ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা श्री गुरू ग्रंथ साहिब दे पाठ दा भोग (मुंदावणी)
(पुटः: 1)
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੯ ॥
सलोक महला ९ ॥सलोक, नवम मेहल : १.
ਗੁਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਇਓ ਨਹੀ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਕੀਨੁ ॥
गुन गोबिंद गाइओ नही जनमु अकारथ कीनु ॥यदि त्वं भगवतः स्तुतिं न गायसि तर्हि तव जीवनं व्यर्थं भवति ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਜਲ ਕਉ ਮੀਨੁ ॥੧॥
कहु नानक हरि भजु मना जिह बिधि जल कउ मीनु ॥१॥कथयति नानकः, ध्याय, भगवन्तं स्पन्दनं कुरु; तस्मिन् निमज्जय मनः जले मत्स्याः इव। ||१||
ਬਿਖਿਅਨ ਸਿਉ ਕਾਹੇ ਰਚਿਓ ਨਿਮਖ ਨ ਹੋਹਿ ਉਦਾਸੁ ॥
बिखिअन सिउ काहे रचिओ निमख न होहि उदासु ॥किमर्थं त्वं पापे भ्रष्टाचारे च मग्नः असि? न त्वं विरक्तः असि, क्षणमपि !
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਰਿ ਮਨਾ ਪਰੈ ਨ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥੨॥
कहु नानक भजु हरि मना परै न जम की फास ॥२॥कथयति नानक, ध्याय, भगवन्तं स्पन्दनं कुरु, न त्वं मृत्युपाशं गृह्णीष्यसि। ||२||
ਤਰਨਾਪੋ ਇਉ ਹੀ ਗਇਓ ਲੀਓ ਜਰਾ ਤਨੁ ਜੀਤਿ ॥
तरनापो इउ ही गइओ लीओ जरा तनु जीति ॥एवं गता यौवनं तव शरीरं जरामतिक्रान्तम् ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਰਿ ਮਨਾ ਅਉਧ ਜਾਤੁ ਹੈ ਬੀਤਿ ॥੩॥
कहु नानक भजु हरि मना अउध जातु है बीति ॥३॥कथयति नानकः, ध्याय, भगवन्तं स्पन्दनं कुरु; तव जीवनं क्षणिकं भवति! ||३||
ਬਿਰਧਿ ਭਇਓ ਸੂਝੈ ਨਹੀ ਕਾਲੁ ਪਹੂਚਿਓ ਆਨਿ ॥
बिरधि भइओ सूझै नही कालु पहूचिओ आनि ॥त्वं वृद्धः असि, न च त्वं मृत्युः त्वां व्याप्नोति इति अवगच्छसि ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਕਿਉ ਨ ਭਜੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥
कहु नानक नर बावरे किउ न भजै भगवानु ॥४॥कथयति नानक, त्वं उन्मत्तः असि! किमर्थं त्वं ईश्वरं न स्मरसि ध्यायसि च? ||४||
ਧਨੁ ਦਾਰਾ ਸੰਪਤਿ ਸਗਲ ਜਿਨਿ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਮਾਨਿ ॥
धनु दारा संपति सगल जिनि अपुनी करि मानि ॥तव धनं पतिं च सर्वाणि सम्पत्तिं च यत् त्वं स्वस्य इति दापयसि
ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸੰਗੀ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਜਾਨਿ ॥੫॥
इन मै कछु संगी नही नानक साची जानि ॥५॥एतेषु कश्चन अपि अन्ते भवता सह न गमिष्यति। सत्यमिदं विद्धि नानक। ||५||
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਭੈ ਹਰਨ ਹਰਿ ਅਨਾਥ ਕੇ ਨਾਥ ॥
पतित उधारन भै हरन हरि अनाथ के नाथ ॥स पापिनां त्राता अनुग्रहः भयनाशकः अस्वामिनः स्वामी।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਜਾਨੀਐ ਸਦਾ ਬਸਤੁ ਤੁਮ ਸਾਥਿ ॥੬॥
कहु नानक तिह जानीऐ सदा बसतु तुम साथि ॥६॥कथयति नानकं तं साक्षात्करो विद्धि च सदा त्वया सह । ||६||
ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਿਹ ਤੋ ਕਉ ਦੀਓ ਤਾਂ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਨ ਕੀਨ ॥
तनु धनु जिह तो कउ दीओ तां सिउ नेहु न कीन ॥देहं धनं तेन दत्तं न तु तस्य प्रेम्णः ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਅਬ ਕਿਉ ਡੋਲਤ ਦੀਨ ॥੭॥
कहु नानक नर बावरे अब किउ डोलत दीन ॥७॥कथयति नानक, त्वं उन्मत्तः असि! किमर्थम् इदानीं कम्पसे वेपसे एवम् असहायः । ||७||
ਤਨੁ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਸੁਖ ਦੀਓ ਅਰੁ ਜਿਹ ਨੀਕੇ ਧਾਮ ॥
तनु धनु संपै सुख दीओ अरु जिह नीके धाम ॥देहं धनं सम्पत्तिं शान्तिं रम्यं भवनं च दत्तवान् ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਸਿਮਰਤ ਕਾਹਿ ਨ ਰਾਮੁ ॥੮॥
कहु नानक सुनु रे मना सिमरत काहि न रामु ॥८॥कथयति नानक, शृणु मनः-किमर्थं ध्याने भगवन्तं न स्मरसि? ||८||
ਸਭ ਸੁਖ ਦਾਤਾ ਰਾਮੁ ਹੈ ਦੂਸਰ ਨਾਹਿਨ ਕੋਇ ॥
सभ सुख दाता रामु है दूसर नाहिन कोइ ॥प्रभुः सर्वशान्ति-आराम-दाता अस्ति। अन्यः सर्वथा नास्ति।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਤਿਹ ਸਿਮਰਤ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥੯॥
कहु नानक सुनि रे मना तिह सिमरत गति होइ ॥९॥कथयति नानक शृणु मन: तस्य स्मरणे ध्यात्वा मोक्षो भवति। ||९||