تُوَ پرساد سوايے (دینان کی)

(صفحو: 2)

ਦੇਹ ਬਿਹੀਨ ਸਨੇਹ ਸਭੋ ਤਨ ਨੇਹ ਬਿਰਕਤ ਅਗੇਹ ਅਛੈ ਹੈ ॥

deh biheen saneh sabho tan neh birakat ageh achhai hai |

هو جسم کان بي نياز آهي، هر ڪنهن سان پيار ڪندڙ آهي، پر دنياوي وابستگي کان سواءِ، ناقابل تسخير ۽ پڪڙي نه ٿو سگهجي.

ਜਾਨ ਕੋ ਦੇਤ ਅਜਾਨ ਕੋ ਦੇਤ ਜਮੀਨ ਕੋ ਦੇਤ ਜਮਾਨ ਕੋ ਦੈ ਹੈ ॥

jaan ko det ajaan ko det jameen ko det jamaan ko dai hai |

هو سڀني جاندار ۽ بي جان مخلوقات ۽ زمين ۽ آسمان ۾ رهندڙ سڀني کي روزي ڏيندو آهي.

ਕਾਹੇ ਕੋ ਡੋਲਤ ਹੈ ਤੁਮਰੀ ਸੁਧ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਰੀ ਪਦਮਾਪਤਿ ਲੈਹੈ ॥੫॥੨੪੭॥

kaahe ko ddolat hai tumaree sudh sundar sree padamaapat laihai |5|247|

ڇو ٿو لڄي، اي مخلوق! مايا جو سهڻو پالڻهار تنهنجي سنڀال ڪندو. 5.247.

ਰੋਗਨ ਤੇ ਅਰ ਸੋਗਨ ਤੇ ਜਲ ਜੋਗਨ ਤੇ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਚਾਵੈ ॥

rogan te ar sogan te jal jogan te bahu bhaant bachaavai |

هو ڪيترن ئي ڌڪن ۾ بچائيندو آهي، پر توهان جي جسم کي ڪو به نقصان نه پهچائيندو آهي.

ਸਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਚਲਾਵਤ ਘਾਵ ਤਊ ਤਨ ਏਕ ਨ ਲਾਗਨ ਪਾਵੈ ॥

satr anek chalaavat ghaav taoo tan ek na laagan paavai |

دشمن ڪيترائي ڌڪ هڻي ٿو، پر تنهنجي جسم کي ڪو به نقصان نه ٿو پهچائي.

ਰਾਖਤ ਹੈ ਅਪਨੋ ਕਰ ਦੈ ਕਰ ਪਾਪ ਸੰਬੂਹ ਨ ਭੇਟਨ ਪਾਵੈ ॥

raakhat hai apano kar dai kar paap sanbooh na bhettan paavai |

جڏهن رب پنهنجي هٿن سان حفاظت ڪندو آهي، پر گناهه مان ڪو به توهان جي ويجهو نه ايندو آهي.

ਔਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹ ਤੋ ਸੌ ਸੁ ਪੇਟ ਹੀ ਕੇ ਪਟ ਬੀਚ ਬਚਾਵੈ ॥੬॥੨੪੮॥

aauar kee baat kahaa kah to sau su pett hee ke patt beech bachaavai |6|248|

6.248. ٻيو ڇا ٻڌايان تو کي، هو (ٻار جي) حفاظت ڪري ٿو پيٽ جي جھلين ۾ به.

ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਸੁ ਦਾਨਵ ਦੇਵ ਅਭੇਵ ਤੁਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕਰ ਧਿਆਵੈ ॥

jachh bhujang su daanav dev abhev tumai sabh hee kar dhiaavai |

يڪشا، نانگ، راڻا ۽ ديوتائون تو کي بي پرواهه سمجهي توکان توجه ڪندا آهن.

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲ ਰਸਾਤਲ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਸਭੈ ਸਿਰ ਨਿਆਵੈ ॥

bhoom akaas pataal rasaatal jachh bhujang sabhai sir niaavai |

زمين جا جاندار، آسمان جا يڪشا ۽ اولياءَ جا ناپ تو جي اڳيان پنهنجا مٿو جهڪي رهيا آهن.

ਪਾਇ ਸਕੈ ਨਹੀ ਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੂ ਕੋ ਨੇਤ ਹੀ ਨੇਤਹ ਬੇਦ ਬਤਾਵੈ ॥

paae sakai nahee paar prabhaa hoo ko net hee netah bed bataavai |

تنهنجي شان جي حدن کي ڪير به سمجهي نه سگهيو آهي ۽ ويد به تو کي نيتي، نيتي قرار ڏين ٿا.

