ماجھ مہلا 5 چؤپدے گھرُ 1 ۔۔
گرو دا درسن کرن لئی میرا من بڑی تانگھ کر رہا ہے۔
(جویں پپیہا سوانتی بوند لئی ترلے لیندا ہے) پپیہے وانگ (میرا من گرو دے درسن لئی) ترلے لے رہا ہے۔
پیارے سنت-گرو دے درسن توں بنا (درسن دی میری آتمک) تریہ مٹدی نہیں، میرے من نوں دھیرج نہیں آؤندی ۔۔1۔۔
میں پیارے سنت-گرو دے درسن توں کربان ہاں، سدکے ہاں ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے دھنکھ-دھاری پربھو جی! تیرا مونہ (تیرے مونہ دا درسن) سکھ دین والا ہے (ٹھنڈھ پان والا ہے) تیری سفت-سالاہ (میرے اندر) آتمک اڈولتا دی لہر پیدا کردی ہے۔
ہے دھنکھ-دھاری! تیرے درسن کیتیاں چر ہو گیا ہے۔
ہے میرے سجن پربھو! ہے میرے متر پربھو! اہ ہردا-دیسا بھاگاں والا ہے جس وچ توں (سدا) وسدا ہیں ۔۔2۔۔
ہے میرے سجن گرو! ہے میرے متر-پربھو! میں تیتھوں کربان ہاں، سدکے ہاں ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے پیارے بھگوان! جدوں میں تینوں اک گھڑی بھر بھی نہیں ملدا تاں میرے بھا دا کلجگ ہو جاندا ہے۔
(میں تیرے وچھوڑے وچ بہبل ہاں) دسّ ہن تینوں میں کدوں مل سکانگا۔
(ہے بھائی! گرو دی سرن توں بنا پرماتما نال ملاپ نہیں ہو سکدا، تاہیئیں) گرو دے دربار دا درسن کرن توں بنا میری (زندگی دی) رات (سوکھی) نہیں لنگھدی، میرے اندر شانتی نہیں آؤندی ۔۔3۔۔
میں گرو دے دربار توں سدکے ہاں کربان ہاں جو سدا اٹلّ رہن والا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
میرے بھاگ جاگ پئے ہن، گرو نے مینوں شانتی دا سوما پرماتما ملا دتا ہے۔
(گرو دی کرپا نال اس) ابناسی پربھو نوں میں آپنے ہردے وچ ہی لبھّ لیا ہے۔
ہے داس نانک! (آکھ-ہے پربھو! مہر کر) میں تیرے داساں دی (نتّ) سیوا کردا رہاں، (تیرے داساں توں) میں اک پل بھر بھی ناہ وچھڑاں، اک چسا-بھر بھی ناہ وچھڑاں ۔۔4۔۔
ہے داس نانک! (آکھ-ہے پربھو!) میں تیرے داساں توں سدکے ہاں کربان ہاں ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
راگ دھناسری، گھر 1 وچّ گرو نانکدیو جی دی چار-بنداں والی بانی۔
اکال پرکھ اکّ ہے، جس دا نام 'ہوند والا' ہے جو سرشٹی دا رچنہار ہے، جو سبھ وچ ویاپک ہے، بھے توں رہت ہے، ویر-رہت ہے، جس دا سروپ کال توں پرے ہے، (بھاو، جس دا سریر ناس-رہت ہے)، جو جوناں وچ نہیں آؤندا، جس دا پرکاش آپنے آپ توں ہویا ہے اتے جو ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
(جگت دکھاں دا سمندر ہے، اہناں دکھاں نوں ویکھ کے) میری جند کمبدی ہے (پرماتما توں بنا ہور کوئی بچان والا دسدا نہیں) جس دے پاس میں منتاں کراں۔