تُوَ پرساد سوايے (سراوگ سدھ)

(صفحو: 2)


ਭਾਰੀ ਗੁਮਾਨ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈਂ ਕਰ ਪਰਬਤ ਪੰਖ ਹਲੇ ਨ ਹਲੈਂਗੇ ॥
bhaaree gumaan bhare man main kar parabat pankh hale na halainge |

هنن جي ذهن ۾ وڏي انا سان ته جبل پرن سان هلن ته به شڪست نه ٿيندي.

ਤੋਰਿ ਅਰੀਨ ਮਰੋਰਿ ਮਵਾਸਨ ਮਾਤੇ ਮਤੰਗਨਿ ਮਾਨ ਮਲੈਂਗੇ ॥
tor areen maror mavaasan maate matangan maan malainge |

اهي دشمنن کي تباهه ڪري ڇڏيندا، باغين کي ٽوڙي ڇڏيندا ۽ زهريلي هاٿين جي فخر کي ٽوڙي ڇڏيندا.

ਸ੍ਰੀ ਪਤਿ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਿਨੁ ਤਿਆਗਿ ਜਹਾਨ ਨਿਦਾਨ ਚਲੈਂਗੇ ॥੫॥੨੫॥
sree pat sree bhagavaan kripaa bin tiaag jahaan nidaan chalainge |5|25|

پر رب جي فضل کان سواء، اهي آخرڪار دنيا کي ڇڏي ويندا. 5.25.

ਬੀਰ ਅਪਾਰ ਬਡੇ ਬਰਿਆਰ ਅਬਿਚਾਰਹਿ ਸਾਰ ਕੀ ਧਾਰ ਭਛਯਾ ॥
beer apaar badde bariaar abichaareh saar kee dhaar bhachhayaa |

بيشمار بهادر ۽ طاقتور هيرو، بي خوفيءَ سان تلوار جي دڙي کي منهن ڏئي رهيا آهن.

ਤੋਰਤ ਦੇਸ ਮਲਿੰਦ ਮਵਾਸਨ ਮਾਤੇ ਗਜਾਨ ਕੇ ਮਾਨ ਮਲਯਾ ॥
torat des malind mavaasan maate gajaan ke maan malayaa |

ملڪن کي فتح ڪرڻ، باغين کي مغلوب ڪرڻ ۽ شرابي هاٿين جي غرور کي چيڀاٽڻ.

ਗਾੜ੍ਹੇ ਗੜ੍ਹਾਨ ਕੋ ਤੋੜਨਹਾਰ ਸੁ ਬਾਤਨ ਹੀਂ ਚਕ ਚਾਰ ਲਵਯਾ ॥
gaarrhe garrhaan ko torranahaar su baatan heen chak chaar lavayaa |

مضبوط قلعن تي قبضو ڪرڻ ۽ صرف خطرن سان سڀني طرفن کي فتح ڪرڻ.

ਸਾਹਿਬੁ ਸ੍ਰੀ ਸਭ ਕੋ ਸਿਰਨਾਇਕ ਜਾਚਕ ਅਨੇਕ ਸੁ ਏਕ ਦਿਵਯਾ ॥੬॥੨੬॥
saahib sree sabh ko siranaaeik jaachak anek su ek divayaa |6|26|

رب العالمين سڀني جو ڪمانڊر آهي ۽ اڪيلو عطائي آهي، فقير تمام گهڻا آهن. 6.26.

ਦਾਨਵ ਦੇਵ ਫਨਿੰਦ ਨਿਸਾਚਰ ਭੂਤ ਭਵਿਖ ਭਵਾਨ ਜਪੈਂਗੇ ॥
daanav dev fanind nisaachar bhoot bhavikh bhavaan japainge |

ديوتا، ديوتا، وڏا نانگ، ڀوت، ماضي، حال ۽ مستقبل سندس نالو ورجائيندا.

ਜੀਵ ਜਿਤੇ ਜਲ ਮੈ ਥਲ ਮੈ ਪਲ ਹੀ ਪਲ ਮੈ ਸਭ ਥਾਪ ਥਪੈਂਗੇ ॥
jeev jite jal mai thal mai pal hee pal mai sabh thaap thapainge |

سمنڊ ۽ زمين تي سڀ جاندار وڌندا ۽ گناهن جا ڍير ناس ٿي ويندا.

ਪੁੰਨ ਪ੍ਰਤਾਪਨ ਬਾਢ ਜੈਤ ਧੁਨ ਪਾਪਨ ਕੇ ਬਹੁ ਪੁੰਜ ਖਪੈਂਗੇ ॥
pun prataapan baadt jait dhun paapan ke bahu punj khapainge |

نيڪين جي ساراهه وڌي ويندي ۽ گناهن جا ڍير ناس ٿي ويندا.

