تُوَ پرساد سوايے (دینان کی)

(صفحه: 2)

ਦੇਹ ਬਿਹੀਨ ਸਨੇਹ ਸਭੋ ਤਨ ਨੇਹ ਬਿਰਕਤ ਅਗੇਹ ਅਛੈ ਹੈ ॥

deh biheen saneh sabho tan neh birakat ageh achhai hai |

او بی بدن است، همه را دوست دارد، اما بدون وابستگی دنیوی، شکست ناپذیر است و نمی توان او را در دست گرفت.

ਜਾਨ ਕੋ ਦੇਤ ਅਜਾਨ ਕੋ ਦੇਤ ਜਮੀਨ ਕੋ ਦੇਤ ਜਮਾਨ ਕੋ ਦੈ ਹੈ ॥

jaan ko det ajaan ko det jameen ko det jamaan ko dai hai |

او همه موجودات زنده و بی جان و همه ساکنان زمین و آسمان را روزی می دهد.

ਕਾਹੇ ਕੋ ਡੋਲਤ ਹੈ ਤੁਮਰੀ ਸੁਧ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਰੀ ਪਦਮਾਪਤਿ ਲੈਹੈ ॥੫॥੨੪੭॥

kaahe ko ddolat hai tumaree sudh sundar sree padamaapat laihai |5|247|

چرا تزلزل می کنی ای مخلوق! پروردگار زیبای مایا از تو مراقبت خواهد کرد. 5.247.

ਰੋਗਨ ਤੇ ਅਰ ਸੋਗਨ ਤੇ ਜਲ ਜੋਗਨ ਤੇ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਚਾਵੈ ॥

rogan te ar sogan te jal jogan te bahu bhaant bachaavai |

او در ضربات بسیار محافظت می کند، اما هیچ یک به بدن شما وارد نمی شود.

ਸਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਚਲਾਵਤ ਘਾਵ ਤਊ ਤਨ ਏਕ ਨ ਲਾਗਨ ਪਾਵੈ ॥

satr anek chalaavat ghaav taoo tan ek na laagan paavai |

دشمن ضربات زیادی می زند، اما هیچ کدام به بدن تو نمی رسد.

ਰਾਖਤ ਹੈ ਅਪਨੋ ਕਰ ਦੈ ਕਰ ਪਾਪ ਸੰਬੂਹ ਨ ਭੇਟਨ ਪਾਵੈ ॥

raakhat hai apano kar dai kar paap sanbooh na bhettan paavai |

هنگامی که خداوند با دستان خود محافظت می کند، اما هیچ یک از گناهان حتی به تو نزدیک نمی شود.

ਔਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹ ਤੋ ਸੌ ਸੁ ਪੇਟ ਹੀ ਕੇ ਪਟ ਬੀਚ ਬਚਾਵੈ ॥੬॥੨੪੮॥

aauar kee baat kahaa kah to sau su pett hee ke patt beech bachaavai |6|248|

دیگر چه بگویم که او (شیرخوار) را حتی در غشاهای رحم حفظ می کند.6.248.

ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਸੁ ਦਾਨਵ ਦੇਵ ਅਭੇਵ ਤੁਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕਰ ਧਿਆਵੈ ॥

jachh bhujang su daanav dev abhev tumai sabh hee kar dhiaavai |

یاکشاها، مارها، شیاطین و خدایان در مورد تو تفکر می کنند و تو را بی تفاوت می دانند.

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲ ਰਸਾਤਲ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਸਭੈ ਸਿਰ ਨਿਆਵੈ ॥

bhoom akaas pataal rasaatal jachh bhujang sabhai sir niaavai |

موجودات زمین، یاکشاهای آسمان و مارهای جهان خوار در برابر تو سر خم می کنند.

ਪਾਇ ਸਕੈ ਨਹੀ ਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੂ ਕੋ ਨੇਤ ਹੀ ਨੇਤਹ ਬੇਦ ਬਤਾਵੈ ॥

paae sakai nahee paar prabhaa hoo ko net hee netah bed bataavai |

هیچ کس نمی تواند حدود جلال تو را درک کند و حتی وداها تو را به عنوان "نتی، نتی" اعلام می کنند.

