Sri Guru Granth Sahib Paath Bhog (Mundavnni)

(Pagina: 1)

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੯ ॥

salok mahalaa 9 |

Salok, Nonus Mehl:

ਗੁਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਇਓ ਨਹੀ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਕੀਨੁ ॥

gun gobind gaaeio nahee janam akaarath keen |

Si laudes Domini non canis, vita tua redditur inutilis.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਜਲ ਕਉ ਮੀਨੁ ॥੧॥

kahu naanak har bhaj manaa jih bidh jal kau meen |1|

Inquit Nanak, meditare, vibrare Dominum; in eo mentem tuam, sicut pisces in aqua. ||1||

ਬਿਖਿਅਨ ਸਿਉ ਕਾਹੇ ਰਚਿਓ ਨਿਮਖ ਨ ਹੋਹਿ ਉਦਾਸੁ ॥

bikhian siau kaahe rachio nimakh na hohi udaas |

Cur in peccato et corruptione occupatus es? Ne ad momentum quidem dissolveris.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਰਿ ਮਨਾ ਪਰੈ ਨ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥੨॥

kahu naanak bhaj har manaa parai na jam kee faas |2|

Inquit Nanak, meditare, vibrare Dominum, & non capieris in laqueo mortis. ||2||

ਤਰਨਾਪੋ ਇਉ ਹੀ ਗਇਓ ਲੀਓ ਜਰਾ ਤਨੁ ਜੀਤਿ ॥

taranaapo iau hee geio leeo jaraa tan jeet |

Adolescentia tua sic transiit, et senectus corpus tuum adprehendit.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਰਿ ਮਨਾ ਅਉਧ ਜਾਤੁ ਹੈ ਬੀਤਿ ॥੩॥

kahu naanak bhaj har manaa aaudh jaat hai beet |3|

Inquit Nanak, meditare, vibrare Dominum; vita tua fugitiva est! ||3||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਓ ਸੂਝੈ ਨਹੀ ਕਾਲੁ ਪਹੂਚਿਓ ਆਨਿ ॥

biradh bheio soojhai nahee kaal pahoochio aan |

Senex factus es, et non intelligis quia mors te oppressit.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਕਿਉ ਨ ਭਜੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥

kahu naanak nar baavare kiau na bhajai bhagavaan |4|

Inquit Nanak, insanis! Cur non meministi et meditaris Deum? ||4||

ਧਨੁ ਦਾਰਾ ਸੰਪਤਿ ਸਗਲ ਜਿਨਿ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਮਾਨਿ ॥

dhan daaraa sanpat sagal jin apunee kar maan |

Divitiae tuae, sponsae, omniaque possessiones quas petis ut tuas

ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸੰਗੀ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਜਾਨਿ ॥੫॥

ein mai kachh sangee nahee naanak saachee jaan |5|

nullus ex his tecum erit in fine. O Nanak, hoc verum scito. ||5||

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਭੈ ਹਰਨ ਹਰਿ ਅਨਾਥ ਕੇ ਨਾਥ ॥

patit udhaaran bhai haran har anaath ke naath |

Is est gratia salutaris peccatorum, vastator timoris, magister sine fine.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਜਾਨੀਐ ਸਦਾ ਬਸਤੁ ਤੁਮ ਸਾਥਿ ॥੬॥

kahu naanak tih jaaneeai sadaa basat tum saath |6|

Dicite Nanak, cognoscite et cognoscite eum, qui semper vobiscum est. ||6||

ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਿਹ ਤੋ ਕਉ ਦੀਓ ਤਾਂ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਨ ਕੀਨ ॥

tan dhan jih to kau deeo taan siau nehu na keen |

Corpus tuum et opes tibi dedit, sed cum illo non es.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਅਬ ਕਿਉ ਡੋਲਤ ਦੀਨ ॥੭॥

kahu naanak nar baavare ab kiau ddolat deen |7|

Inquit Nanak, insanis! Cur nunc tam inertem trepidas et trepidas? ||7||

ਤਨੁ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਸੁਖ ਦੀਓ ਅਰੁ ਜਿਹ ਨੀਕੇ ਧਾਮ ॥

tan dhan sanpai sukh deeo ar jih neeke dhaam |

Dedit tibi corpus tuum, substantiam, proprietatem, pacem et pulchras mansiones.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਸਿਮਰਤ ਕਾਹਿ ਨ ਰਾਮੁ ॥੮॥

kahu naanak sun re manaa simarat kaeh na raam |8|

Ait Nanak, ausculta mente: quare in meditatione non recordaris Domini? ||8||

ਸਭ ਸੁਖ ਦਾਤਾ ਰਾਮੁ ਹੈ ਦੂਸਰ ਨਾਹਿਨ ਕੋਇ ॥

sabh sukh daataa raam hai doosar naahin koe |

Dominus est dator omnis pacis et consolationis. Nulla at aliquam ex.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਤਿਹ ਸਿਮਰਤ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥੯॥

kahu naanak sun re manaa tih simarat gat hoe |9|

Dicit Nanak, ausculta, mente: meditans in memoriam eius, salus est consecuta. ||9||