त्व प्रसादि स्वये (दीनन की)

(पान: 2)

ਦੇਹ ਬਿਹੀਨ ਸਨੇਹ ਸਭੋ ਤਨ ਨੇਹ ਬਿਰਕਤ ਅਗੇਹ ਅਛੈ ਹੈ ॥

देह बिहीन सनेह सभो तन नेह बिरकत अगेह अछै है ॥

तो देहरहित, सर्वांवर प्रेम करणारा आहे, परंतु सांसारिक आसक्तीशिवाय, अजिंक्य आहे आणि त्याला पकडता येत नाही.

ਜਾਨ ਕੋ ਦੇਤ ਅਜਾਨ ਕੋ ਦੇਤ ਜਮੀਨ ਕੋ ਦੇਤ ਜਮਾਨ ਕੋ ਦੈ ਹੈ ॥

जान को देत अजान को देत जमीन को देत जमान को दै है ॥

तो सर्व सजीव आणि निर्जीव प्राण्यांना आणि पृथ्वीवर आणि आकाशात राहणाऱ्या सर्व लोकांना अन्न पुरवतो.

ਕਾਹੇ ਕੋ ਡੋਲਤ ਹੈ ਤੁਮਰੀ ਸੁਧ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਰੀ ਪਦਮਾਪਤਿ ਲੈਹੈ ॥੫॥੨੪੭॥

काहे को डोलत है तुमरी सुध सुंदर स्री पदमापति लैहै ॥५॥२४७॥

हे प्राणी, तू का डगमगतोस! मायेचा सुंदर प्रभू तुझी काळजी घेईल. ५.२४७.

ਰੋਗਨ ਤੇ ਅਰ ਸੋਗਨ ਤੇ ਜਲ ਜੋਗਨ ਤੇ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਚਾਵੈ ॥

रोगन ते अर सोगन ते जल जोगन ते बहु भांति बचावै ॥

तो पुष्कळ आघातांत रक्षण करतो, पण तुझ्या शरीराला कोणीही त्रास देत नाही.

ਸਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਚਲਾਵਤ ਘਾਵ ਤਊ ਤਨ ਏਕ ਨ ਲਾਗਨ ਪਾਵੈ ॥

सत्र अनेक चलावत घाव तऊ तन एक न लागन पावै ॥

शत्रू पुष्कळ वार करतात, पण तुमच्या शरीराला कोणीही मारत नाही.

ਰਾਖਤ ਹੈ ਅਪਨੋ ਕਰ ਦੈ ਕਰ ਪਾਪ ਸੰਬੂਹ ਨ ਭੇਟਨ ਪਾਵੈ ॥

राखत है अपनो कर दै कर पाप संबूह न भेटन पावै ॥

जेव्हा परमेश्वर स्वतःच्या हातांनी रक्षण करतो, परंतु पापांपैकी एकही तुमच्या जवळ येत नाही.

ਔਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹ ਤੋ ਸੌ ਸੁ ਪੇਟ ਹੀ ਕੇ ਪਟ ਬੀਚ ਬਚਾਵੈ ॥੬॥੨੪੮॥

और की बात कहा कह तो सौ सु पेट ही के पट बीच बचावै ॥६॥२४८॥

मी तुम्हाला आणखी काय सांगू, तो गर्भाच्या पडद्यामध्येही (शिशुचे) रक्षण करतो.6.248.

ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਸੁ ਦਾਨਵ ਦੇਵ ਅਭੇਵ ਤੁਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕਰ ਧਿਆਵੈ ॥

जछ भुजंग सु दानव देव अभेव तुमै सभ ही कर धिआवै ॥

यक्ष, सर्प, दानव आणि देवता तुला अविवेकी मानून तुझे ध्यान करतात.

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲ ਰਸਾਤਲ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਸਭੈ ਸਿਰ ਨਿਆਵੈ ॥

भूमि अकास पताल रसातल जछ भुजंग सभै सिर निआवै ॥

पृथ्वीवरील प्राणी, आकाशातील यक्ष आणि पाताळातील नाग तुझ्यापुढे मस्तक टेकतात.

ਪਾਇ ਸਕੈ ਨਹੀ ਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੂ ਕੋ ਨੇਤ ਹੀ ਨੇਤਹ ਬੇਦ ਬਤਾਵੈ ॥

पाइ सकै नही पार प्रभा हू को नेत ही नेतह बेद बतावै ॥

तुझ्या गौरवाच्या मर्यादा कोणीही समजू शकला नाही आणि वेद देखील तुला नेति, नेति म्हणून घोषित करतात.