ਸਾਧ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰਸੰਨ ਫਿਰੈਂ ਜਗ ਸਤ੍ਰ ਸਭੈ ਅਵਲੋਕ ਚਪੈਂਗੇ ॥੭॥੨੭॥
saadh samooh prasan firain jag satr sabhai avalok chapainge |7|27|

سڀ اولياءَ دنيا ۾ خوشيءَ سان ڀڄندا ۽ دشمن انهن کي ڏسي ناراض ٿي ويندا.7.27.

ਮਾਨਵ ਇੰਦ੍ਰ ਗਜਿੰਦ੍ਰ ਨਰਾਧਪ ਜੌਨ ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਕੋ ਰਾਜੁ ਕਰੈਂਗੇ ॥
maanav indr gajindr naraadhap jauan trilok ko raaj karainge |

مردن ۽ هاٿين جو بادشاهه، شهنشاهه جيڪي ٽنهي جهانن تي حڪومت ڪندا.

ਕੋਟਿ ਇਸਨਾਨ ਗਜਾਦਿਕ ਦਾਨ ਅਨੇਕ ਸੁਅੰਬਰ ਸਾਜਿ ਬਰੈਂਗੇ ॥
kott isanaan gajaadik daan anek suanbar saaj barainge |

جيڪو لکين وضو ڪندو، هاٿي ۽ ٻين جانورن کي خيرات ۾ ڏيندو ۽ شادين لاءِ ڪيترائي سواميوارا (خود-شادي افعال) جو بندوبست ڪندو.

ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੇਸਰ ਬਿਸਨ ਸਚੀਪਤਿ ਅੰਤ ਫਸੇ ਜਮ ਫਾਸ ਪਰੈਂਗੇ ॥
braham mahesar bisan sacheepat ant fase jam faas parainge |

برهما، شيو، وشنو ۽ ساچي (اندرا) جو ساٿي آخرڪار موت جي ڦڙي ۾ پئجي ويندا.

ਜੇ ਨਰ ਸ੍ਰੀ ਪਤਿ ਕੇ ਪ੍ਰਸ ਹੈਂ ਪਗ ਤੇ ਨਰ ਫੇਰ ਨ ਦੇਹ ਧਰੈਂਗੇ ॥੮॥੨੮॥
je nar sree pat ke pras hain pag te nar fer na deh dharainge |8|28|

پر جيڪي ماڻهو خدا جي پيرن تي بيهن ٿا، اهي وري جسماني صورت ۾ ظاهر نه ٿيندا. 8.28.

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਦੋਊ ਲੋਚਨ ਮੂੰਦ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ ਬਕ ਧਿਆਨ ਲਗਾਇਓ ॥
kahaa bhayo jo doaoo lochan moond kai baitth rahio bak dhiaan lagaaeio |

ان جو ڪھڙو فائدو آھي جيڪڏھن ڪو ماڻھو ويھي رھي ۽ غور و فڪر ڪري، جيئن اکيون بند ڪري.

ਨ੍ਹਾਤ ਫਿਰਿਓ ਲੀਏ ਸਾਤ ਸਮੁਦ੍ਰਨਿ ਲੋਕ ਗਯੋ ਪਰਲੋਕ ਗਵਾਇਓ ॥
nhaat firio lee saat samudran lok gayo paralok gavaaeio |

جيڪڏهن ستين سمنڊ تائين مقدس جاين تي غسل ڪري ته هن دنيا ۽ آخرت به وڃائي ويٺي.

ਬਾਸ ਕੀਓ ਬਿਖਿਆਨ ਸੋਂ ਬੈਠ ਕੈ ਐਸੇ ਹੀ ਐਸੇ ਸੁ ਬੈਸ ਬਿਤਾਇਓ ॥
baas keeo bikhiaan son baitth kai aaise hee aaise su bais bitaaeio |

هو پنهنجي زندگي اهڙن بڇڙن ڪمن ۾ گذاريندو آهي ۽ اهڙن ڪمن ۾ پنهنجي زندگي برباد ڪندو آهي.

ਸਾਚੁ ਕਹੋਂ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਸਭੈ ਜਿਨ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਓ ਤਿਨ ਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਓ ॥੯॥੨੯॥
saach kahon sun lehu sabhai jin prem keeo tin hee prabh paaeio |9|29|

مان سچ ٿو ڳالهايان، سڀني کي ان طرف ڪنڌ ڦيرڻ گهرجي: جيڪو سچي محبت ۾ جذب ٿئي ٿو، اهو رب کي سڃاڻي ٿو. 9.29.

ਕਾਹੂ ਲੈ ਪਾਹਨ ਪੂਜ ਧਰਯੋ ਸਿਰ ਕਾਹੂ ਲੈ ਲਿੰਗ ਗਰੇ ਲਟਕਾਇਓ ॥
kaahoo lai paahan pooj dharayo sir kaahoo lai ling gare lattakaaeio |

ڪنهن پٿر جي پوڄا ڪئي ۽ ان کي پنهنجي مٿي تي رکيو. ڪنهن هن جي ڳچيءَ مان ڦڦڙ (لنگم) لٽڪايو.