آنند صاحب (٦ پاؤڑیاں اتے سلک)

(صفحو: 2)


ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਗੁਰੂ ਵਿਟਹੁ ਜਿਸ ਦੀਆ ਏਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ॥
sadaa kurabaan keetaa guroo vittahu jis deea ehi vaddiaaeea |

مان هميشه لاءِ قربان آهيان گرو تي، جنهن وٽ اهڙي عظيم عظمت آهي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਬਦਿ ਧਰਹੁ ਪਿਆਰੋ ॥
kahai naanak sunahu santahu sabad dharahu piaaro |

چوي ٿو نانڪ، ٻڌ، اي سنتو؛ شبد لاءِ محبت پيدا ڪريو.

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥੪॥
saachaa naam meraa aadhaaro |4|

سچو نالو ئي منهنجو سهارو آهي. ||4||

ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ॥
vaaje panch sabad tith ghar sabhaagai |

پنچ شبد، پنجن بنيادي آواز، ان برڪت واري گھر ۾ وائبرٽ ڪن ٿا.

ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ਸਬਦ ਵਾਜੇ ਕਲਾ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਧਾਰੀਆ ॥
ghar sabhaagai sabad vaaje kalaa jit ghar dhaareea |

اُن برڪت واري گھر ۾، شبد وڄي ٿو. هو پنهنجي عظيم طاقت کي ان ۾ وجهي ٿو.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੁਧੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿਆ ॥
panch doot tudh vas keete kaal kanttak maariaa |

توهان جي ذريعي، اسان خواهش جي پنجن شيطانن کي ماتحت ڪريون ٿا، ۽ موت کي ماريندا آهيون، جيڪو اذيت ڏيندڙ آهي.

ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਤੁਧੁ ਜਿਨ ਕਉ ਸਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਾਗੇ ॥
dhur karam paaeaa tudh jin kau si naam har kai laage |

جن کي اهڙيون اڳواٽ تقدير مليل آهن اهي رب جي نالي سان جڙيل آهن.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਹ ਸੁਖੁ ਹੋਆ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੫॥
kahai naanak tah sukh hoaa tith ghar anahad vaaje |5|

نانڪ چوي ٿو، اهي امن ۾ آهن، ۽ اڻڄاتل آواز انهن جي گهرن ۾ وائبرٽ ڪري ٿو. ||5||

ਅਨਦੁ ਸੁਣਹੁ ਵਡਭਾਗੀਹੋ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰੇ ॥
anad sunahu vaddabhaageeho sagal manorath poore |

خوشيءَ جا گيت ٻڌو، اي خوش نصيب ماڻهو. توهان جون سڀ خواهشون پوريون ٿينديون.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਉਤਰੇ ਸਗਲ ਵਿਸੂਰੇ ॥
paarabraham prabh paaeaa utare sagal visoore |

مون کي رب العالمين ملي ويو آهي، ۽ سڀ غم وساري ويا آهن.

ਦੂਖ ਰੋਗ ਸੰਤਾਪ ਉਤਰੇ ਸੁਣੀ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥
dookh rog santaap utare sunee sachee baanee |

درد، بيماريون ۽ تڪليفون دور ٿي ويون، سچي باني ٻڌي.

ਸੰਤ ਸਾਜਨ ਭਏ ਸਰਸੇ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੀ ॥
sant saajan bhe sarase poore gur te jaanee |

اولياءَ ۽ سندن دوست خوشيءَ ۾ آهن، ڪامل گرو کي سڃاڻي.

ਸੁਣਤੇ ਪੁਨੀਤ ਕਹਤੇ ਪਵਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
sunate puneet kahate pavit satigur rahiaa bharapoore |

ٻڌندڙ خالص آهن ۽ ڳالهائيندڙ خالص آهن. سچو گرو تمام پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਾਗੇ ਵਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ॥੪੦॥੧॥
binavant naanak gur charan laage vaaje anahad toore |40|1|

نانڪ کي دعا آهي، گرو جي پيرن کي ڇهڻ سان، آسماني بگل جو اڻڄاتل آواز وائبرٽ ۽ گونج ٿو. ||40||1||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سلوڪ:

ਪਵਣੁ ਗੁਰੂ ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਧਰਤਿ ਮਹਤੁ ॥
pavan guroo paanee pitaa maataa dharat mahat |

هوا گرو آهي، پاڻي پيء آهي، ۽ ڌرتي سڀني جي عظيم ماء آهي.

ਦਿਵਸੁ ਰਾਤਿ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਖੇਲੈ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥
divas raat due daaee daaeaa khelai sagal jagat |

ڏينهن ۽ رات اهي ٻه نرسون آهن، جن جي گود ۾ سڄي دنيا کيڏي رهي آهي.

ਚੰਗਿਆਈਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ਵਾਚੈ ਧਰਮੁ ਹਦੂਰਿ ॥
changiaaeea buriaaeea vaachai dharam hadoor |

چڱا ڪم ۽ بڇڙا ڪم- رڪارڊ ڌرم جي رب جي حضور ۾ پڙهيو ويندو آهي.

ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੇ ਨੇੜੈ ਕੇ ਦੂਰਿ ॥
karamee aapo aapanee ke nerrai ke door |

انهن جي عملن جي ڪري، ڪي ويجھا ٿيندا آهن، ۽ ڪي پري پري هليا ويندا آهن.

ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗਏ ਮਸਕਤਿ ਘਾਲਿ ॥
jinee naam dhiaaeaa ge masakat ghaal |

جن رب جي نالي تي غور ڪيو ۽ پنهنجي پگهر جي پگهر سان ڪم ڪري هليا ويا.