜਹਿ ਹਜਾਰ ॥
je sau chandaa ugaveh sooraj charreh hajaar |

If a hundred moons were to rise, and a thousand suns appeared,

ਏਤੇ ਚਾਨਣ ਹੋਦਿਆਂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ॥੨॥
ete chaanan hodiaan gur bin ghor andhaar |2|

even with such light, there would still be pitch darkness without the Guru. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨ ਚੇਤਨੀ ਮਨਿ ਆਪਣੈ ਸੁਚੇਤ ॥
naanak guroo na chetanee man aapanai suchet |

O Nanak, those who do not think of the Guru, and who think of themselves as clever,

ਛੁਟੇ ਤਿਲ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਸੁੰਞੇ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ॥
chhutte til booaarr jiau sunye andar khet |

shall be left abandoned in the field, like the scattered sesame.

ਖੇਤੈ ਅੰਦਰਿ ਛੁਟਿਆ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਉ ਨਾਹ ॥
khetai andar chhuttiaa kahu naanak sau naah |

They are abandoned in the field, says Nanak, and they have a hundred masters to please.

ਫਲੀਅਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੀ ਤਨ ਵਿਚਿ ਸੁਆਹ ॥੩॥
faleeeh fuleeeh bapurre bhee tan vich suaah |3|

The wretches bear fruit and flower, but within their bodies, they are filled with ashes. ||3||