Sukhmani Sahib

(Side: 3)

ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਸਭ ਤੇ ਊਚਾ ॥

prabh kaa simaran sabh te aoochaa |

Erindringen om Gud er den højeste og mest ophøjede af alle.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਉਧਰੇ ਮੂਚਾ ॥

prabh kai simaran udhare moochaa |

Til minde om Gud bliver mange frelst.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ॥

prabh kai simaran trisanaa bujhai |

Til minde om Gud slukkes tørsten.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੁਝੈ ॥

prabh kai simaran sabh kichh sujhai |

I erindring om Gud er alle ting kendt.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਨਾਹੀ ਜਮ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥

prabh kai simaran naahee jam traasaa |

I erindring om Gud er der ingen frygt for døden.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ॥

prabh kai simaran pooran aasaa |

I minde om Gud bliver håbet opfyldt.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਜਾਇ ॥

prabh kai simaran man kee mal jaae |

Til minde om Gud fjernes sindets snavs.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਰਿਦ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥

amrit naam rid maeh samaae |

Den Ambrosiale Naam, Herrens navn, er optaget i hjertet.

ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਬਸਹਿ ਸਾਧ ਕੀ ਰਸਨਾ ॥

prabh jee baseh saadh kee rasanaa |

Gud bliver på sine helliges tunger.

ਨਾਨਕ ਜਨ ਕਾ ਦਾਸਨਿ ਦਸਨਾ ॥੪॥

naanak jan kaa daasan dasanaa |4|

Nanak er tjeneren for sine slavers slave. ||4||

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਧਨਵੰਤੇ ॥

prabh kau simareh se dhanavante |

De, der husker Gud, er rige.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਪਤਿਵੰਤੇ ॥

prabh kau simareh se pativante |

De, der husker Gud, er ærede.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਨ ॥

prabh kau simareh se jan paravaan |

De, der husker Gud, er godkendt.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਧਾਨ ॥

prabh kau simareh se purakh pradhaan |

De, der husker Gud, er de mest fremtrædende personer.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸਿ ਬੇਮੁਹਤਾਜੇ ॥

prabh kau simareh si bemuhataaje |

Dem, der husker Gud, mangler ikke.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸਿ ਸਰਬ ਕੇ ਰਾਜੇ ॥

prabh kau simareh si sarab ke raaje |

De, der husker Gud, er alle herskere.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸੇ ਸੁਖਵਾਸੀ ॥

prabh kau simareh se sukhavaasee |

De, der husker Gud, bor i fred.

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਸਦਾ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥

prabh kau simareh sadaa abinaasee |

De, der husker Gud, er udødelige og evige.

ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਲਾਗੇ ਜਿਨ ਆਪਿ ਦਇਆਲਾ ॥

simaran te laage jin aap deaalaa |

De alene holder fast i erindringen om ham, over for hvem han selv viser sin barmhjertighed.

ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੀ ਮੰਗੈ ਰਵਾਲਾ ॥੫॥

naanak jan kee mangai ravaalaa |5|

Nanak tigger om deres fødders støv. ||5||