ਖੋਜ ਥਕੇ ਸਭ ਹੀ ਖੁਜੀਆ ਸੁਰ ਹਾਰ ਪਰੇ ਹਰਿ ਹਾਥ ਨ ਆਵੈ ॥੭॥੨੪੯॥

खोज थके सभ ही खुजीआ सुर हार परे हरि हाथ न आवै ॥७॥२४९॥

सर्व शोधकर्ते त्यांच्या शोधात थकले आहेत आणि त्यांच्यापैकी कोणालाही परमेश्वराचा साक्षात्कार झाला नाही. ७.२४९.

ਨਾਰਦ ਸੇ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸੇ ਰੁਮਨਾ ਰਿਖ ਸੇ ਸਭ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਗਾਇਓ ॥

नारद से चतुरानन से रुमना रिख से सभ हूं मिलि गाइओ ॥

नारद, ब्रह्मा आणि रुम्ना ऋषींनी मिळून तुझी स्तुती केली आहे.

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਨ ਭੇਦ ਲਖਿਓ ਸਭ ਹਾਰ ਪਰੇ ਹਰਿ ਹਾਥ ਨ ਆਇਓ ॥

बेद कतेब न भेद लखिओ सभ हार परे हरि हाथ न आइओ ॥

वेद आणि काटेबांना त्याचा पंथ कळू शकला नाही, सर्व थकले आहेत, परंतु परमेश्वराचा साक्षात्कार होऊ शकला नाही.

ਪਾਇ ਸਕੈ ਨਹੀ ਪਾਰ ਉਮਾਪਤਿ ਸਿਧ ਸਨਾਥ ਸਨੰਤਨ ਧਿਆਇਓ ॥

पाइ सकै नही पार उमापति सिध सनाथ सनंतन धिआइओ ॥

नाथ आणि सनक इत्यादींसह सिद्धांना (सिद्धांनी) त्यांचे चिंतन केल्याने शिवालाही त्याची मर्यादा कळू शकली नाही.

ਧਿਆਨ ਧਰੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮਨ ਮੈਂ ਜਿਹ ਕੋ ਅਮਿਤੋਜਿ ਸਭੈ ਜਗੁ ਛਾਇਓ ॥੮॥੨੫੦॥

धिआन धरो तिह को मन मैं जिह को अमितोजि सभै जगु छाइओ ॥८॥२५०॥

ज्याची असीमित महिमा सर्व जगामध्ये पसरलेली आहे, त्याच्यावर आपल्या मनात एकाग्र कर.8.250.

ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਕਤੇਬ ਕੁਰਾਨ ਅਭੇਦ ਨ੍ਰਿਪਾਨ ਸਭੈ ਪਚ ਹਾਰੇ ॥

बेद पुरान कतेब कुरान अभेद न्रिपान सभै पच हारे ॥

वेद, पुराण, कातेब आणि कुराण आणि राजे हे सर्व परमेश्वराचे रहस्य न जाणल्यामुळे थकलेले आणि अत्यंत पीडित आहेत.

ਭੇਦ ਨ ਪਾਇ ਸਕਿਓ ਅਨਭੇਦ ਕੋ ਖੇਦਤ ਹੈ ਅਨਛੇਦ ਪੁਕਾਰੇ ॥

भेद न पाइ सकिओ अनभेद को खेदत है अनछेद पुकारे ॥

त्यांना इंदि-गुन्हेगार परमेश्वराचे गूढ कळू शकले नाही, त्यामुळे अत्यंत व्यथित होऊन ते अगम्य परमेश्वराचे नामस्मरण करतात.

ਰਾਗ ਨ ਰੂਪ ਨ ਰੇਖ ਨ ਰੰਗ ਨ ਸਾਕ ਨ ਸੋਗ ਨ ਸੰਗਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥

राग न रूप न रेख न रंग न साक न सोग न संगि तिहारे ॥

स्नेह, रूप, चिन्ह, रंग, नातेवाईक आणि दु:ख नसलेला परमेश्वर तुझ्याबरोबर राहतो.

ਆਦਿ ਅਨਾਦਿ ਅਗਾਧ ਅਭੇਖ ਅਦ੍ਵੈਖ ਜਪਿਓ ਤਿਨ ਹੀ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥੯॥੨੫੧॥

आदि अनादि अगाध अभेख अद्वैख जपिओ तिन ही कुल तारे ॥९॥२५१॥

ज्यांनी त्या आदिम, अनादि, निराधार आणि निष्कलंक परमेश्वराचे स्मरण केले आहे, त्यांनी आपल्या संपूर्ण कुळात फेरफटका मारला आहे.9.251

ਤੀਰਥ ਕੋਟ ਕੀਏ ਇਸਨਾਨ ਦੀਏ ਬਹੁ ਦਾਨ ਮਹਾ ਬ੍ਰਤ ਧਾਰੇ ॥

तीरथ कोट कीए इसनान दीए बहु दान महा ब्रत धारे ॥

लाखो तीर्थस्थानांवर स्नान केले, दानधर्मात अनेक भेटी दिल्या आणि महत्त्वाचे उपवास केले.