ਖੋਜ ਥਕੇ ਸਭ ਹੀ ਖੁਜੀਆ ਸੁਰ ਹਾਰ ਪਰੇ ਹਰਿ ਹਾਥ ਨ ਆਵੈ ॥੭॥੨੪੯॥

khoj thake sabh hee khujeea sur haar pare har haath na aavai |7|249|

همه جستجوگران در جستجوی خود خسته شده اند و هیچ یک از آنها نتوانستند خداوند را درک کنند. 7.249.

ਨਾਰਦ ਸੇ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸੇ ਰੁਮਨਾ ਰਿਖ ਸੇ ਸਭ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਗਾਇਓ ॥

naarad se chaturaanan se rumanaa rikh se sabh hoon mil gaaeio |

نارادا، برهما و حکیم رومنا همه با هم ستایش تو را خوانده اند.

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਨ ਭੇਦ ਲਖਿਓ ਸਭ ਹਾਰ ਪਰੇ ਹਰਿ ਹਾਥ ਨ ਆਇਓ ॥

bed kateb na bhed lakhio sabh haar pare har haath na aaeio |

وداها و کاتب ها نمی توانند بدانند که فرقه او همگی خسته شده اند، اما خداوند قابل درک نبود.

ਪਾਇ ਸਕੈ ਨਹੀ ਪਾਰ ਉਮਾਪਤਿ ਸਿਧ ਸਨਾਥ ਸਨੰਤਨ ਧਿਆਇਓ ॥

paae sakai nahee paar umaapat sidh sanaath sanantan dhiaaeio |

شیوا نیز نمی‌توانست حدود او را بشناسد. عابدان (سیدها) و ناث و ساناک و غیره در مورد او تأمل می‌کردند.

ਧਿਆਨ ਧਰੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮਨ ਮੈਂ ਜਿਹ ਕੋ ਅਮਿਤੋਜਿ ਸਭੈ ਜਗੁ ਛਾਇਓ ॥੮॥੨੫੦॥

dhiaan dharo tih ko man main jih ko amitoj sabhai jag chhaaeio |8|250|

در ذهن خود بر او تمرکز کن که شکوه نامحدود او در سراسر جهان گسترده شده است.8.250.

ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਕਤੇਬ ਕੁਰਾਨ ਅਭੇਦ ਨ੍ਰਿਪਾਨ ਸਭੈ ਪਚ ਹਾਰੇ ॥

bed puraan kateb kuraan abhed nripaan sabhai pach haare |

وداها، پوراناها، کاتب ها و قرآن و پادشاهان، همه از ندانستن راز خداوند خسته و سخت رنج می برند.

ਭੇਦ ਨ ਪਾਇ ਸਕਿਓ ਅਨਭੇਦ ਕੋ ਖੇਦਤ ਹੈ ਅਨਛੇਦ ਪੁਕਾਰੇ ॥

bhed na paae sakio anabhed ko khedat hai anachhed pukaare |

آنها نمی توانستند راز پروردگار بی گناه را درک کنند، که به شدت ناراحت شده بودند، نام پروردگار غیرقابل نفوذ را می خوانند.

ਰਾਗ ਨ ਰੂਪ ਨ ਰੇਖ ਨ ਰੰਗ ਨ ਸਾਕ ਨ ਸੋਗ ਨ ਸੰਗਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥

raag na roop na rekh na rang na saak na sog na sang tihaare |

خداوندی که بدون محبت و شکل و نشان و رنگ و نسبی و غم است با تو می ماند.

ਆਦਿ ਅਨਾਦਿ ਅਗਾਧ ਅਭੇਖ ਅਦ੍ਵੈਖ ਜਪਿਓ ਤਿਨ ਹੀ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥੯॥੨੫੧॥

aad anaad agaadh abhekh advaikh japio tin hee kul taare |9|251|

کسانی که آن پروردگار ابتدایی، بی‌آغاز، بی‌پیرامون و بی‌عیب را به یاد آورده‌اند، در سراسر قبیله خود گذر کرده‌اند.9.251

ਤੀਰਥ ਕੋਟ ਕੀਏ ਇਸਨਾਨ ਦੀਏ ਬਹੁ ਦਾਨ ਮਹਾ ਬ੍ਰਤ ਧਾਰੇ ॥

teerath kott kee isanaan dee bahu daan mahaa brat dhaare |

غسل كردن در ميليونها ايستگاه زائر، دادن هداياي خيريه و دادن روزه هاي مهم.