اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
تیری کرپا نال: سوییے:
(اہ پربھو) دیناں-دکھیاں دی سدا پرتپالنا کردا ہے، سنتاں نوں اباردا ہے اتے اتیاچاریاں دا وناش کردا ہے۔
پنچھیاں، پشوآں، پہاڑاں، سپاں اتے راجیاں دی سبھ ویلے پرتپالنا کردا ہے۔
(جو) جل-تھل (وچلے جیواں) دا پل وچ ہی پالن پوشن کردا ہے اتے کلِ-کال (وچ ہون والیاں دا) کرم نہیں وچاردا۔
اہ دین-دیال، دیا دا سمندر، دوکھاں نوں دیکھ کی وی دینو سنکوچ نہیں کردا ۔۔1۔۔243۔۔
دکھاں اتے دوکھاں نوں ساڑدا ہے اتے درجناں دے دلاں نوں پل بھر وچ دلمل دندا ہے۔
جو نا کھنڈے جا سکن والیاں دا ناش کرن والا، پرچنڈ تیز والیاں اتے پرہار کرن والا اتے نشکام پریم دی پریت نوں پالن والا ہے۔
(جس دا) پار وشنو نہیں پا سکدا اتے وید-کتیب (اس نوں) ابھید (جس دا رہسّ نا سمجھیا جا سکے) کہندے ہن۔
ہر روز پرماتما ساڈے گپت بھیداں نوں ویکھدا ہے، پر غسے وچ آ کے جیواں دی روزی بند نہیں کردا ۔۔2۔۔244۔۔
(جس نے) کیڑے، پتنگے، ہرن، سپّ، بھوتکال، ورتمان کال اتے بھوشت کال بنائے ہن؛
دیوتے اتے دینت ہنکار کارن کھپّ گئے، (کسے نے اسدا) بھید نا پایا، (اہ) بھرماں وچ ہی بھرمدے رہے۔
وید، پران، کتیب، کران آدِ (دھرم پستکاں) بہت گنتی-منتی کردیاں (ہساب لگاؤندیاں) ہار گئیاں، پر (انھاں دے) ہتھ کجھ نا آیا۔
پورن پریم دے پربھاو توں بنا (دسو) کس نے پرماتما نوں پرتشٹھا سہت پراپت کیتا ہے ۔۔3۔۔245۔۔
(اہ پربھو) سبھ دا آدِ، اننت، اگادھ، دویش-رہت اتے بھوت، بھوکھت اتے ورتمان تناں کالاں وچ بھے-رہت ہے۔
(اہ) انت توں رہت، خد اناتم، داغ توں بنا، دوکھ توں رہت، چھدر توں بنا اتے ناش توں مکت ہے۔
(اہ) لوکاں دا کرتا وی ہے اتے ہرتا وی، جل-تھل وچ (سارے جیواں دی) پالنا کرن والا اہی پربھو ہے۔
دین-دیال، دیا دی کھان، مایا دا سوامی سندر پربھو اہی ہے ۔۔4۔۔246۔۔
(جس نوں) کام، کرودھ، لوبھ، موہ، روگ، سوگ، بھوگ اتے بھے نہیں ہے،