آنند صاحب (٦ پاؤڑیاں اتے سلک)

(انگ: 2)

ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਗੁਰੂ ਵਿਟਹੁ ਜਿਸ ਦੀਆ ਏਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ॥

sadaa kurabaan keetaa guroo vittahu jis deea ehi vaddiaaeea |

میں (آپنے آپ نوں) آپنے گرو توں سدکے کردا ہاں، کیونکِ اہ ساریاں برکتاں گرو دیاں ہی ہن۔

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਬਦਿ ਧਰਹੁ ਪਿਆਰੋ ॥

kahai naanak sunahu santahu sabad dharahu piaaro |

نانک آکھدا ہے کِ ہے سنت جنو! (گرو دا شبد) سنو، گرو دے شبد وچ پیار بناؤ۔

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥੪॥

saachaa naam meraa aadhaaro |4|

(ستگورو دی میہر نال ہی پربھو دا) سدا کائم رہن والا نام میری زندگی دا آسرا (بن گیا) ہے ۔۔4۔۔

ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ॥

vaaje panch sabad tith ghar sabhaagai |

اس بھاگاں والے (ہردے-) گھر وچ (مانو) پنج کسماں دے سازاں دیاں ملویاں سراں وجّ پیندیاں ہن،

ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ਸਬਦ ਵਾਜੇ ਕਲਾ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਧਾਰੀਆ ॥

ghar sabhaagai sabad vaaje kalaa jit ghar dhaareea |

جس (ہردے-) گھر وچ (ہے پربھو! توں) ستیا پائی ہے، اس بھاگاں والے (ہردے-) گھر وچ (مانو) پنج کسماں دے سازاں دیاں ملویاں سراں وجّ پیندیاں ہن (بھاو، اس ہردے وچ پورن آنند بن جاندا ہے)،

ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੁਧੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿਆ ॥

panch doot tudh vas keete kaal kanttak maariaa |

(ہے پربھو!) اس دے پنجے کامادک ویری توں کابو وچ کر دیندا ہیں، تے ڈران والا کال (بھاو، موت دا ڈر) دور کر دیندا ہیں۔

ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਤੁਧੁ ਜਿਨ ਕਉ ਸਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਾਗੇ ॥

dhur karam paaeaa tudh jin kau si naam har kai laage |

پر سرف اہی منکھّ ہرِ-نام وچ جڑدے ہن جنھاں دے بھاگاں وچ توں دھر توں ہی آپنی میہر نال (سمرن دا لیکھ لکھ کے) رکھّ دتا ہے۔

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਹ ਸੁਖੁ ਹੋਆ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੫॥

kahai naanak tah sukh hoaa tith ghar anahad vaaje |5|

نانک آکھدا ہے کِ اس ہردے-گھر وچ سکھ پیدا ہندا ہے، اس ہردے وچ (مانو) اک-رس (واجے) وجدے ہن ۔۔5۔۔

ਅਨਦੁ ਸੁਣਹੁ ਵਡਭਾਗੀਹੋ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰੇ ॥

anad sunahu vaddabhaageeho sagal manorath poore |

ہے وڈے بھاگاں والیو! سنو، آنند اہ ہے کِ (اس اوستھا وچ) من دیاں ساریاں دوڑاں مکّ جاندیاں ہن (سارے سنکلپ سرے چڑھ جاندے ہن)،

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਉਤਰੇ ਸਗਲ ਵਿਸੂਰੇ ॥

paarabraham prabh paaeaa utare sagal visoore |

پرم آتما پربھو مل پیندا ہے، سارے چنتا-جھورے من توں لہِ جاندے ہن۔

ਦੂਖ ਰੋਗ ਸੰਤਾਪ ਉਤਰੇ ਸੁਣੀ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

dookh rog santaap utare sunee sachee baanee |

اکال پرکھ دی سفت-سالاہ دی بانی سنیاں سارے دکھّ روگ کلیش مٹ جاندے ہن۔

ਸੰਤ ਸਾਜਨ ਭਏ ਸਰਸੇ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੀ ॥

sant saajan bhe sarase poore gur te jaanee |

جیہڑے سنت گرمکھِ پورے گرو توں سفت-سالاہ دی بانی نال سانجھی پانی سکھّ لیندے ہن اہناں دے ہردے کھڑ آؤندے ہن۔

ਸੁਣਤੇ ਪੁਨੀਤ ਕਹਤੇ ਪਵਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥

sunate puneet kahate pavit satigur rahiaa bharapoore |

اس بانی نوں سنن والے اچارن والے سبھ پوتر-آتمک ہو جاندے ہن، اس بانی وچ اہناں نوں ستگورو ہی دسدا ہے۔

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਾਗੇ ਵਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ॥੪੦॥੧॥

binavant naanak gur charan laage vaaje anahad toore |40|1|

نانک بینتی کردا ہے-جیہڑے بندے گرو دی چرنیں لگدے ہن، اہناں دے اندر اک-رس (خشی دے) واجے وجّ پیندے ہن (اہناں دے اندر آتمک آنند پیدا ہو جاندا ہے) ॥40۔۔1۔۔

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوکُ

ਪਵਣੁ ਗੁਰੂ ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਧਰਤਿ ਮਹਤੁ ॥

pavan guroo paanee pitaa maataa dharat mahat |

پران (سریراں لئی اؤں ہن جویں) گرو (جیواں دے آتما لئی) ہے۔ پانی (سبھ جیواں دا) پیو ہے اتے دھرتی (سبھ دی) وڈی ماں ہے۔

ਦਿਵਸੁ ਰਾਤਿ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਖੇਲੈ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥

divas raat due daaee daaeaa khelai sagal jagat |

دن اتے رات دوویں کھڈاوا تے کھڈاوی ہن، سارا سنسار کھیڈ رہا ہے، (بھاو، سنسار دے سارے جیو رات نوں سون وچ اتے دنے کار-وہار وچ پرچے پئے ہن)۔

ਚੰਗਿਆਈਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ਵਾਚੈ ਧਰਮੁ ਹਦੂਰਿ ॥

changiaaeea buriaaeea vaachai dharam hadoor |

دھرمراج اکال پرکھ دی ہزوری وچ (جیواں دے کیتے ہوئے) چنگے تے مندے کمّ وچاردا ہے۔

ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੇ ਨੇੜੈ ਕੇ ਦੂਰਿ ॥

karamee aapo aapanee ke nerrai ke door |

آپو آپنے (اہناں کیتے ہوئے) کرماں دے انوسار کئی جیو اکال پرکھ دے نیڑے ہو جاندے ہن اتے اکال پرکھ توں دور ہو جاندے ہن۔

ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗਏ ਮਸਕਤਿ ਘਾਲਿ ॥

jinee naam dhiaaeaa ge masakat ghaal |

ہے نانک! جنھاں منکھاں نے اکال پرکھ دا نام سمریا ہے، اہ آپنی مہنت سپھلی کر گئے ہن۔