ਖੋਜ ਥਕੇ ਸਭ ਹੀ ਖੁਜੀਆ ਸੁਰ ਹਾਰ ਪਰੇ ਹਰਿ ਹਾਥ ਨ ਆਵੈ ॥੭॥੨੪੯॥

khoj thake sabh hee khujeea sur haar pare har haath na aavai |7|249|

سڀ ڳوليندڙ پنهنجي ڳولا ۾ ٿڪجي پيا آهن ۽ انهن مان ڪنهن کي به رب جو پتو نه پيو. 7.249.

ਨਾਰਦ ਸੇ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸੇ ਰੁਮਨਾ ਰਿਖ ਸੇ ਸਭ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਗਾਇਓ ॥

naarad se chaturaanan se rumanaa rikh se sabh hoon mil gaaeio |

نرد، برهما ۽ بابا رامنا سڀني گڏجي تنهنجو گيت ڳايو آهي.

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਨ ਭੇਦ ਲਖਿਓ ਸਭ ਹਾਰ ਪਰੇ ਹਰਿ ਹਾਥ ਨ ਆਇਓ ॥

bed kateb na bhed lakhio sabh haar pare har haath na aaeio |

ويد ۽ ڪاتب سندس فرقي کي نه ڄاڻي سگهيا، سڀ ٿڪجي ويا آهن، پر رب کي سڃاڻي نه سگهيا آهن.

ਪਾਇ ਸਕੈ ਨਹੀ ਪਾਰ ਉਮਾਪਤਿ ਸਿਧ ਸਨਾਥ ਸਨੰਤਨ ਧਿਆਇਓ ॥

paae sakai nahee paar umaapat sidh sanaath sanantan dhiaaeio |

شيو به هن جي حدن کي نه ڄاڻي سگهيا هئا (سڌن) ناٿن ۽ سنڪ وغيره سان گڏ هن تي غور ڪيو.

ਧਿਆਨ ਧਰੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮਨ ਮੈਂ ਜਿਹ ਕੋ ਅਮਿਤੋਜਿ ਸਭੈ ਜਗੁ ਛਾਇਓ ॥੮॥੨੫੦॥

dhiaan dharo tih ko man main jih ko amitoj sabhai jag chhaaeio |8|250|

8.250. پنھنجي دل ۾ اُن تي توڪل ڪر، جنھن جي شان ۾ لامحدود شان سڄي دنيا ۾ پکڙيل آھي.

ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਕਤੇਬ ਕੁਰਾਨ ਅਭੇਦ ਨ੍ਰਿਪਾਨ ਸਭੈ ਪਚ ਹਾਰੇ ॥

bed puraan kateb kuraan abhed nripaan sabhai pach haare |

ويد، پراڻ، ڪتب ۽ قرآن ۽ بادشاهه، سڀ رب جي اسرار کي نه ڄاڻڻ جي ڪري ٿڪل ۽ تمام گهڻو پريشان آهن.

ਭੇਦ ਨ ਪਾਇ ਸਕਿਓ ਅਨਭੇਦ ਕੋ ਖੇਦਤ ਹੈ ਅਨਛੇਦ ਪੁਕਾਰੇ ॥

bhed na paae sakio anabhed ko khedat hai anachhed pukaare |

اهي هند-مجرم رب جي اسرار کي سمجهي نه سگهيا، تمام گهڻو پريشان ٿي، اهي اڻڄاتل رب جو نالو پڙهندا آهن.

ਰਾਗ ਨ ਰੂਪ ਨ ਰੇਖ ਨ ਰੰਗ ਨ ਸਾਕ ਨ ਸੋਗ ਨ ਸੰਗਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥

raag na roop na rekh na rang na saak na sog na sang tihaare |

اهو رب، جيڪو بي عيب، روپ، نشان، رنگ، نسب ۽ غم کان سواءِ توسان گڏ آهي.

ਆਦਿ ਅਨਾਦਿ ਅਗਾਧ ਅਭੇਖ ਅਦ੍ਵੈਖ ਜਪਿਓ ਤਿਨ ਹੀ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥੯॥੨੫੧॥

aad anaad agaadh abhekh advaikh japio tin hee kul taare |9|251|

جن اُن ابتدائي، بي مثال، بي عيب ۽ بي عيب رب کي ياد ڪيو آهي، سي پنهنجي سڄي ڪل ۾ لنگهي ويا آهن. 9.251.

ਤੀਰਥ ਕੋਟ ਕੀਏ ਇਸਨਾਨ ਦੀਏ ਬਹੁ ਦਾਨ ਮਹਾ ਬ੍ਰਤ ਧਾਰੇ ॥

teerath kott kee isanaan dee bahu daan mahaa brat dhaare |

لکين زيارتن تي غسل ڪري، خيرات ۾ ڪيترائي تحفا ڏنا ۽ اهم روزا رکيا.